Rzutem na taśmę postanowiłem połknąć tą krótką poyzcję popularno-naukową opisującą podział w islamie na dwa główne nurty: sunicki i szyicki islam.

Dosłownie za dwa Euro udało mi się kupić tą pozycję w formie audiobooka. W formie papierowej pozycja ma ok. 50 stron, w formie audiobooka ok. 90 minut.

Książka jest naprawdę kompaktowa, zawiera sporo informacji, przesluchalem dwa razy, glownie jadac autem. Tak dla własnej pamięci, dla utrwalenia postaram się podsumować to co mi się udało zapamiętać.

Ciekawostką odnośnie rozłamu w islamie jest to, że praktycznie trwa od samego początku, od śmierci proroka Mahometa.


W skrócie – sunici interpretują proroctwo dotyczące następcy Mahometa w ten sposób, ze powinien to być to ktoś ogólnie szanowany przez ogół i niekoniecznie ktoś powiązany wiezią krwi z prorokiem. Natomiast szyici twierdzą, że następca Mahometa musi posiadać wiezy krwi z prorokiem. Proroctwa można interpretować w jedną albo w drugą stronę, to jak komu lepiej pasuje. (podobnie jest z interpretacją Biblii.... wsród chrześcijan....)

Ciekawostką jest, że w pewnym momencie, wśród szyitów pojawił sie problem, 12 następca Mahometa odszedł bezpotomnie... także ideologia, teologia szyicka, dalej się rozwijała, nawet w samym nurcie szyickim zaczęły pojawiać się kolejne rozłamy, na przyklad nurt tzw. „twlevers”, (dwunastu)...

Mohamet oprócz tego, że był prorokiem, jednocząc Arabów stał się też ważnym przywódcą politycznym. Połączęnie tych dwóch ról jest właśnie ważnym tłem sporów miedzy muzułmanami i w następstwie śmierci Mohameta stało się przyczyną narastającego sporu miedzy dwoma głównymi nurtami islamu, sunnitami i szyitami. (Jak nie wiadomo o co chodzi, to musi, chodzi o władzę.... pieniądze... w tym wypadku chodziło o władzę). Był to spór, który z czasem narastał, przechodził pewnego rodzaju stopniową eskalację, aż wreszcie kilkadziesiąt lat po śmierci proroka stało się jasne, że w islami istnieją dwa główne nurty, ktorych zwolennicy wręcz na śmierć i życie nieustannie walczą miedzy sobą. Spór miedzy szyitami i sunitami trwa do dzisiaj – patrz konflikt, Arabia Saudyjska (sunici),Iran (szyici),wojna w Syrii, gdzie po jednej stronie walczy ISIS państwo islamskie (Sunici),a po drugiej reżim prezydenta assada kojarzony z szyitami. Irak, gdzie po jednej stronie również walczy ISIS, państwo islamskie, które kontroluje drugie co do wielkości irackie miasto, Mosul a po drugiej stronie walczy establiszment ustanowionego przez Amerykanów i koalicjantów w tym Polski, nowego demokratzcynego państwa irackiego którego elitą są szyici. Tak można by wymieniać dalej. Sunicka mniejszość w Iranie nie ma się łatwo, jest prześladowana. Szyicka mniejszość w Pakistanie, Egipcie też jest prześladowana. Arabia Saudyjska zrywa stosunki dyplomatyczne z Iranem, Iran zalewa zachód na przekór Arabii Saudyjskiej ropą naftową, ku naszej radości, bo przesto taniej możemy tankować na stacji bezynowej.... Itp, itd.

Ale powracając do samych początku islamu.

W momencie śmierci w roku 632 proroka Mahometa przywódctwo objął jego teść Abu Bakr. Tzw. Sahabaowie czyli ci co znali, współpracowali z prorokiem, sprawowali razem z prorokiem władzę wybrali Abu Bakara jako przywódce następcę proroka, kalifa. Wstępnie wszystko było OK. Córka proroka nie mogła się pogodzić z tym, że to nie jej mąż, Ali, został nastepcą Mohameta, ale jakos to zaakceptowała i wycofała się z Alim z życia publicznego na oazę w pobliżu Mekki. Abu Bakr dolał jednak oliwę do ognia, i mimo po wycofaniu się Fatimy nie odpuszczał i zrobił nagonkę na Fatimę i jej męża Aliego, gdyż twierdził, że prorok Mohamet nauczał, że własność prywatna w postaci posiadania oazy nie ma mieć miejsca, i że przywilej posiadania przez Fatime oazy na której znalazła azyl nie ma podstaw w proroctwach Mohameta. Abu Bakr twierdził, że ta oaza nalezy bezposrednio do kalifatu a nie do Fatimy. Te przepychanki sprawiły iż krótko przed śmiercią Fatima zgromadziła wokół siebie garstkę zwolenników, wygłosiła inspirującą przemowę w której ogłosiła Abu Bakara jako wielkiego zdrajcę równocześnie stiwerdzjąc, że jej mąż, Ali, który równocześnie kuzynekiem Mohameta (niezłe kazirodztwo – kuzyn ojca, wziął sobie za żonę córkę swojego kuzyna) jest prawowitym następca prokoka.

I tu wlaśnie pojawił się rozłam, który z czasem zaczął się pogłębiać.

To tylko początek.... pewnie zapomnę sporą część faktów zawartych w tej pozycji.... ale mimo wszystko, sporo się dowiedziałem.... Konczę.... robi się późno...... idę spać....

P.S. Krótkie uzupełnienie. Autor publikacji na początku przytacza teorię Maxa Webera dotyczącą władzy; wladza charyzmatyczna, tradycyjna, biurokratyczno-prawna. (nie wiem jak fachowo brzmi to po polsku, tlumaczę na swój sposób jak zapamiętałem). Mianowicie prorok Mohamet będąc charzymatzcznym przywódcą zjednoczył wokół siebie ludność arabską, swoimi proroctwami w pewnym sensie obalił władzę tradycyjną, hierarchie plemienną, na skutek jego nauczania zlikwidowane zostały podziały na klany itd. Itp. Na swój sposób wprowadził system egalitarny, gdzie nie więzy krwi, lecz właśnie mądrość, szlachetność w działaniu i wiara religijna miały być wyznacznikiem autorytetu i władzy. Tym nurtem bardziej poszli sunici. Szyici jednak większą wage przykładali więzom krwi, bardziej tkwili w tradycyjności.

Max Weber stworzył też teorie tzw. „formalizacja autorytetu”. Proces formalizowania się wladzy, autorytetu jest bardzo widoczny konflikcie sunicko-szyickim.

Wnioski, refleksje.......

Dla mnie fascynujące jest to... że patrząc na współczesny świat, świat 21 wieku, widać, że nie udało się nam, współczesnej ludzkości do końca stworzyć jasnych procesów formalizowania autorytetów przywódczych. Ułomność nowoczesnych społeczeństw nadal polega na tym, że popadamy w pułapkę przywódctwa charyzmatycznego, tradycyjnego, zamiast kierować się rozumem, i bardziej fachowo oceniać samą funkcję przywódctwa. Najnowsze wydarzenia pokazują, hm... jak to wygodnie nam wszystkim jest wybierać na przywódców szarlatanów, bo może posiadają jakąś tam charzymę, a mniej idą z duchem czasu, postępem nauki. To co różni ludzkość dzisiejszą od ludzkośći za czasów proroka Mahometa, to to, że postęp nauki stał się oszałamiający, chodzi mi tu też o nauki społeczne, ekonomię, psychologię, socjologię, prawo, teorię organizacji, teorię zarządzania... nasi niektórzy charzymatyczni przywódcy to prawdziwi szarlatani, działają wbrew temu co przez ostatnie lata udało się naukowo osiągnąć ludzkości.

Rzutem na taśmę postanowiłem połknąć tą krótką poyzcję popularno-naukową opisującą podział w islamie na dwa główne nurty: sunicki i szyicki islam.

Dosłownie za dwa Euro udało mi się kupić tą pozycję w formie audiobooka. W formie papierowej pozycja ma ok. 50 stron, w formie audiobooka ok. 90 minut.

Książka jest naprawdę kompaktowa, zawiera sporo informacji, przesluchalem...