Przede wszystkim chciałabym się odnieść do sposobu w jaki książka została wydana, ponieważ to w szczególności zwróciło moją uwagę. Nie jest to tradycyjnie pisany poradnik jakich wiele. Książka została napisana w niebanalny sposób i taką też zawiera oprawę graficzną. Co robimy, gdy bierzemy po raz pierwszy jakąś książkę do ręki? Odwracamy i zerkamy na tylną część okładki. Tak też postąpiłam i ja. Co się okazało? Otóż nie znajdziemy tam tradycyjnych informacji: o autorze, opisu, czy fragmentu treści. Zobaczymy tam zilustrowane grono specjalistów wraz z obietnicą, że w trzy tygodnie zostaniemy nauczeni jak przestać się zamartwiać. Czyż nie brzmi to optymistycznie?
Wracając do sposobu wydania, uważam, że autorka miała pomysł. Poradnik na tle innych zdecydowanie się wyróżnia. Każda strona właściwie przypomina komiks; dużo ilustracji, informacji w chmurkach, znaków graficznych, oznaczeń tekstu. To wszystko powoduje, ze książkę czyta się szybko, lekko a dzięki grafice tekst szybciej się utrwala w pamięci, tym samym dobre rady nie idą w las. Ponadto, autorka oprawiła wszystko w humor. Niektórym może się to podobać, innym przeszkadzać. Jak wiadomo mamy odmienne poczucie humoru.
Co do treści książki. Tuż po wprowadzeniu poznamy zespół, który będzie nam towarzyszył przez całą książkę: neurobiolog, psycholożka, trener osobisty, diablica. Dowiemy się jakimi rzeczami się zamartwiamy, następnie rozpoczniemy trzytygodniowy trening, który ma nam pomóc odnaleźć radość życia.
Moje wrażenia ogólne są takie, że powyższa książka to wiedza bardzo skoncentrowana w treści, tzw. wiedza w pigułce. Jeśli mamy za sobą wiele poradników, teoretycznie jesteśmy już przeszkolone i nie dowiemy się raczej niczego nowego. Ale za to przeczytamy i utrwalimy, zdobytą wcześniej wiedzę. To właśnie dotyczy mnie i to wzięłam dla siebie z tego poradnika. Przypomniałam sobie znajome już informacje.

"Kiedy zaczynamy myśleć bardziej pozytywnie,
może się zmienić cała fizjologia naszego mózgu".

"Każdy z nas może zmienić strukturę swego mózgu i modyfikować własną osobowość dzięki podejmowanym codziennie decyzjom poznawczym i wykonawczym.
Neurogeneza i neuroplastyczność (zdolność tkanki nerwowej do tworzenia nowych połączeń) dają nam szansę ROZPOCZYNANIA OD NOWA KAŻDEGO DNIA!"

Dla mnie brzmi to niezwykle optymistycznie i podnosi na duchu.

Natomiast jeśli to nasz pierwszy poradnik, poznamy nowe sposoby na lżejsze, łatwiejsze życie. Nabierzemy pewności siebie, podniesiemy własną samoocenę, nauczymy się jak sobie radzić z diablicą, która siedzi w każdej z nas.

"Nie można przestać myśleć, ale można zdecydować, jak reagować na swoje myśli".

Poprzez zadanie sobie właściwych pytań zmienimy swoje wzorce myślowe. Przestaniemy się zadręczać. Nauczymy się myśleć pozytywnie i zakotwiczać pozytywne doznania w umyśle. Poznamy również elementy jogi i medytacji, jak również inne proste ćwiczenia poprawiające samopoczucie i kondycję naszego organizmu.
Dowiemy się także co kryje się za pojęciem googloza i czy nas ono dotyczy.

Podsumowując, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że ów poradnik jest kompilacją przeczytanych przeze mnie do tej pory kilku innych poradników. Niemniej jednak nie umniejsza to jego wartości, dzięki temu nie musimy czytać opasłych tomów, by sobie pomóc. A każdy weźmie z niego dla siebie to, co aktualnie jest mu potrzebne, to co mu pomoże, co go zainteresuje. Czy to będzie dla niego nowością, czy tylko przypomnieniem warto zastosować, niczym lekarstwo w tabletce, które mamy zawsze pod ręką. A właściwie to najlepiej zamiast lekarstwa.

Przede wszystkim chciałabym się odnieść do sposobu w jaki książka została wydana, ponieważ to w szczególności zwróciło moją uwagę. Nie jest to tradycyjnie pisany poradnik jakich wiele. Książka została napisana w niebanalny sposób i taką też zawiera oprawę graficzną. Co robimy, gdy bierzemy po raz pierwszy jakąś książkę do ręki? Odwracamy i zerkamy na tylną część okładki....