„Poziom śmierci” to świetnie skonstruowana powieść. Podoba mi się bardziej niż najnowsze propozycje wydawnictw w dziedzinie kryminału czy sensacji. Akcja jest szybka, wątki ciekawe, bohaterzy różnorodni, a intryga wciąga. Główny bohater ma wiele z herosa, ale mnie to wcale nie przeszkadza. Wolę dedukcyjne myślenie i ponadprzeciętne zdolności Jacka Reachera niż upojenie alkoholowe innych detektywów pojawiających się w przeróżnych kryminałach, bardzo do siebie podobnych w kwestii życiorysów, poglądów i podejścia do kobiet.
Lee Child ciekawie przedstawił świat małego miasteczka i jego mieszkańców, miejscowego posterunku, w którym można natrafić na przeróżne typy policjantów – od fachowców oddanych sprawie do skorumpowanych morderców. I w tym wszystkim musi się odnaleźć przybysz znikąd, który zostaje aresztowany i z miejsca oskarżony o brutalne morderstwo.
Jack Reacher awansował do ligi moich ulubionych bohaterów. Ma sporo atutów: wojskowa przeszłość, skrupulatność, trzeźwość myślenia, inteligencja, niezłomność, pomysłowość. Mnie się to uśmiecha. Jeszcze dziś sięgnę po „Uprowadzonego”.

„Poziom śmierci” to świetnie skonstruowana powieść. Podoba mi się bardziej niż najnowsze propozycje wydawnictw w dziedzinie kryminału czy sensacji. Akcja jest szybka, wątki ciekawe, bohaterzy różnorodni, a intryga wciąga. Główny bohater ma wiele z herosa, ale mnie to wcale nie przeszkadza. Wolę dedukcyjne myślenie i ponadprzeciętne zdolności Jacka Reachera niż upojenie...