Kiedy ostatnio zdarzyło wam się rzucić książką? Czy w ogóle wam się coś takiego zdarzyło? Rzucić tak w sensie fizycznym, nie z nudów ale z emocji i z nerwów! No więc ja tak ostatnio miałem. Mój egzemplarz książki Kopińskiej poszybował przez całą długość pokoju i to już po przeczytaniu kilku pierwszych stron. Takie emocje! Nie wytrzymałem przy rozmowie z kobietą zakochaną w Trynkiewiczu i jej argumentacji... później momentów wzburzenia było jeszcze więcej ale powstrzymałem się od rzucania przedmiotami. Patologie polskiego systemu, polskich instytucji publicznych i państwowych, które zamiast stać na straży i w obronie obywatela, tego obywatela i jednostkę niszczą. Mnóstwo przykładów tego co amerykanie określają mianem "blaming the victim", a co w naszym "państwie prawa" jest nagminnie uskuteczniane. Wiele już napisano o tych reportażach więc nie będę się rozpisywał. Dodam jeszcze że forma książki i reportażu literackiego bardziej mi odpowiada niż forma telewizyjna, pozwala bardziej wniknąć w istotę rzeczy, w emocje, w ludzi.

- na tle większości reportaży o niesprawiedliwości społecznej moją uwagę zwróciły też dwa nieco inne, napisane bardziej literacko, delikatniej, jakby to były opowiadania, a przez to jeszcze bardziej dojmujące - "Karmel" i "Urodziny". Naprawdę smutne... podobnie historia minister Zbrojewskiej. Dobra dusza niemogąca odnaleźć się w agresywnym świecie polityki i układów...

- "Nieśmiertelność chrabąszczy" jest równie niesamowitą historią i pięknie opowiedzianą lecz z tragicznym zakończeniem, skłaniającym do ponownych przemyśleń na temat zasadności eutanazji.

- edukacja młodego talentu zmarnowana (całe lata potencjalnego rozwoju zmarnowane!) bo pani diagnozująca grała w pracy w pasjansa! Co zapoczątkowało fatalny łańcuch błędnych diagnoz... "Beethoven z Murzasichla" - jakoś uderzyła mnie ta pozorna błahość przyczyny i tragizm jej skutków... coś takiego tylko w Polsce.

O reszcie to nawet przykro pisać. Dziki kraj. Antyludzkie państwo... chociaż to też nie to... to ludzie po prostu. Zło. A może bardziej obojętność? To ja i ty, my którzy odwracamy oczy.

Kiedy ostatnio zdarzyło wam się rzucić książką? Czy w ogóle wam się coś takiego zdarzyło? Rzucić tak w sensie fizycznym, nie z nudów ale z emocji i z nerwów! No więc ja tak ostatnio miałem. Mój egzemplarz książki Kopińskiej poszybował przez całą długość pokoju i to już po przeczytaniu kilku pierwszych stron. Takie emocje! Nie wytrzymałem przy rozmowie z kobietą zakochaną w...