„Każdy człowiek potrzebuje kogoś bliskiego, bez jego czułości stałby się bestią, kimś zupełnie pozbawionym uczuć i wszelkich zahamowań.”

Colin jest szanowanym prawnikiem, a presja jaką wywiera na niego ciężka praca sprawia, że ciągle chodzi sfrustrowany. Całą złość wyładowuje na swojej żonie Katarzynie, która robi wszystko aby sprostać wymaganiom surowego męża. Nie wychodzi z domu, nie spotyka się z nikim, jest na każde zawołanie Colina. Pierze, prasuje, gotuje, sprząta. Dosłownie chodzi jak w zegarku. Tyle, że mąż zwykle nie jest zadowolony ze starań swojej żony. Znęca się nad nią psychicznie i fizycznie, co sprawia, że Katarzyna żyje w coraz większym strachu. Pewnego dnia dochodzi do tragedii. Colin zostawia pobitą do nieprzytomności żonę w mieszkaniu i wychodzi. Kobietę znajduje jej teściowa Lucy, która decyduje się pomóc synowej. Razem z młodym lekarzem Alanem, zabierają ją do Toronto, gdzie przechodzi długą rekonwalescencje. Powoli staje na nogi, a między nią a lekarzem zaczyna iskrzyć. Wtedy właśnie bolesna przyszłość daje o sobie znać...

Ciężko czytać książki w których autorzy poruszają temat przemocy domowej. Nikt z nas przecież nie chciałby się znaleźć w takiej sytuacji jak bohaterowie powieści. Agata Przybyłek w swojej najnowszej książce porusza ten trudny i przerażający temat, jednak robi to z niesamowitym wyczuciem i delikatnością. W perfekcyjny sposób kreśli obraz ofiary i oprawcy, pokazując nam brutalną rzeczywistość kobiety maltretowanej przez własnego męża. Wydarzenia opisane w książce tchną autentycznością i choć są fikcją, to nie można zaprzeczyć, że są prawdziwe aż do bólu. Nie jest to lekka lektura do poduszki, to mocno poruszająca i wstrząsająca opowieść młodej kobiety której życie za sprawą ukochanej osoby, zmieniło się w prawdziwy koszmar.

Wiele kobiet tak naprawdę znajduje się w podobnej sytuacji co Katarzyna, bohaterka powieści „Bez ciebie”. My, patrząc na to wszystko z boku nie potrafimy wyobrazić sobie przez jak ogromne piekło muszą przejść kobiety które stają się ofiarami przemocy domowej. Ze strachu, bądź ze wstydu nie chcą się przyznać do tego co dzieje się w ich domu za zamkniętymi drzwiami. Zdane na łaskę swojego oprawcy, żyją z dnia na dzień wierząc, że może któregoś dnia coś się zmieni. Często same zrzucają na siebie winę za zachowanie swojego partnera bądź męża. Szukają usprawiedliwienia dla ich czynów, dopatrując się u siebie wad, a nie dostrzegając tak naprawdę w czym tkwi problem i kto jest za to wszystko odpowiedzialny. Autorka zwraca naszą uwagę na ten problem, zmuszając nas do refleksji i do zatrzymania się na chwilę w codziennym biegu. Nie zamykajmy oczu na zmartwienia innych, nie odwracajmy się plecami od tych którzy cierpią. Kto wie, może wśród nas jest ktoś kto tak jak bohaterka książki Agaty Przybyłek potrzebuje pomocy, ale boi się o nią poprosić.

Pomimo trudnej tematyki, książkę czyta się bardzo szybko i lekko. W dużej mierze jest to zasługa przemyślanej fabuły i akcji, która ani na moment nie zwalnia. Z niecierpliwością śledzimy przebieg wydarzeń, bojąc się co tym razem los zaserwuje Katarzynie i z jak ogromnym bólem przyjdzie się jej zmierzyć. Po uwolnieniu się z rąk brutalnego męża kobieta próbuje poukładać swoje życie na nowo. Nie jest to proste, zwłaszcza, że traumatyczne wspomnienia ciągle dają o sobie znać. Na szczęście ma u swojego boku Alana, lekarza który ją uratował. Między tą dwójką powoli zaczyna rodzić się uczucie. Czy Katarzyna będzie w stanie otworzyć swoje serce na nową miłość? Czy odważy się i zaufa Alanowi? Czy zapomni o przerażającej przeszłości?

Agata Przybyłek pisze bardzo swobodnie i klarownie. Wkłada dużo serca i pracy w swoje książki, co można było zauważyć już w przypadku jej debiutu. Książką „Nie zmienił się tylko blond” zdobyła serca wielu czytelników. Wydaje mi się jednak, że z każdą kolejną powieścią jej warsztat pisarski się wzbogaca. „Bez ciebie” znacznie różni się od jej poprzednich książek, które były ukazane w lekkiej i humorystycznej formie. Tym razem autorka postanowiła zagrać na naszych emocjach i bez dwóch zdań, wyszło jej to doskonale. I o ile fabuła mocno porusza, o tyle zakończenie, rozbija na milion kawałków. Inaczej po prostu nie można tego określić.

Agata Przybyłek napisała dojrzałą, emocjonalną i mądrą powieść, która na długo zapada w pamięć. Wywołuje wzburzenie, wyciska łzy z oczu i sprawia, że ciężko pogodzić się w wyrokami losu. Cieszę się, że takie książki powstają, bo to tylko udowadnia nam i pokazuje jak zdolni są polscy pisarze. Trzeba im tylko dać szansę. Gorąco polecam!

__________________________________
czytanie-moja-milosc.blogspot.com

„Każdy człowiek potrzebuje kogoś bliskiego, bez jego czułości stałby się bestią, kimś zupełnie pozbawionym uczuć i wszelkich zahamowań.”

Colin jest szanowanym prawnikiem, a presja jaką wywiera na niego ciężka praca sprawia, że ciągle chodzi sfrustrowany. Całą złość wyładowuje na swojej żonie Katarzynie, która robi wszystko aby sprostać wymaganiom surowego męża. Nie...