„Na tej ziemi są siły, o których większość ludzi nawet nie śniła. Są najróżniejsze demony i czarownice, wprost nie mogące się doczekać, żeby je ktoś przywołał. Możesz się śmiać, jeśli chcesz, ale one naprawdę istnieją…” (str.180)

Czterdziestoletnia Katie Maguire to kobieta z długoletnim stażem w Grada Siochana, lubiąca swoją pracę i mająca spore już osiągnięcia w swojej dziedzinie. Jednym z nich jest stopień oficerski, który sprawia że ma ona przewagę nad swoimi podwładnymi. Życie prywatne Katie nie wygląda ciekawie i nie zanosi się, by miało się zmienić na lepsze. Utrata dziecka, zdrada męża to tylko część problemów małżeńskich.
Pani komisarz zrobiła na mnie wrażenie kobiety silnej, upartej i bezwzględnie dążącej do obranego celu.
Białe kości stanowią cykl powieści z Katie Maguire dlatego starałem się przybliżyć postać głównej bohaterki z którą na pewno spotkam się w kolejnych częściach.
Gdy w hrabstwie Cork na farmie Jona Meaghera robotnicy budowlani znajdują szczątki ludzkie pochodzące z 1915 roku, Katie podejmuje wezwanie mające na celu wyjaśnienie okropnego mordu z przed 86 laty.
Profesor Gerard po dokładnych badaniach ustala, że zamordowano jedenaście kobiet, które za życia obrano z ciała a do kości udowych przewiercono szmaciane laleczki.
W tym samym czasie do Irlandii autostopem przybywa dwudziestodwuletnia Fiona Kelly, która zostaje uprowadzona i zamordowana jej kości również znajduje policja z Cork.
Komisarz Maguire ma osobę podejrzaną, która jej zdanie popełniła mord na Fionie, ale jej wątpliwości budzi jeden mały szczegół. Do kości Fiony, również przymocowano szmaciane laleczki.
Kto stoi za zamordowanymi dziewczynami?
Czy to możliwe aby znalezione szczątki ludzkie z 1915 r. miały coś wspólnego z obecnym makabrycznym zabójstwem?
Nie znałem wcześniej twórczości Mastertona muszę wam powiedzieć, że ta pozycja zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Wpleciona w całość historia i wierzenia celtyckich mitów sprawiają, że starożytny rytuał zaczyna żyć własnym życiem.
Czy to możliwe aby w XXI w. w kraju takim jak Irlandia wierzono w demony, duchy, wiedźmy i czarownice?
Słyszałem opinię, że to jedna z najsłabszych książek Mastertona. A ja wam powiem, że czytając ja trzeba mieć mocne nerwy. Opisy pozbawianych kobiet ciała są tak makabryczne i jednocześnie realistyczne, że chwilami po prostu zapierało mi dech.
Narracja przeprowadzona w formie trzecioosobowej, akcja przebiega w czasie teraźniejszym. Rozdziały przeplatają się z prowadzonym śledztwem oraz czasem w którym popełniana jest makabryczna zbrodnia.
Jeśli nie znacie jeszcze Mastertona a macie ochotę na mocny thriller sięgnijcie po coś wyjątkowego w swej klasie i przekonajcie się że, „życie jest bardziej interesujące, kiedy można zobaczyć coś nowego, nawet jeśli to coś sprawia, że żołądek podchodzi wam do gardła”.

„Na tej ziemi są siły, o których większość ludzi nawet nie śniła. Są najróżniejsze demony i czarownice, wprost nie mogące się doczekać, żeby je ktoś przywołał. Możesz się śmiać, jeśli chcesz, ale one naprawdę istnieją…” (str.180)

Czterdziestoletnia Katie Maguire to kobieta z długoletnim stażem w Grada Siochana, lubiąca swoją pracę i mająca spore już osiągnięcia w swojej...