Miałam momenty kiedy manga zapierała mi dech w piersiach z dwóch powodów. Pod względem ilustracji jak i fabuły. Zżyłam się z głównymi bohaterami i popłakałam w pewnym momencie. W tym tomie dobrze było przedstawione niewolnictwo, a bardziej to jak wpływa na osobę, która była zniewolona i "tresowana" od dzieciństwa.

Miałam momenty kiedy manga zapierała mi dech w piersiach z dwóch powodów. Pod względem ilustracji jak i fabuły. Zżyłam się z głównymi bohaterami i popłakałam w pewnym momencie. W tym tomie dobrze było przedstawione niewolnictwo, a bardziej to jak wpływa na osobę, która była zniewolona i "tresowana" od dzieciństwa.

Jest pełna akcji, humoru i nietuzinkowych bohaterów, dzięki czemu sobie przypominam, czemu pokochałam mangi. Magi jest pełne magii (jak to brzmi!) i, co cieszy mnie bardziej, jest mangą zakończoną! A biorąc pod uwagę moje preferencję cieszę się z tego niezmiernie, bo nie potrzebuję kolejnej ciągnącej się w nieskończoność serii! :D

http://kasikowykurz.blogspot.com/2019/09/magi-tomy-1-8.html

Jest pełna akcji, humoru i nietuzinkowych bohaterów, dzięki czemu sobie przypominam, czemu pokochałam mangi. Magi jest pełne magii (jak to brzmi!) i, co cieszy mnie bardziej, jest mangą zakończoną! A biorąc pod uwagę moje preferencję cieszę się z tego niezmiernie, bo nie potrzebuję kolejnej ciągnącej się w nieskończoność serii!...

Postanowiliśmy zrecenzować zbiorczo trzy tomy, zapraszam do czytania :)

Shinobu Ohtaka wychodzi do czytelnika z niezwykłą, uroczą, zabawną i porywającą powieścią o sile przyjaźni i magi, czyli Magi: The Labyrinth of Magic.

Osadzona w bliżej nieokreślonym czasie w mieście Balbadd fabuła przedstawia losy chłopca imieniem Aladyn – małego, z pozoru niegroźnego i niezwykle ufnego młodzieńca, który szybko łączy swój los z tajemniczym oraz starszym od niego Alibabą Salują. Obaj, po niebezpiecznej przygodzie, postanawiają wyruszyć w głąb Siódmego Labiryntu: Amon w Oazie Qishan, będącego jedną z kilkunastu budowli, których zdobycie oferuje niewyobrażalne bogactwo.

Chociaż manga przypomina baśń, a skojarzenia z bajką o Ali Babie, Aladynie i Dżinach wydają się tu naciągane, tak Shinobu Ohtaka przekuwa to wszystko w świetną i emocjonującą opowieść, podszytą ogromną porcją humoru. The Labyrinth of Magic od początku utrzymuje tempo, ale równocześnie nie skupia się wyłącznie wokół wyzwań stawianych przed postaciami. Zanim głowni bohaterowie naprawdę wezmą się za labirynt, czeka ich cała masa zabawnych sytuacji. A to jedynie wierzchołek góry lodowej, bo w przygody bohaterów wpleciona jest mnóstwo emocji, które świetnie uwiarygadniają protagonistów i zacieśniają między nimi więzy przyjaźni ze wszystkimi urokami i minusami takiej relacji.

Na przestrzeni trzech tomów dzieje się znacznie więcej. Pierwszy czy nawet drugi tom są niejako wprowadzeniem do świata i pozwalają dowiedzieć się co nieco na temat pochodzenia naszych bohaterów oraz wspomnianych budowli zwanych Labiryntami. Z kolei trzecia część rozpoczyna w życiu protagonistów nowe przygody i schodzi już z humoru, jaki towarzyszył nam w pierwszych dwóch tomach – powieść nabiera brutalności, a scenariusz mocniej pochyla się nad główną linią fabularną.

Cała recenzja na Wypowiemsie.pl:
http://wypowiemsie.pl/recenzja-magi-the-labyrinth-of-magic-01-03/

Postanowiliśmy zrecenzować zbiorczo trzy tomy, zapraszam do czytania :)

Shinobu Ohtaka wychodzi do czytelnika z niezwykłą, uroczą, zabawną i porywającą powieścią o sile przyjaźni i magi, czyli Magi: The Labyrinth of Magic.

Osadzona w bliżej nieokreślonym czasie w mieście Balbadd fabuła przedstawia losy chłopca imieniem Aladyn – małego, z pozoru niegroźnego i niezwykle...

SON GOKU NA BLISKIM WSCHODZIE

Długo wahałem się czy sięgnąć po „Magi” czy też nie. Po kilku długich seriach czytanych właściwie ciągiem wolałem odpocząć od kolejnego tasiemca, więc opierałem się całości, jak mogłem. W końcu jednak – podobnie, jak to było z „Kuroko’s Basket”, serii która pozytywnie mnie zaskoczyła, choć sportu nie znoszę – zwyciężyła ciekawość i muszę przyznać, że dobrze się stało. Znów bowiem dałem się wciągnąć w świt, którego dotąd nie trawiłem i tylko mam ochotę na więcej.

Aladyn to młody chłopak, który przemierza niegościnny, pustynny świat w poszukiwaniu pewnego przedmiotu. Wszystko dla swojego przyjaciela, który ukrywa się w jego flecie. Przyjaciela potężnego i przydatnego. I tak oto w trakcie swych podróży coraz pakuje się w kolejne, często dziwne kłopoty i przygody…
Obecnie wraz z Alibabą wkracza do labiryntu. Cel jest oczywisty: odnaleźć skarby. Problem w tym, że Jamil, wraz z bandą najsilniejszych niewolników, depcze im po piętach. Co z tego wyniknie? I w co jeszcze wpakuje się nasz bohater?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/02/magi-2-shinobu-ohtaka.html

SON GOKU NA BLISKIM WSCHODZIE

Długo wahałem się czy sięgnąć po „Magi” czy też nie. Po kilku długich seriach czytanych właściwie ciągiem wolałem odpocząć od kolejnego tasiemca, więc opierałem się całości, jak mogłem. W końcu jednak – podobnie, jak to było z „Kuroko’s Basket”, serii która pozytywnie mnie zaskoczyła, choć sportu nie znoszę – zwyciężyła ciekawość i muszę...

Magi: The Labyrinth of Magic to naprawdę bardzo dobra przygodówka fantasy z dużą dawką akcji i humoru. Aladyn i jego przyjaciele potrafią zachwycić i wprowadzić czytelnika w przyjemny relaksacyjny nastrój, w którym zapomni on o wszelkich troskach dnia codziennego. Kolejne części pochłania się ogromną przyjemnością, ciągle chcąc więcej i więcej. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek.

https://gameplay.pl/news.asp?ID=119334

Magi: The Labyrinth of Magic to naprawdę bardzo dobra przygodówka fantasy z dużą dawką akcji i humoru. Aladyn i jego przyjaciele potrafią zachwycić i wprowadzić czytelnika w przyjemny relaksacyjny nastrój, w którym zapomni on o wszelkich troskach dnia codziennego. Kolejne części pochłania się ogromną przyjemnością, ciągle chcąc więcej i więcej. Cała recenzja na PopKulturowy...

„Magi: Labyrinth of Magic #2” to druga część mangi Shinobu Ohtakaty, opowiadająca dalsze poczynania wesołego Aladyna. Komiks wykonany jest szczegółowo i dokładnie, ciesząc oczy staranną kreską. Ciekawa, kolorowa okładka po raz kolejny przyciąga wzrok, a tajemnicza historia nabiera rozpędu. Podczas lektury pierwszego tomu uśmiałem się przednio, dlatego z ogromną ciekawością sięgnąłem po drugi tomik. Przezabawnych gagów, prastarej magii i szybkiej akcji znów było co niemiara.

Alibaba wraz z Aladynem odnaleźli magiczny labirynt i wkroczyli w jego przepastne i tajemnicze czeluści. Ogromny skarb czeka tylko na śmiałków, którzy odważą się, aby po niego sięgnąć. Młodzieńcy nie zważają na niebezpieczeństwa i z uporem maniaka przemierzają ogromne korytarze. Po piętach depcze im lord feudalny, Jamil, który zrobi wszystko, aby położyć swe łapska na nieprzebranych kosztownościach. Aladyn i Alibaba spotkają również Morgianę, dziewczynę należącą niegdyś do dumnego plemienia stepowego, a teraz zakutą w pęta niewolnicy...

Historia potrafi zaciekawić, akcja nabiera tempa i z każdą przewróconą stroną czytelnik dowiaduje się coraz więcej. Tomik ten mnie nie zawiódł i utwierdził mnie w przekonaniu, że jest to seria warta uwagi. Postacie posiadają swój unikalny charakter, baśniowy świat potrafi zaciekawić, a dialogi nie raz rozkładają na łopatki ze śmiechu. Kreska znów jest porządnie wykonana, a sceny walk to prawdziwy majstersztyk. Rozpoczyna się wojna o zdobycie labiryntu, który zawiera w swym wnętrzu bezcenne bogactwa. Komu uda się spenetrować jego zakamarki?

„Magi: Labyrinth of Magic #2” to kolejna część przygód Aladyna i Alibaby zaciekawiła mnie i nie pozwoliła mi się nudzić. Akcja i humor znowu stoją na najwyższym poziomie (oczywiście, jeżeli ktoś lubi żarty o piersiach). Postacie nabierają wyrazu i z każdą kolejną sytuacją poznajemy je nieco lepiej. Są oczywiście nowi bohaterowie, którzy również zaskarbili sobie moją ciekawość. Polecam wszystkim ceniącym staranną kreskę oraz niebanalną, intrygującą fabułę.

http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2017/08/magi-labyrinth-of-magic-2-shinobu-ohtaka.html

„Magi: Labyrinth of Magic #2” to druga część mangi Shinobu Ohtakaty, opowiadająca dalsze poczynania wesołego Aladyna. Komiks wykonany jest szczegółowo i dokładnie, ciesząc oczy staranną kreską. Ciekawa, kolorowa okładka po raz kolejny przyciąga wzrok, a tajemnicza historia nabiera rozpędu. Podczas lektury pierwszego tomu uśmiałem się przednio, dlatego z ogromną ciekawością...

Kolejna część przygód Aladyna i Alibaby mnie nie zawiodła. Tomik przepełniony jest akcją i humorem. Postacie nabierają coraz więcej charakteru, a kilka nowo wprowadzonych bohaterów również mnie zaciekawiło. Jedynie ucięte literki tekstu trochę mi przeszkadzały, ale można przymknąć na to oko.

Kolejna część przygód Aladyna i Alibaby mnie nie zawiodła. Tomik przepełniony jest akcją i humorem. Postacie nabierają coraz więcej charakteru, a kilka nowo wprowadzonych bohaterów również mnie zaciekawiło. Jedynie ucięte literki tekstu trochę mi przeszkadzały, ale można przymknąć na to oko.

Sympatyczny to komiks, choć polskie tłumaczenie momentami kuleje (te pseudozabawne gimbazjalne wstawki sprawiają, że co chwila kręcę głową z politowaniem),a fonty dobierał chyba ktoś pozbawiony krztyny poczucia estetyki (pewnie ta sama osoba, która "projektowała" okładkę mangi "Do Adolfów" ;P). Ale dla samej historii - warto.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Sympatyczny to komiks, choć polskie tłumaczenie momentami kuleje (te pseudozabawne gimbazjalne wstawki sprawiają, że co chwila kręcę głową z politowaniem),a fonty dobierał chyba ktoś pozbawiony krztyny poczucia estetyki (pewnie ta sama osoba, która "projektowała" okładkę mangi "Do Adolfów" ;P). Ale dla samej historii - warto.

Więcej o komiksach piszę na...