,,Alice Pearse myślała, że będzie żyła długo i szczęśliwe… Później uświadomiła sobie, że trafiła do niewłaściwej opowieści’’.

Główna bohaterka Alice jest szczęśliwą matką i żoną, opiekuńczą córką, właścicielką psa, redaktorką pracującą na pół etatu. Nie jest; kucharką, urodzoną opiekunką, główną żywicielką rodziny. Pewnego dnia dochodzi do zmian w jej życiu. Kiedy sytuacja zawodowa jej męża ulega zmianie, Alice postanawia zatrudnić się w nowej firmie, która ma stać się przyszłością dla świata książek, po której sporo sobie obiecuje, bo wierzy, że w końcu będzie wykonywała sensowną pracę i z pewnością uda jej się połączyć pracę z życiem prywatnym. Niestety wszystko idzie nie tak. Kobieta musi zmagać się z chorobą ojca, opieką nad dziećmi, problemami męża oraz wymagającymi szefami.

Nie wiem, jak to napisać, ale dawno nie czytałam książki, która byłaby tak bardzo obyczajowa w swojej obyczajowości. Z główną bohaterką, można się tak bardzo utożsamić, że podążanie za nią nie jest kwestią przypadku. Choć na pozór zdecydowanie dalej jest mi niż bliżej do życia Alice, jej problemów, trosk i spraw, to jednak nasze życiorysy w pewnym momencie się ze sobą stykają. I wtedy dochodzi między nami do takiego porozumienia i zbliżenia, które w realnym życiu mogłoby zacieśnić nasze relacje. Choć nie ze wszystkimi wyborami Alice się zgadzam, nie zawsze podjęłabym takie decyzje, na których podjęcie ona się zdecydowała, to muszę przyznać, że kilka razy telepatycznie przytulałam ją do serducha, chcąc przekazać jej siły, odwagi i otuchy. Ode mnie 8/10. Polecam.

,,Alice Pearse myślała, że będzie żyła długo i szczęśliwe… Później uświadomiła sobie, że trafiła do niewłaściwej opowieści’’.

Główna bohaterka Alice jest szczęśliwą matką i żoną, opiekuńczą córką, właścicielką psa, redaktorką pracującą na pół etatu. Nie jest; kucharką, urodzoną opiekunką, główną żywicielką rodziny. Pewnego dnia dochodzi do zmian w jej życiu. Kiedy sytuacja...

Jak dla mnie flaki z olejem. Nie dobrnęłam do końca, co rzadko mi się zdarza

Jak dla mnie flaki z olejem. Nie dobrnęłam do końca, co rzadko mi się zdarza

Mam wrażenie, że "Nowy rozdział" to książka o niczym. Nie porwała mnie, nie trzymała w napięciu, nie zabierała godzin przeznaczonych na sen... Jednak obiecałam sobie, że ją skończę, a że na półce czekają nowe książki do przeczytania, skończyłam ją dość szybko!
W ogólnym rozrachunku? Nie polecam.

Mam wrażenie, że "Nowy rozdział" to książka o niczym. Nie porwała mnie, nie trzymała w napięciu, nie zabierała godzin przeznaczonych na sen... Jednak obiecałam sobie, że ją skończę, a że na półce czekają nowe książki do przeczytania, skończyłam ją dość szybko!
W ogólnym rozrachunku? Nie polecam.

Nie była to łatwa książka...(nikt nie napisał jeszcze recenzji) i nie zamierzałam pisać o moich wrażeniach, chciałam tylko przeczytać co napisali inni ale nie było nic.
Sama książka nie jest prostą historią, ba, nawet do niej nie należy. Jest opowieścią o niełatwym życiu jakie dotyka każdego z nas. Ja w niej znalazłam też kawałek siebie, dlatego zmuszona zostałam do refleksji i do współodczuwania.(od tego też są książki)W książce ukazane są problemy rodzinne związane z utratą pracy, uzależnieniem, śmiercią, kłopotami z dziećmi, wyborami których musimy dokonać sami. Nie ukrywam,że momentami nie rozumiałam o co w niej chodzi ale może dlatego, że zbyt długo ją czytałam.

Nie była to łatwa książka...(nikt nie napisał jeszcze recenzji) i nie zamierzałam pisać o moich wrażeniach, chciałam tylko przeczytać co napisali inni ale nie było nic.
Sama książka nie jest prostą historią, ba, nawet do niej nie należy. Jest opowieścią o niełatwym życiu jakie dotyka każdego z nas. Ja w niej znalazłam też kawałek siebie, dlatego zmuszona zostałam do...