Do niewielkiej, malowniczej wsi przyjeżdża młoda kobieta. Zamierza z dala od zgiełku popracować nad swoją nową książką, czerpiąc inspiracje z otoczenia. Nie spodziewa się, że miejsce, jak i ludzie je zamieszkujący skrywają mroczną tajemnicę. Przypadkiem wynajmuje pokój u kobiety nazywanej Szarą i od tego momentu zaczynają ją nawiedzać sny, których bohaterami stają się osoby poznane w rzeczywistości. Niby odmienni, a jednak posiadający cechy osób zamieszkujących wieś. Krok po kroku, między jawą a snem powstaje powieść i równocześnie odkrywany jest sekret przeszłości. Co w tym wszystkim jest prawdą, a co iluzją powstałą w objęciach Morfeusza? Może wszystko razem to tylko marzenia senne?

Marta Alicja Trzeciak – autorka powieści „Inframundo”, „Bliżej Dalej”, „Dwa życia Kiki Kain” oraz licznych artykułów naukowych. Poza pisaniem jest w trakcie pracy nad doktoratem oraz prowadzi warsztaty kreatywnego pisania w Gdańsku. Dwa razy otrzymała Stypendium Kulturalne Miasta Gdańsk. O twórczości pisarki słyszałam wiele dobrego i między innymi z tego powodu sięgnęłam po jej najnowszą powieść. Jakie uczucia wywołała jej lektura?

Tytuł i okładka zwracają uwagę zapowiadając klimatyczną, ciepłą opowieść. Zawartość okazała się równie ujmująca. Dodatkowo dla mnie była sporym zaskoczeniem. Pisarka w sposób bardzo realny przedstawiła społeczeństwo małej wsi. Gdyby nie przeplatające się sny można by sądzić, że miejsce to znajduje się gdzieś niedaleko. Ma ono coś w sobie, osnute jest aurą tajemniczości. Jest piękne i zarazem mroczne. Każdy z mieszkańców jest inny, ale dobrze wkomponowuje się w opowieść sprawiając, że wszystko razem splata się w spójną całość. Wśród bohaterów jest wiele charakterystycznych postaci, które mocno oddziałują na wyobraźnię i w niej pozostają nawet po zakończeniu lektury.

Fabuła intryguje, a lekki styl już od pierwszych stron wprowadza czytelnika w klimat opowieści. Naprzemiennie przedstawione są wydarzenia w świecie realnym, jak i we śnie. Stopniowo odkrywana jest też tajemnica mocno zakorzeniona w historii wsi i mająca duży wpływ na losy jej mieszkańców. Sny odkrywają mrok, którego być może na pierwszy rzut oka nie widać. Potęgują gęstniejącą atmosferę oraz zainteresowanie.

Autorka z wprawą nakreśliła każdą z postaci, nadając im charakteru. W mojej pamięci z pewnością zagoszczą kobiety z roku Szarych. Laura to taki wulkan energii, dusza artystyczna i jednocześnie siła charakteru. Różne uczucia może wzbudzać Milena, bohaterka wokół której jest wiele mroku, a której czyny nie zawsze są zrozumiałe i akceptowalne. Szara od początku wzbudza wiele sympatii. W gronie bohaterów nie zabrakło ciekawych postaci męskich takich jak Sizwe, Soliwoda, czy też drugoplanowych jak Znawca, Specjalista i Ekspert. Sądzę, że jednak siłą napędową opowieści są kobiety.

„Dwadzieścia siedem snów” to książka o nieszablonowej fabule, która w równym stopniu przyciąga co zaskakuje. Dawno nie czytałam powieści tak nieprzewidywalnej, w której przeplata się jawa ze snem i jedno jest niejako kontynuacją drugiego. Opowieść intryguje i dotyka różnych tematów, jak chociażby roli przeznaczenia w życiu człowieka, podejścia do opinii czytelników i do krytyki własnej twórczości, wpływu bolesnych wspomnień na przyszłość, czy konsekwencji podejmowanych decyzji. Polecam tę nietuzinkową i emocjonującą lekturę.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/07/13/dwadziescia-siedem-snow-marta-alicja-trzeciak/

Do niewielkiej, malowniczej wsi przyjeżdża młoda kobieta. Zamierza z dala od zgiełku popracować nad swoją nową książką, czerpiąc inspiracje z otoczenia. Nie spodziewa się, że miejsce, jak i ludzie je zamieszkujący skrywają mroczną tajemnicę. Przypadkiem wynajmuje pokój u kobiety nazywanej Szarą i od tego momentu zaczynają ją nawiedzać sny, których bohaterami stają się osoby...