Może to dlatego, że kocham Afrykę. Może nie do końca zgadzam się ze wszystkimi opiniami autora o jej okrucieństwie. Zgadzam się zaś z opiniami o jej pięknie. Po Afryce podróżuję z aparatem fotograficznym (nie tylko z telefonem robiącym zdjęcia) i nie autobusem pełnym turystów.
To jest świetna książka. Może w zamyśle trochę album fotografii z komentarzem, ale komentarz jest świetny, wielowarstwowy, może czasem dyskusyjny.
Proszę tylko tych wszystkich, którzy nie zrobili jeszcze swojego pierwszego kroku w Afrykę, żeby nie przerażała ich wizja autora. To fascynujący świat, który trzeba poznać. I posłuchać p. Marcina (piękna zabawa słowem, kocham to!) i popatrzeć. Na jego zdjęcia. I na własne.
A na postawione przez autora pytanie: dlaczego robimy te zdjęcia? odpowiedź jest banalnie prosta: bo to jest piękne. I nie tylko okryte skórami młode dziewczyny Hamerów, ale także pomarszczeni, starcy z piórem ptaka wplecionym w węzeł włosów. Z piórem, który jest ich największym skarbem...

Może to dlatego, że kocham Afrykę. Może nie do końca zgadzam się ze wszystkimi opiniami autora o jej okrucieństwie. Zgadzam się zaś z opiniami o jej pięknie. Po Afryce podróżuję z aparatem fotograficznym (nie tylko z telefonem robiącym zdjęcia) i nie autobusem pełnym turystów.
To jest świetna książka. Może w zamyśle trochę album fotografii z komentarzem, ale komentarz jest...