Powieść przenosi nas w Góry Świętokrzyskie, gdzie dochodzi do makabrycznego odkrycia. W Nowej Słupi, niewielkiej miejscowości, zostają odkryte ludzkie zwłoki. Oczywiście szybko zostaje zawiadomiona policja. Sprawę do rozwiązania otrzymuje komisarz Artur Jagiełła oraz aspirant Tomasz Wolski. Zagadka nie da się jednak tak prosto rozwiązać - śledztwo prędko zamiera. Policjanci zaczynają odczuwać nacisk okolicznych mieszkańców, którzy, jak to członkowie tak małej społeczności, sami snują domysły i prowadzą małe prywatne dochodzenia.

"Czarownica" Patryka Majzela to debiut mocno przeciętny. Wyraźnie widać jeszcze niedoświadczenie początkującego pisarza. Widać jednak szansę na szybki i dobry rozwój, ponieważ zagadka kryminalna, wymyślona przez autora, jest niezwykle misterna i ciekawa. Niestety szkoda, że na jej rozwiązanie musiałam czekać ponad 300 stron. Chwilami niezmiernie się męczyłam. Chciałam jednak dać szansę debiutantowi i muszę przyznać - zaskoczył mnie. Ale ten finał jest jedyną rzeczą, jaka ogromnie podobała mi się w całości. Reszta jest średnia lub kompletnie nijaka.

Niedoświadczenie pisarskie autora widać przede wszystkim w kreacji bohaterów. Dwójka policjantów, prowadzących śledztwo, nie wzbudza we mnie ani krztyny sympatii. Wielokrotnie zdałam sobie sprawę, iż niewiele interesują mnie ich działania. Po za tym, książka jest promowana jako kryminał. Ja bym tego tak nie nazwała. "Czarownica" to zlepek kilku przeróżnych gatunków i to niezbyt udane. Znajdziemy tutaj owszem świetny motyw kryminalny, ale też zupełnie niepotrzebne wątki obyczajowe i młodzieżowe. Przez niemal całą lekturę coś z tyłu głowy mówiło mi, że Majzel nie może się ostatecznie zdecydować, jaką książkę chce napisać. Przerost formy nad treścią, zdecydowanie.

Widzę jednak ziarno potencjału w autorze "Czarownicy". Powinien teraz przysiąść nad wydanym debiutem i dokładnie go przeczytać oraz zabrać się za poprawianie błędów za pośrednictwem kolejnej powieści. Trening czyni mistrza, także w świecie literatury.

Mam jeszcze jeden zarzut a propos tej pozycji, tym razem skierowany tylko i wyłącznie do wydawcy. Niestety kompletnie zawiodłam się na edycji owej książki. Literówki oraz, dziwnym trafem, zmieniająca się czcionka, bardzo męczyły moje oczy i nerwy. Bardzo lubię Państwa powieści, więc liczę na to, iż więcej taka sytuacja się nie powtórzy.

Podsumowując - "Czarownica" jest zwykłym średniakiem. Gwarantuję jednak, że warto przeczytać te 300 stron i poznać ostateczny finał historii. Dla mnie zrekompensowało to wcześniejsze nerwy. Zdecydowanie nie zniechęcam.

http://przewodnik-czytelniczy.blogspot.com

Powieść przenosi nas w Góry Świętokrzyskie, gdzie dochodzi do makabrycznego odkrycia. W Nowej Słupi, niewielkiej miejscowości, zostają odkryte ludzkie zwłoki. Oczywiście szybko zostaje zawiadomiona policja. Sprawę do rozwiązania otrzymuje komisarz Artur Jagiełła oraz aspirant Tomasz Wolski. Zagadka nie da się jednak tak prosto rozwiązać - śledztwo prędko zamiera. Policjanci...

Dawno nie byłam tak skołowana na myśl o pisaniu recenzji. Nie lubię nie mieć do powiedzenia nic pozytywnego. Tak niestety jest tym razem. Kilka razy sprawdzałam czy "Czarownica" jest debiutem. To jest jakieś małe wytłumaczenie. Niestety jest to bardzo słaby "pierwszy raz" i mam wrażenie, że stało się to za szybko. Patryk Majzel chociaż zapewne utalentowany porwał się na głęboką wodę i chciał napisać dobry .... kryminał? Nie potrafię dokładnie sprecyzować gatunku tej powieści, ale jeżeli miał to być thriller to nie wyszło.



Strasznie irytowały mnie zbyt szczegółowe opisy wszystkiego. Każdej sytuacji, osoby i wydarzenia. Wyobraźcie sobie czytanie w kółko tekstu typu: Marek wsiada do samochodu. Przekręca kluczyk, zapina pasy, włącza światła, zwalnia ręczny, wrzuca jedynkę, powoli rusza, wrzuca dwójkę, dojeżdża do skrzyżowania, zatrzymuje się. Rozumiecie? Może przedstawiłam to już nad wyraz dobitnie ale właśnie tak czułam się czytając tę książkę. Co prawda po czasie umysł chyba zaczął to ignorować i po prostu nie zwracał uwagi ale nie zmienia to faktu, że opisy nużących, codziennych czynności mega się ciągnęły.

Motyw kryminalny totalnie nie intrygujący. Przewidywalne fakty i żadnych niespodzianek. Poza oczywistym wątkiem głównym, mało rozbudowana fabuła. Zarówno ta podstawowa, jak i wątki poboczne.

Bohaterowie totalnie bez koloru. Nie chciało się ich poznawać ani ingerować w ich życie. Nie potrafili oni wzbudzić jakichkolwiek uczuć, o dziwo nawet tych negatywnych. Byli po prostu nudni. To samo jeżeli chodzi o dialogi. Zawiewało prowizorką i wymianą "zbyt naturalną". Widać, że autor chciał przeprowadzać rozmowy zbyt realistycznie przez co czuć tą sztuczność i widać ogromny brak doświadczenia Patryka Majzela.

Dodatkowo zmieniająca się czcionka i literówki, które tylko bardziej pogrążały całą książkę.


Co postanowicie- przeczytać czy nie- pozostawiam do wyboru Wam. Możliwe, że jestem tak zawiedziona bo przed "Czarownicą" czytałam kilka świetnych książek.
Uważam jednak, że są pozycje bardziej wartościowe 😉😉

Dawno nie byłam tak skołowana na myśl o pisaniu recenzji. Nie lubię nie mieć do powiedzenia nic pozytywnego. Tak niestety jest tym razem. Kilka razy sprawdzałam czy "Czarownica" jest debiutem. To jest jakieś małe wytłumaczenie. Niestety jest to bardzo słaby "pierwszy raz" i mam wrażenie, że stało się to za szybko. Patryk Majzel chociaż zapewne utalentowany porwał się na...

„Miałam przestać być ofiarą. Miałam być czarownicą!”.

Za każdym razem z ogromną przyjemnością sięgam po literackie debiuty, które wychodzą spod skrzydeł cenionego przeze mnie Wydawnictwa Oficynka. Już dawno pisałam, że Wydawca ma znakomite wyczucie do rozwojowo zapowiadających się pisarzy. Czy i tym razem czuję się usatysfakcjonowana lekturą debiutanta? Określiłabym swoje wrażenia słowem — ambiwalentne. Powieść bez wątpienia posiada zalety, ale pozostawia po sobie także pokaźny niedosyt.

Patryk Majzel — o autorze wiemy tylko tyle, że pochodzi z Gór Świętokrzyskich. Obecnie mieszka i pracuje w podwarszawskim Piasecznie. Czarownica jest Jego debiutem literackim, czy udanym?

Akcja książki rozgrywa się w okolicach Gór Świętokrzyskich, w miejscowości Nowa Słupia. Pewnej nocy, u bram pewnej posesji zostają odkryte ludzkie szczątki. Na miejsce zdarzenia przybywa doskonale znany mieszkańcom komisarz miejscowej policji Artur Jagiełła, do pomocy zostaje mu przydzielony niedoświadczony, początkujący aspirant Tomasz Wolski. Śledztwo od początku zdaje się stać w martwym punkcie. Tymczasem w okolicy narasta poruszenie, lokalna społeczność snuje różnorodne domysły. Czy nieoczekiwane pojawienie się znanego lokalnego potentata w domu Łukasza ma związek ze znalezionymi zwłokami, jaką niewygodną, rodzinną tajemnicę skrywają rodzice nastolatka?

„[…] często powtarzane kłamstwo staje się prawdą”. (str. 351)
Autor z pewnością posiada lekki, przyjemny styl, świetnie opisuje otaczającą rzeczywistość, sprawnie obrazując legendę związaną z Górami Świętokrzyskimi. Jednakże w moim odczuciu akcja rozwija się nadto leniwie. Patryk Majzel kreśli tę historię niczym młodzieżową opowieść, w której dominują wątki obyczajowe, jakby zapominając o kryminalnej stronie książki. Zabrakło mi wartkiej, zajmującej akcji, która prężnie niesie czytelnika od pierwszych do ostatnich stron, pozwalając zatracić się w powieści. Pisząc otwarcie po przeczytaniu połowy książki, czułam się znużona bowiem fabuła, rozwinęła się dopiero w ostatnich rozdziałach, wyłaniając misternie utkaną intrygę, wreszcie powodując napięcie i zaskoczenie. Aczkolwiek mniej wytrwały czytelnik może po połowie więcej nie przełknąć, snującej się po kartach mało intrygującej treści, skapitulować i odłożyć książkę na bok, a szkoda, bo warto dla takiego zakończenia doczytać tę historię!

Według mnie Czarownica stanowi idealną propozycję dla młodszych odbiorców, którzy dopiero rozpoczynają swą przygodę z tym gatunkiem, czy też dla tych, którzy nie gustują w książkach brutalnych, mrożących krew w żyłach, poszukujących wyłącznie bezbolesnych wątków sensacyjnych. Koneserom mrocznej, mocnej literatury w tym wypadku nie wróżę pokaźnego dreszczu emocji.

Reasumując, podobały mi się wątki związane z rodzinnymi tajemnicami, a także niebanalne zakończenie, które w pewnym stopniu znakomicie obnaża intrygę, ale rodzi także u czytelnika zdumienie, niepewność, tym samym skłaniając do refleksji. Nasuwa się także pytanie, czy autor planował kontynuację, czy też postanowił pozostawić odbiorcę w pewnym niedosycie, oddając pole dla wyobraźni, która pozwoli dokonać własnej interpretacji. Słowem, gdyby twórca zdołał utrzymać napięcie czytelnika od pierwszych do ostatnich stron, nie miałabym większych zastrzeżeń.

Spoglądając na całość, uważam, że mimo uwag ostatecznie to dobry debiut, niewątpliwie dostrzegam potencjał, zdolność kreowania atrakcyjnej rzeczywistości, umiejętność poruszania ciekawej problematyki, dlatego chętnie sięgnę po kolejną książkę, którą napisze Patryk Majzel. Jenak liczę na więcej emocji, stałe tempo i dynamiczną intrygę, która zdominuje całą historię, absolutnie nie pozwalając czytelnikowi na nudę.

Jeśli macie ochotę na lekki kryminał z przeważającym tłem obyczajowym, w którym dominują problemy nastoletnich bohaterów, sięgnijcie po Czarownicę — to niezobowiązująca lektura, która może Wam umilić jesienne, długie wieczory, zupełnie zaskakując niesztampowym zakończeniem, bo to ono stanowi zasadniczy atut tej powieści.

„Głupota towarzyszy każdemu człowiekowi i jak zwykle prowadzi do najtragiczniejszych konsekwencji”. (str. 332).

Moja ocena: 6,5/10 ___________________________________________________________________
http://nieterazwlasnieczytam.blogspot.com/2016/11/recenzja-czarownica-patryk-majzel.html

„Miałam przestać być ofiarą. Miałam być czarownicą!”.

Za każdym razem z ogromną przyjemnością sięgam po literackie debiuty, które wychodzą spod skrzydeł cenionego przeze mnie Wydawnictwa Oficynka. Już dawno pisałam, że Wydawca ma znakomite wyczucie do rozwojowo zapowiadających się pisarzy. Czy i tym razem czuję się usatysfakcjonowana lekturą debiutanta? Określiłabym swoje...

Rewelacyjna książka! Zaczyna się w dość tajemniczy sposób przez co zachęca do kontynuowania czytania. Następnie akcja jest nieco spowolniona szczegółowymi, ale za to bardzo barwnymi opisami Nowej Słupi i okolic. Aż chce się pojechać i zobaczyć to wszystko na własne oczy! Potem akcja rozkręca się, chociaż atmosfera tajemniczości towarzyszy niemalże do samego końca. Wydaje się że zagadka wreszcie zostanie rozwiązana i...rzeczywiście zostaje rozwiązana, ale zakończenie po prostu zwala z nóg! U mnie wywołało sprzeczne uczucia i właściwie to nie wiem czy mam się cieszyć czy żałować, że tak się to wszystko skończyło...
Niemniej jednak liczę na drugą część. Widzę, że autor ma talent zarówno do ciekawego przedstawienia i zareklamowania regionu (tutaj Gór Świętokrzyskich) jak również do nieszablonowego i zaskakującego (wręcz szokującego) zakończenia kryminału.
Z chęcią przeczytam kolejne książki tego autora jeśli tylko się pojawią.

Rewelacyjna książka! Zaczyna się w dość tajemniczy sposób przez co zachęca do kontynuowania czytania. Następnie akcja jest nieco spowolniona szczegółowymi, ale za to bardzo barwnymi opisami Nowej Słupi i okolic. Aż chce się pojechać i zobaczyć to wszystko na własne oczy! Potem akcja rozkręca się, chociaż atmosfera tajemniczości towarzyszy niemalże do samego końca. Wydaje...

"Czarownica" to powieść, którą czyta się jednym tchem. Napisana jest językiem bardzo przyjemnym dla odbiorcy. Myślę, że jest to książka obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Każdy czytelnik znajdzie coś dla siebie. Jest tajemnica, intryga, zemsta, ale również przyjaźń i codzienne życie mieszkańców Nowej Słupi. Początek powieści jest bardzo tajemniczy i jest swoistym zaproszeniem do odkrycia zagadki a ta nie jest prosta. Zakończenie natomiast szokuje, dzięki czemu, po przeczytaniu o książce się myśli. Nie można nie wspomnieć o niesamowitych opisach przyrody i autentycznych opisach okolic. Mnie osobiście te opisy urzekły i oczarowały. Każdy, kto przynajmniej raz był w Górach Świętokrzyskich, po przeczytaniu tej książki chętnie spakuje plecak i tam powróci a kto nigdy nie był, "Czarownica" zachęci do wyruszenia szlakami opisanymi przez Pana Patryka. Dawno nie czytałam książki, która byłaby tak wybitną promocją regionu. Podsumowując - bardzo ciekawa fabuła w przepięknej scenerii. Chylę czoło autorowi i z niecierpliwością oczekuję następnej jego powieści.

"Czarownica" to powieść, którą czyta się jednym tchem. Napisana jest językiem bardzo przyjemnym dla odbiorcy. Myślę, że jest to książka obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Każdy czytelnik znajdzie coś dla siebie. Jest tajemnica, intryga, zemsta, ale również przyjaźń i codzienne życie mieszkańców Nowej Słupi. Początek powieści jest bardzo tajemniczy i jest swoistym...

"Czarownica" to wielowątkowa opowieść o różnego rodzaju ludziach i dziwnych zawiłościach życia. Autor splata wątki w skomplikowany sposób, a mimo to na zakończeniu udaje mu się ze wszystkiego sprytnie wyplątać. Pokazuje nam brutalny smak zemsty, którego będziecie musieli spróbować sami. Jest to debiut godny uwagi. Przekonajcie się, czy czarownice istnieją?
http://ksiazkomiloscimoja.blogspot.com/2016/09/czarownica.html#disqus_thread

"Czarownica" to wielowątkowa opowieść o różnego rodzaju ludziach i dziwnych zawiłościach życia. Autor splata wątki w skomplikowany sposób, a mimo to na zakończeniu udaje mu się ze wszystkiego sprytnie wyplątać. Pokazuje nam brutalny smak zemsty, którego będziecie musieli spróbować sami. Jest to debiut godny uwagi. Przekonajcie się, czy czarownice...

Patryk Majzel - pochodzi z Gór Świętokrzyskich. Obecnie mieszka i pracuje w podwarszawskim Piasecznie.*

Uczniowie Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Słupi, Łukasz, Maciek i Franek, znajdują zwłoki. Sprawą zajmują się: komisarz Jagiełło i aspirant Wolski. Wszyscy są podejrzani, przyjaźń niektórych osób zostaje wystawiona na ciężką próbę. Czy coś wspólnego z tym ma szef największej lokalnej firmy? Jedno jest pewne: miejscowość ta już nigdy nie będzie taka sama.

Początek tej książki nie podobał mi się. Było nudno, praktycznie nic ciekawego się nie działo. Dopiero później akcja nabrała rozpędu. Jest to debiut napisany lekkim językiem, autor ma predyspozycje do tego, aby za kilkanaście lat stać się poczytnym pisarzem. Wątek kryminalny nie za bardzo mi się spodobał, mógł on zostać trochę bardziej rozbudowany i urozmaicony oraz być tajemniczy i nieoczywisty. Oczekiwałem rasowego kryminału, a dostałem młodzieżówkę z tego domieszką. Niemniej nie czuję się jakoś bardzo zawiedziony.

Muszę przyznać, że opisy miejsc autorowi bardzo się udały. Zachwycił mnie on nimi, są naprawdę dobre.

Dzieło to przekazuje nam taką prawdę życiową, mówi o tym, że osoby żądne zemsty są zdolne do wszystkiego. Tak, wiem, nie jest to bardzo odkrywcze, niemniej jakiegoś nastolatka (bo wydaje mi się, że ta książka jest dedykowana właśnie takim osobom) może uświadomić.

Ten motyw kryminalny nie jest najważniejszy. Poznajemy dalsze perypetie głównych bohaterów, tj. uczniów tego liceum, których poznaliśmy na początku. Jeden z nich odkrywa rodzinną tajemnicę? Czy ma ona coś wspólnego z tymi zwłokami? O co w ogóle w niej tak naprawdę chodzi?

Zastanawiacie się zapewne, dlaczego autor wybrał taki tytuł. Czarownica. Nie brzmi to jakoś bardzo kryminalnie, ale intryguje. I taka właśnie jest postać Czarownicy. Zaciekawia, ale również łączy wątek kryminalny z obyczajowym.

Przyznaję, zakończenie jest naprawdę dobre. Zdziwiło mnie, wbiło w fotel, prawie powaliło na kolana. Podwyższa ono moją ocenę tego utworu, ale wciąż nie mogę zapomnieć o początku, które kompletnie mi się nie podobało.

Podsumowując: „Czarownicę” polecam przede wszystkim młodzieży oraz osobom, które lubią czytać książki kryminalno-obyczajowe. To idealna książka nad jezioro czy w góry.

Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Oficynka.

Tytuł: „Czarownica”
Autor: Patryk Majzel
Wydawnictwo: Oficynka
Opracowanie graficzne: Bartosz Kusibab
Projekt okładki: Anna M. Damasiewicz
Wydanie: I
Oprawa: miękka
Liczba stron: 367
Data wydania: 24.05.2016
ISBN: 978-83-64307-60-7


* Źródło – okładka książki.

Patryk Majzel - pochodzi z Gór Świętokrzyskich. Obecnie mieszka i pracuje w podwarszawskim Piasecznie.*

Uczniowie Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Słupi, Łukasz, Maciek i Franek, znajdują zwłoki. Sprawą zajmują się: komisarz Jagiełło i aspirant Wolski. Wszyscy są podejrzani, przyjaźń niektórych osób zostaje wystawiona na ciężką próbę. Czy coś wspólnego z tym ma szef...