Niezwykle wciągająca powieść pełna zwrotów akcji. Jedyne co mnie denerwowało to główna bohaterka Laura. Głupszej postaci to ja żem dawno nie widziała. To, że mogła zerwać zaręczyny z sir Parsivalem a zamiast tego uznała że powie mu o swoich uczuciach do innego było najgłupszą decyzją z możliwych . Luką fabularną (albo czymś czego nie doczytałam ) było to czemu właściwie ojcu Laury zależało na ślubie akurat z sir Persivalem. Chętnie przyjmę wyjaśnienia.

Niezwykle wciągająca powieść pełna zwrotów akcji. Jedyne co mnie denerwowało to główna bohaterka Laura. Głupszej postaci to ja żem dawno nie widziała. To, że mogła zerwać zaręczyny z sir Parsivalem a zamiast tego uznała że powie mu o swoich uczuciach do innego było najgłupszą decyzją z możliwych . Luką fabularną (albo czymś czego nie doczytałam ) było to czemu właściwie...

Moja pierwsza książka Wilkie'go Collinsa i miałam wielką nadzieję, że mi się spodoba, bo po pierwsze lubię literaturę wiktoriańską, a po drugie kupiłam kilka książek tego autora w ciemno i niefajnie by było rozczarować się już na pierwszej pozycji.
"Kobieta w bieli" nie tylko mi się spodobała, ale mnie wręcz oczarowała. Czytanie tej książki sprawiało mi wręcz radość. Być może dlatego, że powstała w XIX wieku i już się tak nie pisze, a bardzo mnie ten styl pisania urzekł.
Trudno zakwalifikować tę książkę do jakiejś kategorii, bo mamy tutaj nieszczęśliwą miłość, ale także zagadkę, która zostaje satysfakcjonująco wyjaśniona.
Żeby nie było tak pięknie to nie wszystko mi się podobało. Niektórzy bohaterowie niemiłosiernie mnie irytowali, szczególnie Laura Fairlie. Kobieta, która nie miała zdania na żaden temat, przepraszająca, że żyje, a decyzje życiowe podejmowali za nią inni (nieżyjący ojciec, wuj, siostra) i ciągle mdlejąca, albo na coś chora. W tej książce kobiety często mdlały słysząc złe wiadomości. Nie wiem, czy to wina gorsetów i braku tlenu, czy też w połowie XIX wieku w Wielkiej Brytanii była taka moda, na szczęście przeminęła.
Polecam książkę wielbicielom literatury wiktoriańskiej, a szczególnie tym, którzy zaczytują się w siostrach Brontë (jak dla mnie podobny klimat). Zamierzam sięgnąć ponownie po tego autora, niestety niektóre pozycje są już bardzo trudne do zdobycia.

Moja pierwsza książka Wilkie'go Collinsa i miałam wielką nadzieję, że mi się spodoba, bo po pierwsze lubię literaturę wiktoriańską, a po drugie kupiłam kilka książek tego autora w ciemno i niefajnie by było rozczarować się już na pierwszej pozycji.
"Kobieta w bieli" nie tylko mi się spodobała, ale mnie wręcz oczarowała. Czytanie tej książki sprawiało mi wręcz radość. Być...

Wciąż nie mogę określić tej powieści: romans(bo achy i ochy) czy kryminał (bo intryga całkiem zgrabna)?? Jednak co do jednego mam pewność: dawno, dawno temu, żyli ludzie dla których dane słowo było honorem i dumą!

Wciąż nie mogę określić tej powieści: romans(bo achy i ochy) czy kryminał (bo intryga całkiem zgrabna)?? Jednak co do jednego mam pewność: dawno, dawno temu, żyli ludzie dla których dane słowo było honorem i dumą!

A z kwartał męczyłam, bo jest na liście BBC, więc do kolekcji potrzebowałam. Ale w sumie to ciekawa intryga

A z kwartał męczyłam, bo jest na liście BBC, więc do kolekcji potrzebowałam. Ale w sumie to ciekawa intryga

Wilkie Collins, według niektórych znawców literatury uważany za ojca powieści kryminalno-sensacyjnej, w swojej książce „Kobieta w Bieli” (1860) przedstawia czytelnikowi melodramat z rozbudowanym, wiejącym grozą wątkiem sensacyjnym na tle wiktoriańskiej Anglii. Zmysł obserwacji, wyciągania wniosków oraz wykształcenie prawnicze autora (ciekawa biografia) połączone z umiejętnością opowiadania, pozwoliła mu na stworzenie - moim zdaniem – prawie doskonałej wielowątkowej fabuły. Nie ma w niej miejsca na potknięcia, niepewność a osoby dramatu są wyraziste, czasem do bólu np. Marian Holcombe. Powieść ta doczekała się aż trzech ekranizacji (tej z 1997 r. nie polecam),w tym jednego serialu (2018). Po przeczytaniu książki zastanawiałem się, czy mistrz suspensu, Alfred Hitchcock podołałby wyzwaniu sfilmowania tej powieści. Dzisiejsze retro kryminały, w wielu przypadkach, są bardzo atrakcyjną lekturą. Czyżby ich autorzy czerpali z doświadczeń Wilkiego Collinsa ?

Wilkie Collins, według niektórych znawców literatury uważany za ojca powieści kryminalno-sensacyjnej, w swojej książce „Kobieta w Bieli” (1860) przedstawia czytelnikowi melodramat z rozbudowanym, wiejącym grozą wątkiem sensacyjnym na tle wiktoriańskiej Anglii. Zmysł obserwacji, wyciągania wniosków oraz wykształcenie prawnicze autora (ciekawa biografia) połączone z...

Mam słabość do giętkiego i plastycznego pióra tego autora.
Kreśli on bowiem wielowątkowe i wielopłaszczyznowe historie, które ujmują mnie niezmiennie.
Misterna opowieść pisana bardziej w formie pamiętnika, tudzież listu, zachwyca nie tylko stylem, ale także niezwykłą wnikliwością i pietyzmem odzwierciedlającym tamte czasy.
Pomimo swoich gabarytów nie nudzi i wciąż utrzymuje w iście wiktoriańskim napięciu i atmosferze.
Nie pozbawiona jest także humoru. Szczególnie widocznego w części pisanej przez postać Pana Fryderyka Fairlie esq. Jest ona wirtuozerią zabawnej karykatury. Warto sięgnąć po ten tytuł choćby po to aby się o tym przekonać.
Mówiąc krótko : powieść zachwyca na wielu poziomach.

Mam słabość do giętkiego i plastycznego pióra tego autora.
Kreśli on bowiem wielowątkowe i wielopłaszczyznowe historie, które ujmują mnie niezmiennie.
Misterna opowieść pisana bardziej w formie pamiętnika, tudzież listu, zachwyca nie tylko stylem, ale także niezwykłą wnikliwością i pietyzmem odzwierciedlającym tamte czasy.
Pomimo swoich gabarytów nie nudzi i wciąż...

Trzymająca w napięciu, pełna ciepła i humoru ale też intryg, wątków tajemniczych, ciekawych postaci i zwrotów akcji. Przepiękny język, przepięknie poprowadzona fabuła. Bardzo mnie ta książka wciągnęła i urzekła.

Trzymająca w napięciu, pełna ciepła i humoru ale też intryg, wątków tajemniczych, ciekawych postaci i zwrotów akcji. Przepiękny język, przepięknie poprowadzona fabuła. Bardzo mnie ta książka wciągnęła i urzekła.

bajka...

bajka...

To arcydzieło pisarskie. Sam Collins jest uznawany za ojca kryminału. Książka zachwyca opisami, ciekawymi intrygami, tajemnicami. Gorąco polecam.

To arcydzieło pisarskie. Sam Collins jest uznawany za ojca kryminału. Książka zachwyca opisami, ciekawymi intrygami, tajemnicami. Gorąco polecam.

Jeden z lepszych klasyków jakie czytałam. Książka zachwyca wszystkim, zaczynając od bohaterów, sekretów, tajemniczych posiadłości i pięknych opisów krajobrazu. Bardzo cenię sobie tę książkę za postacie kobiece a szczególnie za postać Marianny. Niezależna, błyskotliwa kobieta, która dąży do odkrycia prawdy i uwolnienia swojej siostry za wszelką cenę. Bardzo dobrze napisana :)

Jeden z lepszych klasyków jakie czytałam. Książka zachwyca wszystkim, zaczynając od bohaterów, sekretów, tajemniczych posiadłości i pięknych opisów krajobrazu. Bardzo cenię sobie tę książkę za postacie kobiece a szczególnie za postać Marianny. Niezależna, błyskotliwa kobieta, która dąży do odkrycia prawdy i uwolnienia swojej siostry za wszelką cenę. Bardzo dobrze napisana :)