Od kiedy nocą na niebie nie wisi już tylko księżyc i za dnia nie tylko ptaki w przestworzach latają, spojrzenie w górę zawsze będzie opatrzone świadomością, że patrzy już nie tylko Bóg.
Pytanie, czy wiesz to i Ty.
Ostatnimi czasy Siły Zbrojne RP promują się hasłem "czasem niewidoczni, zawsze obecni", a mnie nie sposób się z tym nie zgodzić. I nie chodzi tu wyłącznie o moją sympatię do strażników, lecz o pewną prawdę, którą obnaża "Drapieżca".
Co do mojej opinii jednak, przyznać muszę, że w opozycji do Predatorów i Reaperów opowieść lotów jest średnich. Przypomina bardziej relację, niż wspomnienia opatrzone refleksją i ukrytymi znaczeniami. Przeciętny język oraz niewyszukane chwyty powieściopisarskie także robią swoje. Czy jednak można mieć to autorowi za złe? Absolutnie. Gdyby bowiem trójkąty miały stworzyć boga, on również miałby trzy kąty. A lata w armii robią swoje.
Na koniec przyznać muszę, że rzeczowością opisów powieść nadrabia. Uważam zatem, że jest idealną pozycją poprzedzającą sięgnięcie po literaturę fachową lub po prostu, by poszerzyć swoje horyzonty nad cudzym niebem.

Od kiedy nocą na niebie nie wisi już tylko księżyc i za dnia nie tylko ptaki w przestworzach latają, spojrzenie w górę zawsze będzie opatrzone świadomością, że patrzy już nie tylko Bóg.
Pytanie, czy wiesz to i Ty.
Ostatnimi czasy Siły Zbrojne RP promują się hasłem "czasem niewidoczni, zawsze obecni", a mnie nie sposób się z tym nie zgodzić. I nie chodzi tu wyłącznie o moją...