Książkę przesłuchałem w wersji niemieckiego audiobooka. Lektor nawet był całkiem dobry. Świetnie intonował głos szczególnie przy czytaniu dialogów.

Książka dostaje ode mnie 9 gwiazdek. Zauważyłem ze to jedna z wyższych ocen. Myśle ze dla polskiego czytelnika to może być trochę obcy klimat. Ale mnie osobiście się podobała ta książka. Świetnie się bawiłem. Momentami parsknąłem śmiechem, raz nawet udało mi się dość mocno wybuchnąć smiechem, iż ludzie którzy mój wybuch śmiechu zauważyli myśleli ze całkowicie zwariowałem.

Autor, trzeba przyznać jest bardzo kreatywny, tworzy bardzo oryginalną fabule. Mogłem się o tym przekonać słuchając dwóch wcześniejszych jego książek o „stulatku” I o „analfabetce”.

Dodam że do wysłuchania tej książki zainspirowała mnie dwuodcinkowa ekranizacja „stulatka” która niedawno widziałem. Tak przy okazji mocno polecam filmy o stulatku. Ciekawe jest to iż pierwsza cześć ekranizacji jest bezsposrednią ekranizacja książki. Natomiastdruga część o stu jeden latku to już wolna kontynuacja nie mająca oparcia w książce Jonasa Jonassona.

Powrócę jednak do mordercy Andersa. Nasz tytułowy bohater jest faktycznie płatnym zabójca. Ma za sobą już trzy odsiadki w więzieniu. Na swojej drodze życiowej spotyka kobietę księdza, pastora szwedzkiego narodowego kościoła luteranskiego. Nasza pani ksiądz miała to nieszczęście że urodziła się kobietą. Mocno znienawidzona przez to była przez swojego ojca który również był księdzem. Zresztą w ich rodzinie od wielu pokoleń wszyscy byli nieprzerwanie księżmi, nasza bohaterka siłą rzeczy tez nią została. W między czasie stało się to możliwe bo kościół szwedzki zezwolił na ordynowanie kobiet na księży. Jednak nasza bohaterka w pewnym momencie czuje wielki bunt. Przeciwko swojemu ojcu, przeciwko swoim parafianom. W końcu podczas kazania wylewa swoją frustracje I z dnia na dzień zostaje wyrzucona z kościoła I trafia głodna, biedna bez gorsza na ulice. Tam spotyka trzeciego głównego bohatera tej książki: recepcjonistę. Recepcjonista jest recepcjonista całe swoje dorosłe życie. Najpierw w domu publicznym potem w paskudnym tanim hoteliku.
Recepcjonista wyciąga pomocną dłoń zadeklarowanej ateistce byłej pani ksiądz. Dzieli się jedzeniem. Tworzy się między Niki przyjaźń. Na ich drodze staje morderca Anders.

Taki jest początek całej książki. Nasi trzej bohaterowie przyżywają całe mnóstwo przygód. Nie będę zdradzał do końca jakich, ale na pewno zabawnych, czasem nawet mrożących krew w żyłach.

Książka w ciekawy sposób porusza temat sekularyzacji społeczeństwa zachodnioeuropejskiego. W pewnym sensie stawia pod znakiem zapytania sens zorganizowanej religii. Zadaje pytanie odnośnie tego czego ludzie szukają chodząc do kościoła. Porusza kwestie uwolnienia się od tradycji, która czasem wymuszana jest przez rodziców na swoich dzieciach. Ale to zagadnienia które są jedynie tłem całej książki. Na pierwszym miejscu w tej książce, według mnie, jest po prostu humor.

Książkę przesłuchałem w wersji niemieckiego audiobooka. Lektor nawet był całkiem dobry. Świetnie intonował głos szczególnie przy czytaniu dialogów.

Książka dostaje ode mnie 9 gwiazdek. Zauważyłem ze to jedna z wyższych ocen. Myśle ze dla polskiego czytelnika to może być trochę obcy klimat. Ale mnie osobiście się podobała ta książka. Świetnie się bawiłem. Momentami...