Oczarowana "Promyczkiem" wiedziałam, że muszę jak najszybciej przeczytać jego drugą część, gdy tylko usłyszałam, że już się ukazała. Na początku sądziłam, że "Gus", jak wiele innych książek, będzie tą samą historią, tyle że napisaną tym razem z perspektywy innego bohatera, tytułowego Gusa. Na szczęście po przeczytaniu opisu okazało się, że tak nie będzie, co mnie bardzo ucieszyło i jeszcze bardziej zachęciło do lektury.

"Gus" podoba mi się nawet jeszcze bardziej niż "Promyczek". To przepiękna opowieść o sile prawdziwej przyjaźni i miłości, oraz o tym, co jest w życiu naprawdę ważne.

Mimo tego i mimo że nie mogłam się od książki oderwać, zdecydowałam się postawić "Gusowi" taką samą ocenę, jak "Promyczkowi".

W oryginale pewnie wygląda to podobnie, ale w polskim tłumaczeniu niezmiernie irytowało mnie wszechobecne "kiwanie głową". Wszechobecne, bo miejscami pojawiało się dosłownie na każdej stronie.

No i sprawa "pieprzonego Michaela" - Scout co prawda była na policji i złożyła w sądzie dokumenty o zakaz zbliżania się mężczyzny, ale liczyłam, że mimo to on i tak będzie ją nadal prześladował. Niestety, znika. A mogło by to dodać książce trochę fajnej akcji.

Ogólnie "Gus" jest książką naprawdę, naprawdę godną polecenia, ale niech lepiej nie czyta jej ten, kto jeszcze nie zapoznał się z "Promyczkiem" i jego klimatem.

Ciekawie byłoby też poznać losy Kellera już po zakończeniu akcji "Gusa". W końcu on też był jedną z kluczowych postaci i zasługuje na "własny" tom. ;)

Oczarowana "Promyczkiem" wiedziałam, że muszę jak najszybciej przeczytać jego drugą część, gdy tylko usłyszałam, że już się ukazała. Na początku sądziłam, że "Gus", jak wiele innych książek, będzie tą samą historią, tyle że napisaną tym razem z perspektywy innego bohatera, tytułowego Gusa. Na szczęście po przeczytaniu opisu okazało się, że tak nie będzie, co mnie bardzo...