Marie Lu przedstawia drugi tom opowieści o potępieńcach zwanych Malfetto, którzy nie z własnej winy stali się ofiarami mrocznej epidemii. Pisarka więc opisuje ofiary wielkiej niesprawiedliwości społecznej. Wśród nich są wyjątki obdarzone dodatkowo mrocznym piętnem, czyli darem bądź przekleństwem, które prędzej czy później wpływa na życie napiętnowanych.

To powieść niepokojąca, mroczna i pełna intryg. Marie Lu zaprasza czytelnika do niespokojnej krainy smutków, goryczy i czarnej otchłani. Główna bohaterka, Adelina, znana już z pierwszej części, jest ciekawą postacią, z którą każdy musi poradzić sobie na swój sposób. Z jednej strony to wrażliwa i tragiczna bohaterka, obdarzona mrocznym piętnem i skażona zarazą, która krok po kroku rozrywa jej duszę, a z drugiej strony jest negatywną postacią, która ma w oczach zemstę, która lubuje się w zabijaniu i pragnie śmierci swych prześladowców i władzy za wszelką cenę.

Marie Lu powołała do życia inkwizycję, która próbuje zniszczyć wszystkich Malfetto. Inkwizycja wiąże się z kontrolą, manipulacją i poddaństwem, z którym Adelina nie chce się pogodzić, w jej umyśle i sercu jest bunt i właśnie on jest sednem opowieści. On splata i wiąże, on prowadzi do zaświatów i on każe słuchać szeptów w głowie. To zdumiewająca podróż fantasy z bohaterką o wielu twarzach.

To opowieść o iluzji, o magii skomplikowanych nici, które tworzą rzeczywistość, i które do pewnego stopnia można kontrolować. Niemal cała powieść zdaje się być mroczną ułudą, onirycznym majaczeniem głównej bohaterki, którą Marie Lu powoli zabija i ciągle popycha w jeszcze ciemniejsze zakątki, bo czy Malfetto to demony, skazane na wieczne potępienie, czy to dzieci bogów, zepchnięte na ziemię, a może zwykli ludzie, którzy cierpią? na te pytanie trzeba odpowiedzieć sobie samemu...

Jeżeli lubicie mroczne fantasy, pełne polityki, żądzy władzy i kontroli, to jest to powieść dla Was. Jednak przygodę z Malfetto należy zacząć od początku, uciekać inkwizycji i wiernie czytać do końca. 

Grzegorz Śmiałek