Młoda dziewczyna poznaje w Monte Carlo starszego od niej wdowca Maxima de Wintera. Zgadza się zostać jego żoną i po jakimś czasie przyjeżdża wraz z nim do jego posiadłości, do Manderley...

Już na samym początku zostaje nam ujawniony w intrygujący sposób kawałek zakończenia. Oczywiście na ostatnich stronach wszystkie fragmenty ułożą się w jedną całość, logiczną i zaskakującą. Jednak nie dla mnie. Ponieważ najpierw widziałam film. W przypadku tej powieści to duży błąd. Na szczęście czułam jej mroczną i duszącą atmosferę, więc nie jestem zawiedziona.

Wijąca się aleja, obecność wielu drzew i krzewów, odurzający zapach kwiatów, widok na morze, domek nad zatoką, sama posiadłość. Oto Manderley. Żyjące własnym życiem, będące niemym świadkiem wielu tajemnic, strachu, nienawiści, małych i większych zbrodni. Lecz zmieniające się pod wpływem obecności ludzi. Zachwycające, przenikające, ponure.

Ta książka ma w sobie mieszankę kilku gatunków. Nie da się jej jednoznacznie sklasyfikować - romans, thriller, kryminał, powieść psychologiczna. A Rebeka, zmarła żona Maxa de Wintera, kieruje niejako akcją, łączy się z wydarzeniami i myślami bohaterów, które wzbudzały różne odczucia. Szkoda tylko, że nie poznałam imienia drugiej pani de Winter. Co raczej nie jest przypadkowe.

Sądzę, że warto przeczytać.

Młoda dziewczyna poznaje w Monte Carlo starszego od niej wdowca Maxima de Wintera. Zgadza się zostać jego żoną i po jakimś czasie przyjeżdża wraz z nim do jego posiadłości, do Manderley...

Już na samym początku zostaje nam ujawniony w intrygujący sposób kawałek zakończenia. Oczywiście na ostatnich stronach wszystkie fragmenty ułożą się w jedną całość, logiczną i...