Czy da się normalnie żyć ze świadomością, że twój pradziadek wynalazł broń chemiczną i przyczynił się do śmierci milionów osób? Odpowiedzi na to pytanie szuka autorka „Subtelnego uroku samobójstwa”, Judith Claire Mitchell. Motto książki stanowi cytat z Biblii: kary za niegodziwość ojców są zsyłane na potomstwo do trzeciego i czwartego pokolenia. I właśnie o tym czwartym pokoleniu jest ta powieść, która przez księgarskie półki przemknęła niesłusznie niezauważona.

Siostry Alter – Lady, Vee i Delph – mieszkają wspólnie w Nowym Jorku, w domu który pamięta czasy ich dziadków. Ich pradziadek Lenz Alter wynalazł cyklon B – środek, który miał być używany w rolnictwie, a skończył jako broń chemiczna wykorzystywana podczas II wojny światowej w komorach gazowych. W tym momencie, według sióstr, na ich ród miała spaść klątwa. Prababcia Iris popełniła samobójstwo, dziadek Richard też, życie odebrały sobie też ciotka i matka kobiet. Teraz one zawiązują pakt – w solidarności z umierającą na raka Vee, wszystkie trzy odbiorą sobie życie w tej samej chwili, dokładnie 31 grudnia 1999 roku. Zresztą chyba nie mają wyjścia, muszą kontynuować przykrą rodzinną tradycję. Przed śmiercią spisują wspomnienia, cofając się aż do końca XIX wieku. Opisują życie swoich przodków i snują refleksje na temat swojej przeszłości. Los również ich nie oszczędził – samobójstwo matki, tragiczna śmierć męża Vee, jej choroba, próby samobójcze Lady, niespełniona miłość Delph. Przeszłość ani teraźniejszość nie rozpieszczały, czemu przyszłość miałaby być lepsza? Siostry są pogodzone z losem, nie liczą, że będzie lepiej. Świadome swojej śmiertelności postanawiają same położyć kres swojemu życiu i całemu rodowi Alterów. Śmierć będzie dla nich wyzwoleniem, da upragnioną wolność, przede wszystkim od upiornej przeszłości. A świat uwolni od Alterów.

„Subtelny urok samobójstwa” to niewątpliwie powieść o kobietach, sile kobiecości i siostrzanej miłości, która jest jednocześnie wielką przyjaźnią. Nierozłączne siostry Alter są dla siebie wsparciem w każdej sytuacji i gotowe są dla siebie nawzajem zrobić naprawdę wszystko. Śledząc ich historię trudno im nie ulec – w pojedynkę bywają irytujące, ale jako siostry nie mają sobie równych. To także powieść o dziedzictwie, rodzinnej spuściźnie, na którą nie mamy wpływu. Czy życie potomków Lenza Altera mogło wyglądać inaczej? Czy zostało zdeterminowane w momencie, gdy dokonał on swojego pierwszego udanego chemicznego eksperymentu? Czy skłonności samobójcze Alterowie dziedziczyli w genach? A zbiegi okoliczności, na punkcie których obsesję ma jedna z bohaterek? Czy rzeczywiście istnieją, czy tylko je sobie wmawiamy? Mitchell stawia wiele pytań, nad którymi się już być może zastanawialiśmy i też takich, które nas do tej pory pewnie nie zajmowały.

Motyw samobójstwa od zawsze fascynuje – pisarzy i filmowców, czytelników i widzów. „Subtelny urok samobójstwa” porusza ten temat w oryginalny sposób, okraszając go sporą dozą czarnego humoru, który nieodłącznie towarzyszy głównym bohaterkom. Nie trzeba dzięki temu czytać i odbierać książki Mitchell stricte poważnie – co jest jej ogromnym wyróżnikiem i sprawia, że na długo zapada ona w pamięć. To książka mądra, piękna i skłaniająca do przemyśleń. Wyjątkowa słodko – gorzka historia, którą warto poznać, tym bardziej, że inspirowana jest prawdziwymi postaciami.

Malwina Sławińska