Ptasia grypa. Mała wyspa należąca do Szwecji. Spiski, intrygi polityczne, żądza pieniądza.
Potrzebujecie jeszcze czegoś?

Nie musicie się bać, SPOILERÓW BRAK. Dzieje się to z dwóch powodów, po pierwsze: nigdy nie spoileruję w swoich recenzjach i po drugie: nie czytałam poprzednich tomów xD.
Być może zdążyliście zauważyć, że zdarza mi się czytać serię od środka albo i od końca. Mam to gdzieś po prostu czasami :D

Jeżeli chodzi o okładkę - uwielbiam takie. Jestem fanką thrillerów medycznych, więc jeżeli od frontu atakuje mnie strzykawka, krew i inne takie - już wiem, że chcę to mieć. Do tego jest schludna i estetyczna - zdecydowanie na plus.
Wydanie standardowe, jeżeli macie lub widzieliście książki Jo Nesbo wydania Wydawnictwa Dolnośląskiego - to jest takie samo. Pełen komfort, nic się nie zagina, nie wygina, skrzydełka powodują, że rogi się nie rozwarstwiają.

Dostałam zawału, gdy zobaczyłam, że jest to siódmy tom serii. Jeżeli macie podobnie - nie bójcie się, książki tej autorki można czytać "na wyrywki", bez większej czytelniczej szkody :).

Przede wszystkim powiem wam, że spodziewałam się po tej książce czegoś innego. Myślałam, że dostanę obraz obłędu i szaleńczego strachu mieszkańców Gotlandii, zamieszki, krwawe zamachy, trup słał się będzie na każdym kroku, generalnie pożoga, dramat i wybroczyny.

Trochę żałuję, że książka okazała się zupełnie inna, bo uwielbiam takie ohydne i krwawe opowieści. Aczkolwiek "Skrzydlata śmierć" nawet w minimalnym stopniu mnie nie zawiodła.
Okazała się być kolejnym świetnym skandynawskim kryminałem, chociaż na początku byłam przerażona, że zamiast na książkę przepełnioną przestępcami, dewiantami i spiskami, trafiłam na romansidło. Ogromną ulgę poczułam, gdy w końcu zaczęło być tak, jak w tego typu powieści być powinno :D.

Jeżeli jesteście fanami tych zimnokrwistych autorów - "Skrzydlata śmierć" na pewno wam się spodoba. Akcja nie jest jednak w pełni skupiona na komisarz prowadzącej śledztwo. Obserwujemy tutaj kilka osób i Maria Wern zdecydowanie nie zdominowała tej powieści, co zaliczam na wielki plus. Dodatkowo jest ona przedstawiona przede wszystkim jako matka (być może) zarażonego dziecka. Kolejna zaleta.
Jednak jeżeli miałabym wymienić największy pozytyw tej książki - na pewno byłaby to niesamowita wiarygodność.
Czytając ją wiele razy miałam wrażenie, że przed sobą trzymam raport będący zapisem prawdziwych zdarzeń, które rozgrywały się na Gotlandii. Swego czasu wirus ptasiej grypy przerażał nawet mnie. Byłam jeszcze dzieciakiem, kiedy to cholerstwo dotarło do Polski. Pamiętam jak raz zjadłam kogel-mogel (Boże, mój ulubiony deserek z dzieciństwa) i po nocy beczałam, że co ja w ogóle zrobiłam, że teraz zachoruję, umrę a nie chcę. No cyrk po prostu. Jak widzicie przeżyłam, ale przez cztery następne lata ani razu tych skurczysyńskich jajek z cukrem sobie nie ukręciłam :D Taka mała trauma.

Jeżeli chodzi o bohaterów - nie mam żadnych zarzutów. Mamy tutaj cały wachlarz różnorakich charakterów. Od rzetelnych, poczuwających się do obowiązków policjantów, przez nieczułych urzędników aż do gburowatych, obleśnych spiskowców, za wszelką cenę próbujących wyłudzić z ludzi wszystkie pieniądze.
W książce tej nie znalazła się ani jedna postać, która by mnie irytowała [oklaski].
Najbardziej polubiłam Jonatana - przemiły lekarz, który na pierwszym miejscu stawia zdrowie ludzi, nie kolejny konował, który tylko odwala swoją robotę i hurtem odprawia pacjentów. Wiele lat wcześniej zdradził swoją żonę, przez co biedna kobieta została alkoholiczką, niesamowicie trudną w obyciu. Mimo wszystko jest przy niej i stara się jak może naprawić swój błąd.

Powieść Anny Jansson nie skupia się przede wszystkim na obrazie Szwecji, co strasznie mnie cieszy, bo przyznam, że trochę wychodzi mi już bokiem to ciągłe jojczenie na ów kraj (czy też Norwegię itd.). Czytanie literatury skandynawskiej jest niesamowitym przeżyciem właśnie dzięki oddaniu tych kosmicznych realiów, tego mrozu, tej ludzkiej emocjonalnej drętwoty, ale odmiana zawsze jest przyjemna :). Tutaj przyjrzeć się bliżej możemy bardziej polityce i służbie "zdrowia" (chociaż nawet w kryminałach wypada ona 10012939021832 razy lepiej niż nasza), ale na pierwszy plan wychodzi przede wszystkim intryga i poszczególne osoby, które są bohaterami tej powieści. Nie martwcie się jednak - obraz kraju i rządzących w nim reguł i tak jest przemycany, tylko bardziej subtelnie ;).

Po raz pierwszy przeczytałam dzieło tej autorki i po raz pierwszy czytając skandynawski kryminał chwyciłam właśnie po książkę kobiety. Do tej pory na mojej półce królowali mężczyźni - bez wyjątku.

Całość wypadła naprawdę dobrze i w zasadzie nie mam się czego przyczepić. Momentami może akcja nie pędziła na łeb, na szyję, ale mimo to bardzo dobrze mi się ją czytało. Jedyne, co na początku sprawiało mi kłopot to imiona i nazwiska niektórych osób. Czasem ciężko mam zapamiętać personalia bohaterów, bo jeżeli ktoś nazywa się tak, że jego godność nie mieści się w jednej linijce i mam wrażenie, że ktoś do środka wyrazu powrzucał parę zbędnych liter, to czuję się lekko skołowana i później zwyczajnie się zastanawiam "Kto to kuźwa jest?". A to główny bohater.
Strasznie podoba mi się to wydanie. W domu posiadam "Karaluchy" i chyba jeszcze dwie inne książki Jo Nesbo, ale są one typowo szare, a ta jest cudna, stalowo- niebieska i jeszcze takie ładne duperelki ma (że wzorek) na froncie. Czad.

Niestety cytatów brak, bo w sumie nie jest to powieść humorystyczna i zabawnych fragmentów prawie nie ma, a jeżeli są, to trzeba znać kontekst.

Polecam jako odskocznię od typowych kryminałów, lub jeżeli ktoś chciałby się zabrać za ten gatunek, ale boi się krwawych opisów i tak dalej.

https://kasi-recenzje-ksiazek.blogspot.com/2016/10/skrzydlata-smierc-anna-jansson.html

Ptasia grypa. Mała wyspa należąca do Szwecji. Spiski, intrygi polityczne, żądza pieniądza.
Potrzebujecie jeszcze czegoś?

Nie musicie się bać, SPOILERÓW BRAK. Dzieje się to z dwóch powodów, po pierwsze: nigdy nie spoileruję w swoich recenzjach i po drugie: nie czytałam poprzednich tomów xD.
Być może zdążyliście zauważyć, że zdarza mi się czytać serię od środka albo i od...