Najpierw czytamy jak tajemniczy mężczyzna zabija wścibską acz popularną felietonistkę i pisarkę Ethel Lamston, a potem na kartki książki wkracza Neeve Kearny, córka emerytowanego komisarza nowojorskiej policji i właścicielka ekskluzywnego butiku, którego klientką była zamordowana. Panna Kearny chociaż zajmuje się modą, czuje w sobie ducha detektywa i to, co laikowi niezwiązanemu ze światem mody, umyka w nawale szczegółów, Kearny dostrzega od razu i wysnuwa poprawne wnioski. W sumie jest to naciągana, przydługa opowieść o szukaniu mordercy, o paskudnym i pełnym zazdrości światku mody i… o działaniu przypadku.
Na dobrą sprawę wystarczy zastanowić się nad jednym zdaniem w książce, porównać z tytułem i już morderca jawi się jak na dłoni. Panna Kearny jednak, chociaż taka spostrzegawcza jeśli chodzi o modowe wpadki i przeoczenia, jest (dosłownie) ślepa na to, co ma przed oczyma. Inaczej bowiem powieść zakończyłaby się nie po kilkuset stronach, lecz po kilkudziesięciu.
Plusem niewątpliwym jest to, że tym razem nie ma przeładowania dramatyzmem w scenach końcowych, ale sama akcja jest jednak pełna dziur i niekonsekwencji.

Najpierw czytamy jak tajemniczy mężczyzna zabija wścibską acz popularną felietonistkę i pisarkę Ethel Lamston, a potem na kartki książki wkracza Neeve Kearny, córka emerytowanego komisarza nowojorskiej policji i właścicielka ekskluzywnego butiku, którego klientką była zamordowana. Panna Kearny chociaż zajmuje się modą, czuje w sobie ducha detektywa i to, co laikowi...