Aż szkoda, że użytkownicy LC, którzy czytali "Andersa Mordercę..." w większości oceniają tę książkę tak średnio, że średnia faktycznie wychodzi średnia. Być może niektórym czytelnikom trudno było zaakceptować, że tym razem autor kpi z religii i dobroczynności; pierwsza to dla wielu osób wręcz temat tabu, o drugiej zwykliśmy mówić i myśleć zawsze dobrze, a często nawet wzniośle. Z tym dyskutować nie zamierzam, warto jednak zauważyć, że Jonasson w rzeczywistości wyśmiewa ludzką naiwność i głupotę, na której mogą potem żerować wszelkiej maści oszuści, manipulanci i wydrwigrosze. Z drugiej strony pokazał w skrócie - choć w komediowej konwencji - jak działa ta dziwna maszynka, dzięki której niektórzy potrafią z niczego zrobić fortunę. Wystarczy mieć jeszcze smykałkę, tupet, odwagę, fantazję i sporo szczęścia - i człowiek nagle czyni cuda.

Książka szczerze mnie rozbawiła, nawet jeśli - faktycznie - jej treść nie była tak bogata czy błyskotliwa jak w przypadku "Stulatka...", jednak nie brakuje jej szalonych zwrotów akcji i niespodzianek. Jonasson nie zawiódł też jako twórca wyjątkowo barwnych i zapadających w pamięć bohaterów, są to tak cudne typy, że chciałoby się o nich czytać więcej. Ta cwana pastor, obrażona na los i Stwórcę i tak zbuntowana, że aż utraciła wiarę, za to idealnie odnalazła się w rozmaitych machinacjach na granicy prawa. Ten fanatyczny kościelny i to, co go spotkało. Owo grono wiernych nieprzyjaciół, równie zorganizowanych i efektywnych, co Gang Olsena. Wreszcie tytułowy Morderca, cudownie odmieniony i natchniony do działalności w imię.

Zabawna, inteligentna powieść, a jej średnia ocena na LC cokolwiek zaniżona!

Aż szkoda, że użytkownicy LC, którzy czytali "Andersa Mordercę..." w większości oceniają tę książkę tak średnio, że średnia faktycznie wychodzi średnia. Być może niektórym czytelnikom trudno było zaakceptować, że tym razem autor kpi z religii i dobroczynności; pierwsza to dla wielu osób wręcz temat tabu, o drugiej zwykliśmy mówić i myśleć zawsze dobrze, a często nawet...