Mamy tutaj zbrodnię, trochę psychologii i oczywiście bohatera, który "nie chcący" został wmieszany w sprawę, a w tle uczucia. Klasyczny przykład kryminału - kręgosłup powieści stanowi śledztwo w sprawie zabójstw młodych miejscowych kobiet. Nasz bohater, doktor David Hunter przenosi się z wielkiego miasta na prowizję, aby uciec przed smutną przeszłością. W Manham - małym, spokojnym, angielskim miasteczku leczy tutejszą społeczność, ale szybko na jaw wychodzi jego prawdziwy zawód - antropolog sądowy. Tym samym zostaje on wciągnięty w śledztwo.
Tłem tej powieści są relacje miedzy mieszkańcami Manham. Na ludzi spada strach i nienawiść. Nie jest to tak ciężka psychologia jak np. u Stephena Kinga i niestety, moim skromnym zdaniem, autor potraktował tą strefę pobieżnie. Owszem pokazane są tutaj pewne mechanizmy zachowania w obliczu zagrożenia, ale spokojnie można było rozwinąć ten wątek, pokazać proces metamorfozy mieszkańców. Nie jest to jednak jakiś wielki minus, czy niedociągnięcie, a raczej wydaje się być zabiegiem celowym- wszak nie to jest najważniejsze w tej historii.
Natomiast nie można odmówić tej książce tempa, czytelnik od pierwszej strony do ostatniej ma zaserwowaną jazdę bez trzymanki. Czytelnik jest poddawany napięciu, oczekiwaniu, licznym zwrotom akcji. Tutaj nie ma miejsce na wytchnienie czy głębsze refleksje."Chemia śmierci" to nie tylko dokładny opis stanu zwłok, szybka jazda z wieloma ostrymi zakrętami, ale przede wszystkim dobry kryminał, napisany zrozumiałym, zwięzłym stylem. Ja się dałam wciągnąć i z chęcią sięgnę po następne przygody zdrowo myślącego i wzbudzającego sympatię doktora Davida Huntera.
Polecam.

Mamy tutaj zbrodnię, trochę psychologii i oczywiście bohatera, który "nie chcący" został wmieszany w sprawę, a w tle uczucia. Klasyczny przykład kryminału - kręgosłup powieści stanowi śledztwo w sprawie zabójstw młodych miejscowych kobiet. Nasz bohater, doktor David Hunter przenosi się z wielkiego miasta na prowizję, aby uciec przed smutną przeszłością. W Manham - małym,...