Nie mogłam się doczekać kolejnej książki Sparksa. Przeczytałam opis i pomyślałam: wow, romans połączony z kryminałem. Ale gdy zaczęłam czytam doszłam do wniosku, że to pierwsza książka tego autora, która mnie… rozczarowała. Przywykłam, że książki Sparksa wywołują silne emocje, wzruszają, bawią i wyciskają łzy. A historia Marii i Colina ciągła mi się w nieskończoność. Nawet na jakiś czas odłożyłam książkę i zaczęłam czytać coś innego.

W Marii brakowało mi pewności siebie, jak przystało na panią prokurator. Już samo nazwisko kojarzyło mi się z kobietą z pazurem. Z kolei Colina też nie polubiłam, bo jego zbytnia pewność siebie również mnie irytowała. W dodatku jego zabawa w detektywa wydała mi się naciągana.

Książka zwyczajnie mnie nudziła i denerwowała, dopiero sto ostatnich stron wciągnęło mnie bardziej, gdy akcja nabrała tempa, ale i tak nie wywołała napięcia, którego oczekuję w wątkach kryminalnych.

Sparks w takim wydaniu niezbyt przypadł mi do gustu.

Nie mogłam się doczekać kolejnej książki Sparksa. Przeczytałam opis i pomyślałam: wow, romans połączony z kryminałem. Ale gdy zaczęłam czytam doszłam do wniosku, że to pierwsza książka tego autora, która mnie… rozczarowała. Przywykłam, że książki Sparksa wywołują silne emocje, wzruszają, bawią i wyciskają łzy. A historia Marii i Colina ciągła mi się w nieskończoność. Nawet...