Biorąc pod uwagę fabułę to jest nie najgorsza. Mamy przetępce, detektywa, zbrodnie. Jednak tekst jest pisany "strasznym" językiem, który bardzo ciężko się czyta. Książkę zmęczyłam, chociaż były momenty, że chciałam zrezygnować.

Biorąc pod uwagę fabułę to jest nie najgorsza. Mamy przetępce, detektywa, zbrodnie. Jednak tekst jest pisany "strasznym" językiem, który bardzo ciężko się czyta. Książkę zmęczyłam, chociaż były momenty, że chciałam zrezygnować.

Z jednej strony wydaje się książką całkiem przeciętną, jeśli weźmie się pod uwagę prowadzenie głównego wątku morderstw dziewcząt, z drugiej jednak strony sporo w niej perwersyjnych tortur, a nade wszystko dziwnie erotycznej relacji ofiara-oprawczyni. Psychologia głównych postaci ciekawie zarysowana, w odróżnieniu od dość bezbarwnych kandydatów na ewentualnych zabójców majaczących gdzieś w tle. Nie mówiąc już o trzecim wątku będącym tematem pisanego przez jedną z bohaterek powieści reportaży. Książka trochę irytuje, ale bardziej zaciekawia.

Z jednej strony wydaje się książką całkiem przeciętną, jeśli weźmie się pod uwagę prowadzenie głównego wątku morderstw dziewcząt, z drugiej jednak strony sporo w niej perwersyjnych tortur, a nade wszystko dziwnie erotycznej relacji ofiara-oprawczyni. Psychologia głównych postaci ciekawie zarysowana, w odróżnieniu od dość bezbarwnych kandydatów na ewentualnych zabójców...

Książkę czytałam parę lat temu, jednak do dziś pamiętam jak bardzo zaciekawila mnie postać Grechen Lowell. Uwaga: książka ma dość dużo krwistych opisów.

Książkę czytałam parę lat temu, jednak do dziś pamiętam jak bardzo zaciekawila mnie postać Grechen Lowell. Uwaga: książka ma dość dużo krwistych opisów.

Niezła, ale niestety za jakiś czas zapomnę, że to w ogóle przeczytałem.

Niezła, ale niestety za jakiś czas zapomnę, że to w ogóle przeczytałem.

Czytasz niby klasyk kryminalny, a dostajesz bombę czytelniczą.

Nie dajcie jej się wciągnąć, bo przepadniecie. Nie byłem w stanie myśleć o niczym innym tylko o Gretchen! Psychopatka. Jestem gotów dla niej mordować. Siedzi w głowie- masakra.

Giną młode nastolatki, czy po mieście grasuje naśladowca, czy uczeń pięknej morderczyni? Sprawę rozwiązuje detektyw lekkoman, który był jej ofiarą! Scheridan jest marionetka Grethen! Ona kocha mordować, a oni jej usługują.

Morderca nastolatek - chory dziad. Istny krewny Zenona od Pani Jolanta Bartoś.

Nie mogę się do niczego przyczepić. Zachipnotyzowałem się .

Czytasz niby klasyk kryminalny, a dostajesz bombę czytelniczą.

Nie dajcie jej się wciągnąć, bo przepadniecie. Nie byłem w stanie myśleć o niczym innym tylko o Gretchen! Psychopatka. Jestem gotów dla niej mordować. Siedzi w głowie- masakra.

Giną młode nastolatki, czy po mieście grasuje naśladowca, czy uczeń pięknej morderczyni? Sprawę rozwiązuje detektyw lekkoman, który...

Jak na debiut literacki autorki,książka jest mocna ,trzyma w napięciu..połączenie przeszłości i teraźniejszości pomaga zrozumieć psychikę głównego bohatera,biorę się za kolejną część..

Jak na debiut literacki autorki,książka jest mocna ,trzyma w napięciu..połączenie przeszłości i teraźniejszości pomaga zrozumieć psychikę głównego bohatera,biorę się za kolejną część..

Jak na książkę, która według recenzji Pani Tess Gerritsen miała uzależniać, bardzo słaba pozycja. Przeczytać ją można, ale ja osobiście żadnych ciekawych wątków tu nie dostrzegłam. Postać głównego detektywa jakaś taka nijaka, dziennikarka mnie osobiście kojarzyła się raczej z licealistką piszącą do szkolnej gazetki niż z profesjonalistką. Dodatkowo wiele tutaj potknięć natury po prostu merytorycznej. Przykładowo śledztwo dotyczące zabójcy zwanego Wirtuozem miało się obijać o kilka stanów. No sorry, ale z tego co wiem to już chyba przestępstwo federalne, nie powinni się tym zająć agenci FBI? Dwa: wyjaśnienia drugiego zabójcy, czyli tzw. Dusiciela po Lekcjach (swoją drogą najgłupsza nazwa jaką słyszałam) odnośnie alibi w ogóle nie przekonujące. A już relacja z burmistrzem to w ogóle jakaś abstrakcja. A ta cała "wielka zabójczyni", Gretchen Lowell to jak dla mnie postać po prostu żenująca. Tym bardziej, że ja tu żadnego napięcia pomiędzy detektywem Sheridanem a Gretchen Lowell nie dostrzegłam. Te ich pogawędki też jakieś takie drętwe... Szczerze to nie polecam. Ale jak ktoś bardzo chce, to droga wolna.

Jak na książkę, która według recenzji Pani Tess Gerritsen miała uzależniać, bardzo słaba pozycja. Przeczytać ją można, ale ja osobiście żadnych ciekawych wątków tu nie dostrzegłam. Postać głównego detektywa jakaś taka nijaka, dziennikarka mnie osobiście kojarzyła się raczej z licealistką piszącą do szkolnej gazetki niż z profesjonalistką. Dodatkowo wiele tutaj potknięć...

Detektyw Archie Sheridan bezskutecznie próbuje złapac seryjnego mordercę zwanym Wirtozem. Na jego koncie jest prawie 200 ofiar torturowanych brutalnie przed śmiercią. Przy śledztwie pojawia się piękna i zmysłowa Gretchen Lowell.Występuje w charakterze psychologa by wkrótce porwac Archiego.Detektyw dowiaduje się że piękna Gretchen to nikt inny jak poszukiwany przez wiele lat Wirtuoz. Torturowany przez nią wiele dni zostaje uwolniony a morderczyni trafia za kratki.Jednak od tej pory jest wrakiem człowieka uzależnionym od leków i ...swojej oprawczyni. A tymczasem w mieście znów pojawia się kolejny morderca,który uprowadza młode dziewczyny. Archie wkracza znów do gry. W śledztwie pomaga mu młoda dziennikarka Susan.Jednak on stale wraca co niedzielę do więzienia by odwiedzic Gretchen...
Przedziwna fascynująca więz między ofiarą a katem. Ciekawa akcja i nietuzinkowa postac Susan nie jest tutaj przypadkowa.Książka powoduje, że chce się czytac dalej. A tak się składa że jestem w posiadaniu drugiej części "Wirtuoz zbrodni" :)

Detektyw Archie Sheridan bezskutecznie próbuje złapac seryjnego mordercę zwanym Wirtozem. Na jego koncie jest prawie 200 ofiar torturowanych brutalnie przed śmiercią. Przy śledztwie pojawia się piękna i zmysłowa Gretchen Lowell.Występuje w charakterze psychologa by wkrótce porwac Archiego.Detektyw dowiaduje się że piękna Gretchen to nikt inny jak poszukiwany przez wiele lat...

Krwawa oraz brutalna — tymi słowami bym ją opisała. Czy to normalne, że czytając, zaciskałam pięści ze strachu? Nie wiem. Jestem natomiast przekonana, że ta historia nie była banalna, a całość ukazana w ciekawy sposób.

Krwawa oraz brutalna — tymi słowami bym ją opisała. Czy to normalne, że czytając, zaciskałam pięści ze strachu? Nie wiem. Jestem natomiast przekonana, że ta historia nie była banalna, a całość ukazana w ciekawy sposób.

Czytałam ją chyba 7 lat temu i do dzisiaj pamiętam, że po skończeniu tej książki musiałam wyjść na spacer i sobie to przemyśleć.

Czytałam ją chyba 7 lat temu i do dzisiaj pamiętam, że po skończeniu tej książki musiałam wyjść na spacer i sobie to przemyśleć.