Pokochałam tą książkę. Kupiłam ją, ponieważ kilka miesięcy wcześniej przeczytałam artykuł o Mince Disbrow i jej córce Ruth Lee. Czułam, że ta historia bardzo mnie poruszy i nie myliłam się. Cieszę się, że mam ją na własność, bo czuję, że będę do niej wracać.

Minka DeYoung urodziła się jako drugie z trójki dzieci w rodzinie holenderskich emigrantów w Ameryce. Poznajemy ją jako szesnastoletnią dziewczynę, ubogą, skromną, ale potrafiącą marzyć. Na razie tylko o tym, by móc choć na chwilę przerwać pracę i oddać się niewinnym, dziewczęcym rozrywkom. Wychowana w surowej, bardzo konserwatywnej rodzinie Minka wciąż wierzy, że bociany przynoszą dzieci. Nikt nie przygotował ją na to, co ją spotkało... Podczas niedzielnego pikniku Minnie zostaje zgwałcona przez nieznajomego, sporo starszego mężczyznę i zachodzi w ciążę. W tajemnicy rodzi dziecko w specjalnym ośrodku. Na świat przychodzi dziewczynka - Betty Jane. Matka od razu się w niej zakochuje, ale wie, że nie ma warunków, by zapewnić dziecku odpowiedni byt. Dlatego decyduje się oddać córkę do adopcji. Ta decyzja łamie jej serce. Jednak Minka okazuje się niezwykle silną i odważną dziewczyną, później kobietą, która podnosi się po każdym ciosie i walczy o możliwość lepszego życia. W życiu czeka ją jeszcze niejeden zawód, ale ona jest wytrwała, swoją siłę czerpie z miłości do Boga i bliskich. I nigdy nie przestaje czekać.

Historia sama w sobie jest cudowna. Od razu polubiłam Minkę. W dzieciństwie nieśmiała, wycofana, potem boleśnie skrzywdzona, potrafiła znaleźć w sobie ogromną siłę. Była pokorna i cierpliwa, ale jednocześnie walczyła o siebie i dążyła do swoich celów. Śmiało mogę zaryzykować stwierdzenie, że to jedna z najdzielniejszych osób, o jakich słyszałam. Warto dodać, że mimo rozstania z pierworodną córką, Minka była wspaniałą matką dla dzieci ze swojego małżeństwa i nigdy nie dała im odczuć, że są ,,następne" po Betty Jane. Potrafiła połączyć miłość i tęsknotę za utraconą córeczką z uczuciem do Dianny i Donniego. To niesamowite, że nawet w podeszłym wieku była tak bardzo aktywna i dynamiczna. Z całą pewnością przeżyła dobre, wartościowe życie, często ciężkie, bolesne, a nawet okrutne, ale jaśniejące blaskiem jej dobroci, miłości i wiary.

,,Czekałam na ciebie" kilkakrotnie wycisnęła mi łzy z oczu. Cathy LaGrow opisała wszystko tak pięknie, wzruszająco i emocjonalnie, że nie można pozostać obojętnym. Nie ma tu kiczu, są tylko ludzkie uczucia, potężne i wszechogarniające. Powieść przepełniona jest cierpieniem i tęsknotą, ale też przede wszystkim miłością, wiarą, poświęceniem i nadzieją. To wspaniałe świadectwo.

Całość uzupełnia styl Cathy Lagrow i Cindy Colomy. Historia napisana jest tak, że ma się wrażenie, że to wszystko rozgrywa się na naszych oczach. W historię Minki autorki wtrąciły tło historyczne, dzięki czemu poznajemy ponad pół wieku historii Ameryki. Oprócz wątku tęsknoty za Betty Jane, mamy tu opisane dzieje rodzin obu kobiet, dzięki czemu ,,Czekałam na ciebie" nabiera cech sagi rodzinnej.

Brak słów, by opisać piękno tej książki. Uważam, że każdy powinien przeczytać ją sam. To wzruszająca powieść o sile macierzyńskiej miłości. Cytowana recenzja z tyłu książki głosi: ,,Nigdy nie poznałam piękniejszej historii". Ja też nie.

,,(…) Bóg. Dał człowiekowi moc wybaczenia, dał pokój, który przesłania przewinę, i dał możliwość uzdrowienia, które tę przewinę wymazuje."

Pokochałam tą książkę. Kupiłam ją, ponieważ kilka miesięcy wcześniej przeczytałam artykuł o Mince Disbrow i jej córce Ruth Lee. Czułam, że ta historia bardzo mnie poruszy i nie myliłam się. Cieszę się, że mam ją na własność, bo czuję, że będę do niej wracać.

Minka DeYoung urodziła się jako drugie z trójki dzieci w rodzinie holenderskich emigrantów w Ameryce. Poznajemy ją...