Uważam, że pomysł na fabułę jest świetny. Powiązanie współczesnych wydarzeń z dyktaturą wojskową, która miała miejsce wiele lat temu i to na drugim końcu świata, jest oryginalne. Przy okazji możemy lepiej zrozumieć te bardzo nam odległe wydarzenia, dramaty zwykłych ludzi, którzy w starciu z ludźmi prezydenta Jorgego Videli nie mieli szans.

Niestety znacznie mniej podobali mi się bohaterowie tej opowieści. Moim zdaniem Tove Alsterdal nie udało się stworzyć wiarygodnych postaci. Ich świat wartości jest mi tak odległy, że nie jestem w stanie uwierzyć, że można tak myśleć i postępować, że można być tak lekkomyślnym i naiwnym. Weźmy na przykład Helen. Kobieta domyśla się, że wyjazd jej siostry może mieć jakiś związek z jej późniejszą śmiercią. Wie, że jej towarzysz podróży został w Argentynie napadnięty i pobity. Być może był to zbieg okoliczności, a może kara za wtykanie nosa w nieswoje sprawy? Mimo to rusza śladem siostry, i to sama. Nawet mężowi nie zdradza prawdziwych powodów swojego wyjazdu, ani też dokładnego miejsca pobytu...

Za to na plus oceniam rozwiązanie zagadki śmierci Charlie, które mnie bardzo zaskoczyło i samą końcówkę powieści udało mi się przeczytać z dużym zainteresowaniem. Szkoda tylko, że nie było tak przez całą książkę, że tylko początek był dobry, koniec - świetny, a reszta - raczej przeciętna.

Niestety "Weź mnie za rękę" to pozycja, która mnie nie zachwyciła, mimo bardzo ciekawej i oryginalnej tematyki. Mam pewien niedosyt i poczucie, że bardzo dobry pomysł na fabułę nie został w pełni wykorzystany...

Cała recenzja na:
http://korcimnieczytanie.blogspot.com/2016/07/tove-alsterdal-wez-mnie-za-reke.html

Uważam, że pomysł na fabułę jest świetny. Powiązanie współczesnych wydarzeń z dyktaturą wojskową, która miała miejsce wiele lat temu i to na drugim końcu świata, jest oryginalne. Przy okazji możemy lepiej zrozumieć te bardzo nam odległe wydarzenia, dramaty zwykłych ludzi, którzy w starciu z ludźmi prezydenta Jorgego Videli nie mieli szans.

Niestety znacznie mniej podobali...