Zdegustowanie. Zażenowanie. Trzecie "z" pod tytułem "zawiedzenie", nie będzie tutaj pasowało, bo z miejsca czułem, że tak będzie.
Wydawała się pozycją bardzo lekką, płynną, z wartką akcją, ale męczyłem się strasznie, musiałem co jakiś czas od niej odchodzić. Cały czas odczuwałem deja vu, wydawało mi się, że już to czytałem. Wszystko zrobione wg. starego, oklepanego stylu, kompletnie żadnej innowacji. Trochę humoru, czasami aż zbyt na siłę, co chwilę wplatana akcja wyglądająca trochę jak pośpieszne doklejane łaty, hordy mordowanych potworów a także tych "złych i niesprawiedliwych" oraz oczywiście nie zabrakło panienek, które kiedy tylko Geralt miał chwilę wytchnienia, to wskakiwały mu do łóżka. Wiele osób za tym starym Geraltem się stęskniło i go dostali.
Jednak brak tu jakiejś sensownej fabuły. Wygląda to jakby próbował poskładać w jedną całość pomysły, które mogły być paroma opowiadaniami i w tym jest największy problem, który sprawia, że wszelkie powielenia zaczynają o wiele bardziej kłuć w oczy.
Na dodatek styl jest o wiele uboższy, widoczne to już jest aż za bardzo od pierwszego rozdziału.
Przez długie lata wierzyłem, że Sapkowski jeszcze zdoła z siebie coś wykrzesać na miarę Trylogii Husyckiej. W dniu w którym dowiedziałem się o tej książce, ta wiara i nadzieja zdechły śmiercią tragiczną.
Ochłap rzucony fanom i to przynajmniej 10 lat za późno. Dekadę wcześniej może przychylniej bym na ten wytwór spojrzał, jednak teraz nie będzie taryfy ulgowej.

Zdegustowanie. Zażenowanie. Trzecie "z" pod tytułem "zawiedzenie", nie będzie tutaj pasowało, bo z miejsca czułem, że tak będzie.
Wydawała się pozycją bardzo lekką, płynną, z wartką akcją, ale męczyłem się strasznie, musiałem co jakiś czas od niej odchodzić. Cały czas odczuwałem deja vu, wydawało mi się, że już to czytałem. Wszystko zrobione wg. starego, oklepanego stylu,...