Jakoś to szło… odrzucić niemożliwe, a nieprawdopodobne okaże się prawdziwe. Wiem. Coś pokręciłam, ale chyba wiadomo o co chodzi.
Tak jest i w tym przypadku.
Świat stoi u progu zagłady. Jeden kontynent „wyeliminowany” przez tajemniczą pandemię, drugi dręczony jest mniejszymi lub większymi zamieszkami, a nawet wojną.
O dziwo epidemia „zostaje” za oceanem, a zamieszki, poza incydentami na granicy, jakoś nie nękają Ameryki Północnej. Nie mówiąc już o pozostałych kontynentach.
Jak by na to nie patrzeć do roli wybawców, jak zwykle, wytypowani są Polacy…
Niby ci źli, niby zabierają pracę uczciwym obywatelom, ale jak trwoga to nagle wszyscy wiedzą do kogo się zwrócić z prośbą o pomoc.
Pytanie tylko, czy niedoceniana do niedawna nacja będzie chciała się zaangażować w coś, co nie do końca jej dotyczy. No fakt… zawsze istnieje szansa, że coś się ugra, ale czy ten trud się opłaci?
No i czy wszyscy zaangażowani zostaną docenieni?
Tego nie wie nikt. Nawet politycy, których pamięć czasami zawodzi.
Jak będzie w tym przypadku?
Sprawdźcie sami…

Jakoś to szło… odrzucić niemożliwe, a nieprawdopodobne okaże się prawdziwe. Wiem. Coś pokręciłam, ale chyba wiadomo o co chodzi.
Tak jest i w tym przypadku.
Świat stoi u progu zagłady. Jeden kontynent „wyeliminowany” przez tajemniczą pandemię, drugi dręczony jest mniejszymi lub większymi zamieszkami, a nawet wojną.
O dziwo epidemia „zostaje” za oceanem, a zamieszki, poza...

Pomysły jak to u Wolffa ciekawe, wiedzę geopolityczna i w zakresie militariów szeroka, ale wykonanie...mam wrażenie, że autora gonił termin, dlatego zahaczał poziomem tekstu o wypracowanie licealne. Niestety - popularne slogany, oklepane zwroty - pojawiają się co kilka stron. Dialogi "niedobre", epidemia "wybiórcza". Dlatego nie mogę dać więcej niż 5 gwiazdek, szczególnie że w późniejszym cyklu o Atlantach autor pisze znacznie lepiej.

Pomysły jak to u Wolffa ciekawe, wiedzę geopolityczna i w zakresie militariów szeroka, ale wykonanie...mam wrażenie, że autora gonił termin, dlatego zahaczał poziomem tekstu o wypracowanie licealne. Niestety - popularne slogany, oklepane zwroty - pojawiają się co kilka stron. Dialogi "niedobre", epidemia "wybiórcza". Dlatego nie mogę dać więcej niż 5 gwiazdek,...

Książka fajna, w miarę przyjemnie mi się ją czytało. Liczę na to, że kontynuacja będzie miała więcej akcentów s-f, na co wskazuje sama końcówka tej książki. Polecam.

Książka fajna, w miarę przyjemnie mi się ją czytało. Liczę na to, że kontynuacja będzie miała więcej akcentów s-f, na co wskazuje sama końcówka tej książki. Polecam.

Z autorem mam pewien problem. Nie jestem zwolennikiem jego stylu, ale dość chętnie czytam jego książki. Lubię historię alternatywną, więc wybaczam pewne niedostatki literackie, gdy pisarz ma ciekawy pomysł na inny tok dziejów. Tym razem książka jest chyba słabsza niż seria Odległe Rubieże czy Czerwona Ofensywa. Tu mamy nieco lepszą fabułę, trochę ciekawiej nakreślony charakter bohatera, ale opisy batalistyczne, które tam stały na bardzo wysokim poziomie, tu są raczej przeciętne. I sama historia alternatywna dość mocno wyssana z palca. W Metalowej Burzy mamy dość karkołomny pomysł na inną opcję losów świata, który może stać się pożywką dla postaw narodowych i ksenofobicznych. Zachód gnije przywalony nawałą islamskich imigrantów, podczas, gdy czysty rasowo kraj nad Wisłą ma szansę uratować świat przed zbrojnym pochodem wyznawców Allaha.
Mimo wszystko Metalową Burzę czyta się lekko i chyba sięgnę po następne tomy.
Książki ani nie polecam, ani do niej nie zniechęcam.

Z autorem mam pewien problem. Nie jestem zwolennikiem jego stylu, ale dość chętnie czytam jego książki. Lubię historię alternatywną, więc wybaczam pewne niedostatki literackie, gdy pisarz ma ciekawy pomysł na inny tok dziejów. Tym razem książka jest chyba słabsza niż seria Odległe Rubieże czy Czerwona Ofensywa. Tu mamy nieco lepszą fabułę, trochę ciekawiej nakreślony...

Nowy rok czytelniczy postanowiłem zacząć kolejnym cyklem Vladimira Wolffa jakim jest Armagedon. Pierwszy tom przenosi nas w czasy rozrostu i dalszej ekspansji Państwa islamskiego. Amerykę pustoszy śmiercionośny wirus, czasy potęgi USA przemijają, a europejskie sojusze, wskutek nieprzewidzianych zdarzeń, zaczynają się rozpadać. UE i NATO przestają się liczyć, a stary kontynent jest zalewany falą imigrantów uciekających przed wojną w Syrii i przed ISIS. Turcja wykorzystuje swoją szansę i rozpoczyna konflikt, dzięki któremu otworzy sobie drzwi do Europy. Na tle tych wydarzeń Polska również nie zamierza czekać, a jej pozycja rośnie z dnia na dzień.

Cenię autora za znajomość geopolityki i trafne analizy, jednak mam wrażenie, że tutaj trochę za bardzo poniosła go wyobraźnia. Sojusz ISIS z pewnym państwem i intryga jest tak szeroko skonstruowana, że trudno w nią uwierzyć. Nie twierdzę, że jest nieprawdopodobna, ale są chyba małe szanse. Zresztą Państwo islamskie obecnie nie istnieje w takiej formie i wiele się zmieniło od tamtych czasów.

Pomijając ten fakt, książkę czytało się bardzo dobrze. W porównaniu do Stalowej kurtyny polityki jest o wiele mniej, autor nie skupia się również tak szczegółowo na uzbrojeniu. Ciekawe postacie, wartka akcja i realistyczne opisy walk, to wszystko dalej świetnie się czyta. Przedstawienie fabuły z wielu perspektyw na plus. Ciekawy wątek polskich szpiegów w szeregach ISIS oraz przedstawienie konfliktu Turcji z Grecją. Walki w Syrii pomiędzy siłami rządowymi Assada, a bojownikami islamskimi dobrze przedstawione.

Pod koniec książki mamy krótkie podsumowanie wydarzeń i skutków, jakie przyniosły. Jest to dobre zamknięcie tej części i zapowiedź kolejnej. Miłośnicy książek z wydawnictwa Warbook nie będą zawiedzeni. Jestem ciekawy jak dalej rozwinie się historia w kolejnej części.

Nowy rok czytelniczy postanowiłem zacząć kolejnym cyklem Vladimira Wolffa jakim jest Armagedon. Pierwszy tom przenosi nas w czasy rozrostu i dalszej ekspansji Państwa islamskiego. Amerykę pustoszy śmiercionośny wirus, czasy potęgi USA przemijają, a europejskie sojusze, wskutek nieprzewidzianych zdarzeń, zaczynają się rozpadać. UE i NATO przestają się liczyć, a stary...

Dobry pomysł, ciekawa, szybko się czyta.
Nadawała by się na serial- wartka akcja, bez zbędnych ozdobników, wciąga. Dobrze, że zostało mi jeszcze kilka części do przeczytania.
Postaci jest sporo, ale łatwo to ogarnąć. Może jakiegoś dużego rysu nie mają, ale odróżniają się. Są jacyś.
Nie oszukujmy się- taka literatura klasy B. Czy to jest zarzut? Nie! Czasem takie "prostsze" rzeczy trzeba czytać. Jak i oglądać.

Dobry pomysł, ciekawa, szybko się czyta.
Nadawała by się na serial- wartka akcja, bez zbędnych ozdobników, wciąga. Dobrze, że zostało mi jeszcze kilka części do przeczytania.
Postaci jest sporo, ale łatwo to ogarnąć. Może jakiegoś dużego rysu nie mają, ale odróżniają się. Są jacyś.
Nie oszukujmy się- taka literatura klasy B. Czy to jest zarzut? Nie! Czasem takie "prostsze"...

Ciekawa wizja, momentami naciągane, ale kawał dobrej literatury :)

Ciekawa wizja, momentami naciągane, ale kawał dobrej literatury :)

Książka super , wciąga jak czarna dziura , serio))
Aktor zna się na tematyce uzbrojenia i fali w koszarach
Polecamy lekturę

Książka super , wciąga jak czarna dziura , serio))
Aktor zna się na tematyce uzbrojenia i fali w koszarach
Polecamy lekturę

Fajnie się czyta. Fabuła wciągająca. Duży realizm w opisach działań różnych rodzajów wojsk. Niezła znajomość współczesnej geopolityki. No i Polska, przedstawiona jako jeden z głównych graczy na politycznej mapie świata :-).

Fajnie się czyta. Fabuła wciągająca. Duży realizm w opisach działań różnych rodzajów wojsk. Niezła znajomość współczesnej geopolityki. No i Polska, przedstawiona jako jeden z głównych graczy na politycznej mapie świata :-).

Książki z wydawnictwa Warbook są dokładnie tym co kryje się w tej nazwie. Nie ukrywam, konwencja Metalowej Burzy i innych warbooków bardzo mi się podoba. Autor pokazuje wydarzenia z wielu perspektyw, czytelnik poznaje kilkunastu bohaterów drugoplanowych i ich perspektywę wydarzeń, potem fabuła przenosi go do głównych bohaterów. Z narady w gabinecie prezydenta przenosimy się do czołgu w środku bitwy, potem z operatorem służb specjalnych przeprowadzamy zwiad, bombardujemy pozycje wroga i zaraz potem wysadzamy konwój okrętów i to wszytko w jednym rozdziale.

Moim zdaniem Wolff mistrzowsko kreśli przed czytelnikiem wojnę na poziomie taktycznym i strategicznym. Nie ma tu miejsca też na patetyczne uniesienia, jest za to strach, krew, śmierć i brak jednoznacznego dobra czy zła.

Sama fabuła bardzo ciekawa i przerażająco prawdopodobna. Realistyczne opisy walk i wartka akcja. Pomimo tego że nie spędzamy z żadnym bohaterem wiele czasu są jasno nakreśleni i realistyczni.
Przeczytałem szybko, książka mnie wciągnęła. Polecam !

Książki z wydawnictwa Warbook są dokładnie tym co kryje się w tej nazwie. Nie ukrywam, konwencja Metalowej Burzy i innych warbooków bardzo mi się podoba. Autor pokazuje wydarzenia z wielu perspektyw, czytelnik poznaje kilkunastu bohaterów drugoplanowych i ich perspektywę wydarzeń, potem fabuła przenosi go do głównych bohaterów. Z narady w gabinecie prezydenta przenosimy...