Zaraz po przeczytaniu części pierwszej zabrałam się za tą. Byłam bardzo ciekawa co tym razem pan Larsson wymyślił. Opis z tylu jest bardzo zachęcający i wydał mi się ciekawszy niż ten z części pierwszej. Dodatkowo więcej uwagi jest poświęcone Lisbeth Salander niż Mikaelowi i z tego bardzo się cieszę.

Mija rok, odkąd Lisbeth Salander wyjechała za granicę. Dziewczyna zerwała kontakty ze znajomymi i nie było z nią kontaktu, ale właśnie wróciła.
W tym samym czasie Mikael Blomkvist pracuje razem Dagiem i Mią, przy tworzeniu książki związanej z sekshandlem. Wkrótce ta dwójka zostaje zamordowana, a podejrzaną zostaje Lisbeth. Jej odciski palców były na broni, z której ich zabito. Dziewczyna jest poszukiwana przez policję, ale jak się możecie domyślić skutecznie się przed nimi ukrywa, staje się też bardzo znana w Szwecji, bo w wielu miejscach wiszą jej zdjęcia i informacje, że jest poszukiwana za zabójstwo. Okrzyknięto ją też psychopatką.
W jej niewinność wierzy jednak Mikael. Próbuje się z nią kontaktować, ale nie jest to łatwe, gdyż kobieta z nieznanych mu powodów go unika.Mężczyzna prowadzi własne śledztwo...

Według mnie ta część jest dużo lepsza od pierwszej, ciekawa jestem jak będzie z trzecią.

Podobnie jak w pierwszej części książka to "cegła", jest nawet grubsza. Akcja rozkręca się bardzo powoli i to niestety trochę zniechęca. Autor przekazuje nam strasznie dużo informacji, jedne są istotne, drugie nie. Jego opisy zaczęły mnie już drażnić. Tak naprawdę coś zaczyna się dziać po 200 stronach, a nawet dalej. Potem książka tak mnie wciągnęła, że bez robienia przerwy przeczytałam 400 stron.
Szczerze powiedziawszy to nie wiem po co autor robił taki a nie inny początek.

Lisbeth bardzo polubiłam w pierwszej części, a w tej wręcz ja pokochałam. Na razie to moja ulubiona bohaterka literacka. Bardzo jej kibicowałam i cieszyłam się, że tak dużo jej w tej książce. Bardzo ją podziwiałam, cieszyłam oraz złościłam się razem z nią. W odróżnieniu od większości bohaterek książkowych Lisbeth nie woła o pomoc, jest twarda, umie sobie radzić z szokującą przeszłością i niełatwą teraźniejszością.

Wiele razy książka ta mnie zaskoczyła, czytałam z otwartymi ustami. Było bardzo zagadkowo i miejscami brutalnie. Trzymała w napięciu szczególnie na końcu, a jeżeli o zakończeniu mowa to nie spodziewałam się tego zupełnie, byłam bardzo zaskoczona.

Irytowała mnie tylko reklama Ikei, która według mnie nie powinna mieć tam miejsca.

Źródło: http://kingaczyta.blogspot.com/2012/11/stieg-larsson-dziewczyna-ktora-igraa-z.html

Zaraz po przeczytaniu części pierwszej zabrałam się za tą. Byłam bardzo ciekawa co tym razem pan Larsson wymyślił. Opis z tylu jest bardzo zachęcający i wydał mi się ciekawszy niż ten z części pierwszej. Dodatkowo więcej uwagi jest poświęcone Lisbeth Salander niż Mikaelowi i z tego bardzo się cieszę.

Mija rok, odkąd Lisbeth Salander wyjechała za granicę. Dziewczyna zerwała...