To była pierwsza przeczytana przeze mnie książka Tany French, ale po przeczytaniu kolejnych - wiem, że - jak dotąd - najlepsza.
Największy atut książki: ta niesamowita atmosfera. Ciężko to określić, ale powiedziałabym, że czytelnik zanurza się w tajemniczej, mrocznej i jednocześnie kuszącej aurze. To uczucie niesamowitości towarzyszyło mi chyba najczęściej przy opisach nocnych wędrówek bohaterek - wszystko skąpane w świetle księżyca i do tego te obrazowe opisy przyrody nocą... Osobiście nie jestem fanką opisów przyrody - ale to nie są zwykłe opisy, to naprawdę trzeba przeczytać!
Najbardziej przeciętny wątek: podział na dziewczyny popularne i outsiderki. Nic odkrywczego, antagonizm tych grup bywał już wałkowany setki razy. Ale trzeba przyznać, że chociaż było to mało oryginalne, to autorka poradziła sobie z tym "odgrzewanym kotlecikiem" bardzo sprawnie - przedstawiona przez nią odsłona tego konfliktu niosła ze sobą interesujące następstwa.
Co mnie najbardziej irytowało: przechodzenie przez przesłuchanie bardzo wielu świadków. Czytelnik bierze w tym udział dość detalicznie, a przy tak licznej grupie przesłuchiwanych może to być nużące.
Ulubiona postać: Selena. Co prawda momentami miałam ochotę nią potrząsnąć, ale jednak jej udział w całej historii najbardziej mnie poruszył. Po przeczytaniu kolejnych rozdziałów coraz lepiej rozumiałam tę bohaterkę, była postacią złożoną i naprawdę nieszablonową. Chociaż czasem przypominała mi Lunę Lovegood z "Harry'ego Pottera", ale tylko odrobinkę.
Największe zaskoczenie: zakończenie... Naprawdę warto do niego dotrzeć. To jedno z tych zakończeń, które wynikają z serii drobniutkich poszlak - i kiedy wreszcie je poznajemy, z zaskoczeniem stwierdzamy " faktycznie, przecież to wynika z całej sytuacji, jak można było wcześniej tego nie zauważyć".
Co wyjątkowego zapamiętam z tej książki: wątek z piosenką "chodzącą po głowie" bohaterkom. Pierwszy raz spotkałam się z tym w książce, takie to prawdziwe!
Co zdziwiło mnie po fakcie: że myśląc o tej książce w ogóle nie pamiętałam o parze detektywów prowadzących śledztwo. To mi się chyba nigdy nie zdarzyło - ale może to dlatego, że główne bohaterki są tak absorbujące, że odruchowo stawiam się w tej historii w ich pozycji i z tej perspektywy ją przeżywam. A zwykle patrzyłam na wszystko oczami detektywów.
Dlaczego taka ocena: bo ta książka jest super! Bardzo polubiłam bohaterki i już wcześniej wspomniany nastrój panujący w tek książce. Polecam :)

To była pierwsza przeczytana przeze mnie książka Tany French, ale po przeczytaniu kolejnych - wiem, że - jak dotąd - najlepsza.
Największy atut książki: ta niesamowita atmosfera. Ciężko to określić, ale powiedziałabym, że czytelnik zanurza się w tajemniczej, mrocznej i jednocześnie kuszącej aurze. To uczucie niesamowitości towarzyszyło mi chyba najczęściej przy opisach...