Krajewski mnie zachwycił. To drugie spotkanie z tym autorem, a ja jestem oczarowana jeszcze bardziej niż za pierwszym razem. Podobno apetyt rośnie w miarę jedzenia, więc ciekawa jestem co będzie za trzecim. Wątek kryminalny, owszem, zainteresował mnie, co jest nowością, bo fanką kryminałów nie jestem. To dlaczego to czytam? Bo to tutejszy pisarz, bo Wrocław, bo tyle dobrego o nim przeczytałam. A może polubię kryminały? Tak, podobało mi się. Fabuła wpleciona w miasto. Wspaniałe miasto. I przebijający zaduch, zmęczenie, wszystko można poczuć. Tak sprawnie to jest napisane. Bohaterowie ludzcy, nie jacyś tam banalnie wybieleni. Ze wszystkimi słabościami. I jest coś jeszcze, co mnie urzekło w tej książce. Opisy jedzenia. Tu ciągle było jedzenie, dobre jedzenie, o którym czytając robiłam się głodna. Plastyczność języka, emocje, zapachy i dźwięki miasta to najmocniejsze strony "Końca świata w Breslau". To dzięki nim nie chciałam aby książka się skończyła i dzięki nim sięgnę po następną część.

Krajewski mnie zachwycił. To drugie spotkanie z tym autorem, a ja jestem oczarowana jeszcze bardziej niż za pierwszym razem. Podobno apetyt rośnie w miarę jedzenia, więc ciekawa jestem co będzie za trzecim. Wątek kryminalny, owszem, zainteresował mnie, co jest nowością, bo fanką kryminałów nie jestem. To dlaczego to czytam? Bo to tutejszy pisarz, bo Wrocław, bo tyle dobrego...