Słońce, plaża, szumiące fale, odpoczynek. Wszystko to razem prawie daje obraz szczęścia. Gdyby go jeszcze okrasić szczyptą miłości. Niestety nie jest to takie proste i nie łatwo ją odnaleźć. Przekonuje się o tym Bogumiła – młoda kobieta, której brak wiary w siebie. Poszukuje szczęścia i drugiej połówki, chociaż przeszkadzają jej w tym kompleksy, od których nie może się uwolnić. Duże nadzieje wiąże z urlopem i wyjazdem nad Bałtyk z obecnym chłopakiem Rafałem. Szybko przychodzi rozczarowanie, gdy okazuje się, że musi jechać sama. Czy Bogumiła w końcu odnajdzie miłość? Czy wyjazd okaże się sukcesem, czy jak dużo na to wskazuje totalną porażką?

Barbara Spychalska-Granica debiutowała literacko w 2015 roku powieścią „Niespodzianka na 6 liter”, którą miałam okazję przeczytać i miło wspominam. Jaka okaże się druga książka tej pisarki?

Fabuła jest z pozoru całkiem zwyczajna, oparta na życiowej historii, jakich wokół wiele. W tym wypadku uwagę zwraca pełna humoru narracja. Od pierwszych stron jest usiana zabawnymi wydarzeniami i perypetiami głównej bohaterki. Nasuwa się skojarzenie z taką polską wersją Bridget Jones. Bogumiła to dziewczyna zakompleksiona, próbująca mimo przeszkód i czasem braku zrozumienia wprowadzić pewne zmiany w swoim życiu. Ma pracę, za którą nie przepada i parę zbędnych kilogramów do zrzucenia, co wiąże się z jej kolejnymi postanowieniami o diecie. Do tego dołożyć należy nieporadność i umiejętność pakowania się w kłopotliwe sytuacje oraz niską samoocenę. Co ciekawe większość wad w sobie widzi tylko ona. Tak to niestety bywa z kompleksami.

W czasie krótkiego urlopu może wydarzyć się bardzo wiele. Można odpocząć, poznać nowych ludzi i nabrać sił przed powrotem do pracy. Można też stracić chłopaka, objadać się goframi i być uczestnikiem kilku kłopotliwych sytuacji. Zgadnijcie, która wersja dotyczy Bogumiły? Myślę, że nie trudno odgadnąć. Krótki wypoczynek staje się pasmem wielu nieprzyjemnych bądź po prostu niezręcznych wydarzeń splatających się w całkiem interesujący i momentami zaskakujący sposób. Pojawia się Waldemar z synem, a także atrakcyjny Karol oraz tajemnicza i nieprzewidywalna Gudrun o perlistym śmiechu. To jeszcze nie wszystko, gdyż do tego grona dołącza były chłopak. Całkiem spora i różnorodna gromadka w jednym miejscu. Dzieje się więc dużo a zabawnych sytuacji nie brakuje. Wiadomo, że niektóre z nich są nieco przejaskrawione, co jednak nie odbiera przyjemności z lektury.

Pisarka, mimo lekkiej tematyki wplotła także ważne zagadnienia, z którymi boryka się wiele kobiet. Samotność, kompleksy związane z nadwagą oraz przez to obniżone poczucie własnej wartości. Często to jak postrzegamy siebie rzutuje na obraz, jaki widzą inni, wyczuwając i czasem wykorzystując brak wiary we własne możliwości. Najtrudniej zmienić własne nastawienie i polubić się takim, jakim się jest.

„Marzenia na agrafce” to ciepła, wypełniona po brzegi humorem powieść, która przyciąga uwagę i dostarcza rozrywki. To książka, która być może nie zagości zbyt długo w pamięci, ale wzbudza emocje i uśmiech – czyli dobrze spełnia swoje zadanie. Polecam miłośnikom powieści obyczajowych okraszonych humorem.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/04/25/marzenia-na-agrafce-barbara-spychalska-granica/

Słońce, plaża, szumiące fale, odpoczynek. Wszystko to razem prawie daje obraz szczęścia. Gdyby go jeszcze okrasić szczyptą miłości. Niestety nie jest to takie proste i nie łatwo ją odnaleźć. Przekonuje się o tym Bogumiła – młoda kobieta, której brak wiary w siebie. Poszukuje szczęścia i drugiej połówki, chociaż przeszkadzają jej w tym kompleksy, od których nie może się...