Czemu twórcy jednotomówek biorą na warsztat fabułę, której nie da się dobrze rozwinąć w mniej niż kilku tomach? Z "Pod niebem..." naprawdę mogło wyjść coś fajnego, ale nie da się z takiej historii ukuć czegokolwiek, gdy ma się tak mało miejsca. Przyjemny pomysł został więc zabity przez galopujące schematy, żenujący humor (serio? dorośli w okolicach trzydziestki + jedna emerytka zachowujący się jak dzieciaki w wieku wczesnogimnazjalnym?), sceny erotyczne balansujące na granicy gwałtu i generalnie galopującą żenadę. Na szczęście kreska jest bardzo estetyczna, spod natłoku żenuy przebłyskuje coś na kształt dobrego zagrania i czasem udaje się autorce nawet zagrać na nosie własnym schematom. Mówiąc kolokwialnie - nie jest tragicznie, ale rzyci nie urywa. A skoro o rzyci mowa, tłumacz powinien być w nią solidnie kopnięty za swoje "śmieszne teksty". Germański oprawca przestał być śmieszny x sezonów temu. O, przepraszam. On nigdy nie był śmieszny, chyba że w kręgu Januszów i Grażyn.

Czemu twórcy jednotomówek biorą na warsztat fabułę, której nie da się dobrze rozwinąć w mniej niż kilku tomach? Z "Pod niebem..." naprawdę mogło wyjść coś fajnego, ale nie da się z takiej historii ukuć czegokolwiek, gdy ma się tak mało miejsca. Przyjemny pomysł został więc zabity przez galopujące schematy, żenujący humor (serio? dorośli w okolicach trzydziestki + jedna...