Zimno. Ciepło. Cieplej. Zimno.
Prądu brakło i jest cimno. Akumulator diabły wzięły. Wiatrowe farmy stanęły. Chmurki słońce okutały i solary szamać co nie miały. Brakło węgla, skończyła się benzyna i chomik w kołowrotku już nie dyma. Coś się dzieje z Musso. Istniejący rzeczywiście autentyzm mu nie służy. I narrację burzy, aż się kurzy. Pisało mu się jędrnie o duszkach małych lub dużych. To siorbłem, to chlipłem, mimo, że jestem duży. Obecnie chłop coraz więcej chałturzy. Jak na wieszcza to perspektywa złowieszcza. Grafomania Go zakleszcza. Na tapetę bierze gehennę dziecięcą. A mnie takie tematy nie nęcą. Powściągliwie je traktuję i na tym portret autora buduję. A on jak u Wilde’a się przeistacza, przemienia, odkształca i zatacza. Kręgi co większe tworzy, by na odbiorców się otworzyć. Coraz to nowych, pięknych, zdrowych, na Jego prozę niegotowych. A co z wyjadaczami starymi ? Czyżbyśmy byli niepożądanymi ? Zęby zjedliśmy na Jego pozycjach, znajdując rozrywkę w tych ekspozycjach. Nie jest to książka całkiem do bani, lecz o tym zdecydujcie sami. Ja pozostaję w Jego obozie, by nie siedzieć w przysłowiowej kozie.
Nie będę wszak patrzył entuzjastycznym okiem.
Oj, żebym nie był złym prorokiem.

Zimno. Ciepło. Cieplej. Zimno.
Prądu brakło i jest cimno. Akumulator diabły wzięły. Wiatrowe farmy stanęły. Chmurki słońce okutały i solary szamać co nie miały. Brakło węgla, skończyła się benzyna i chomik w kołowrotku już nie dyma. Coś się dzieje z Musso. Istniejący rzeczywiście autentyzm mu nie służy. I narrację burzy, aż się kurzy. Pisało mu się jędrnie o duszkach małych...