"Czy ktoś o mnie pytał?" - tomik wierszy Macieja Piotra Prusa, wydany przez Oficynę Literacką w 1996 roku, znalazłem niedawno w księgarni przy ulicy Grodzkiej w Krakowie (za - bagatela 2 złote i 50 groszy). Autor (ur. 1958) znany mi był dotychczas wyłącznie jako autor zbioru środowiskowych opowiadań pt.: "Wyznania właściciela klubu Piękny Pies".

Pierwsze spotkanie z poezją Prusa uważam za bardzo udane. Są to wiersze niesłychanie dojrzałe, wyważone, oszczędne. Bez zbędnego potoku słów budują niezwykle sugestywne, poetyckie obrazy, których motywem przewodnim jest samotność i osobność podmiotu lirycznego. W swojej zwięzłości koncentrują się na dotarciu do jaźni czytelnika za pośrednictwem jednej myśli, czy obrazu i wydają się dzięki temu zbliżać (najpierw pozornie) do literatury Dalekiego Wschodu (haiku). Prus od tych skojarzeń się bynajmniej nie odżegnuje - a w wierszu * * * (Mało we mnie wiary) wprost już nawiązuje do symboliki buddyjskiej: "Tyle jeszcze życia przede mną/ Obraca się koło samsary". (str. 43)

Do przysłowia mówiącego, by nie osądzać książki po okładce, dorzucam własną mądrość ludową, by nie osądzać książki po cenie - jak się okazuje, za 2,50 zł można kupić kawałek oryginalnej poezji sprzed lat. Niniejszym oświadczam też, że wiersz pt.: "Praktyka" (str. 26) dołącza do grona moich ulubionych wierszy o tematyce "jak żyć", a jeśli chodzi o Prusa, to od tej pory bardziej niż po stronie Bolesława, jestem po stronie Macieja Piotra.

"Czy ktoś o mnie pytał?" - tomik wierszy Macieja Piotra Prusa, wydany przez Oficynę Literacką w 1996 roku, znalazłem niedawno w księgarni przy ulicy Grodzkiej w Krakowie (za - bagatela 2 złote i 50 groszy). Autor (ur. 1958) znany mi był dotychczas wyłącznie jako autor zbioru środowiskowych opowiadań pt.: "Wyznania właściciela klubu Piękny Pies".

Pierwsze spotkanie z poezją...