Drugi tom tetralogii Eleny Ferrante okazał się jeszcze ciekawszy niż pierwszy.
Akcja jest tu jeszcze bardziej wciągająca, sprawiając, że odwraca się kartki z wielką niecierpliwością, chcąc poznać kolejne perypetie bohaterów.

Bardzo dużo jest w tej części emocji, burzliwych przeżyć i nieoczekiwanych decyzji. Losy poszczególnych postaci przeplatają się i wpływają wzajemnie na siebie. Śledzenie ich to naprawdę wielka przyjemność.

Wnikliwie poznajemy zarówno narratorkę, jak i jej przyjaciółkę oraz ich najbliższych. Obie główne bohaterki stają się w drugim tomie młodymi kobietami, pełnymi sprzecznych uczuć, marzeń, ambicji. Przeżywają miłosne uniesienia i rozczarowania, uczą się życia, poznają nowych ludzi, którzy wpływają na ich losy.
Obie też bardzo chcą wyrwać się ze swego środowiska.

Podobnie jak w pierwszym tomie, tak i tu uwagę zwraca język - obok realistycznych fragmentów i dosadności mamy piękne, niemal poetyckie opisy i porównania. Pojawiają się one przede wszystkim w odniesieniu do świata przyrody, uczuć i abstrakcyjnych pojęć.

Przeczytałam tę powieść jednym tchem i mam nadzieję, że uda mi się szybko zdobyć trzecią część cyklu, gdyż zżera mnie ciekawość - co będzie dalej?

Drugi tom tetralogii Eleny Ferrante okazał się jeszcze ciekawszy niż pierwszy.
Akcja jest tu jeszcze bardziej wciągająca, sprawiając, że odwraca się kartki z wielką niecierpliwością, chcąc poznać kolejne perypetie bohaterów.

Bardzo dużo jest w tej części emocji, burzliwych przeżyć i nieoczekiwanych decyzji. Losy poszczególnych postaci przeplatają się i wpływają wzajemnie...