Po raz trzeci mamy okazję „zobaczyć” się z piękną odważną kasztelanką, dawną nierządnicą Marią w przestrzeni powieści pani Lorentz. Tym razem nasza bohaterka po wielu przygodach na czeskich ziemiach, szczęśliwie znajduje się u boku małżonka, i wraca do nowej posiadłości przygotowanej dla nich przez Cesarza , który mianował Michała Wolnym Rycerzem Rzeszy co skutkuje, ochronę cesarską zamku gdzie rezydowała :Maria, Jej małżonek ich służba i przyjaciele. Życie bohaterów tej powieści toczy się w pełnym blasku, Maria po raz kolejny jest w ciąży, jej córeczka Trudi rozwija się dobrze, a jej przyjacióła Hiltrud przeprowadziła się bliżej niej wraz ze swoją rodziną, czyli jednym słowem istna sielanka..
Niestety tak samo jak w poprzednich częściach powieści i tym razem na Marię czeka wiele niebezpieczeństw, które zagrożą jej życiu . Pewnego dnia , kiedy wraz ze swoją służącą młodą Annie, wraca od przyjaciółki Hiltrud , zostaje porwana przez sługusów Huldy, wdowie po odwiecznym wrogu Marii i Michała, który poniósł śmierć z rąk Wolnego Rycerza Rzeszy. Ta zła kobieta porywając Marie, wiedząc , że jest ona w ciąży , chcę na oczach kasztelanki zabić jej dziecko , które niedługo Maria powije. Jednak za nim to nastąpi , chcę odczekać aż , służąca była kochanka męża Huldy powije dziecko Falka. Jeśli to dziecko będzie chłopcem, a dziecko Marii okażę się jako dziewczynką to Hulda za jednym zamachem będzie miała dziedzica rodu Hattemheimów oraz zemści się na Marii za co ze straciła męża z ręki Pana Michała. Sprawy jednak przybierają inny obrót niż by chciała Hulda. Mianowicie Maria rodzi zdrowego syna, a dziecko męża złej kobiety rodzi się dziewczynką. Tym samem ta okropna do szpiku kości dama postanawia , pozbyć się Marii oddając ją poprzez ręce swoich sług w „ramiona” francuskiemu handlarzowi niewolników , aby ten wywiózł ją poza tereny Rzeszy i aby słuch o niej zaginął ,oraz zabiera syna Marii i chcę je wychować jako własne dziecko i wpoić mu , że rycerz Michał jest jego największym wrogiem i przyszłości ma zginąć z rąk Falka…
Natomiast córka Falka. Hulda przekazuje Marii, aby jeszcze bardziej obciążyć jej podróż i życie , ale jeszcze nie wie jak owe dziecko wpłynie na Marie i jak pomoże jej przetrwać ciężkie chwile , na rozdrożach kraju Moskali, Tatarów czy terenów walczących Greków, przez które Maria będzie musiała podróżować w czasie swojej długiej tułaczki , na którą los znowu ją rzuci. Właśnie w mroźnej Rosji, Maria zostaje wykupiona od handlarza niewolników przez Księżna Aleksandrę , która zatrudnia Marie jako mamkę swojego synka, który ma być dziedzicem książęcego tronu. Podczas przebywania w pałacu księżnej , Maria stara się opiekować nie tylko młodym dziedzicem tronu Wladimirem, ale też mała Lizą, córka męża kobiety, która ukarała Marie losem tułaczki po Europie. Z każdym dniem pobytu na dworze, nasza bohaterka knuje plan jak uciec ze rosyjskiego dworu i pojawić się u boku swojego męża na nowo, oraz jak ma odzyskać swojego syna z rąk Huldy. Ale ta da dzielna kobieta jeszcze nie wie jakie zmiany zaszły w jej kraju.

Na pewno wiele osób , będzie chciało wiedzieć, jakie losy spotkają Marię, księżną Aleksadrę , nową przyjaciółkę Marii Alikę czy resztę przyjaciół i najbliższe osoby Marii i czy Hulda zostanie ukarana. Na te pytania i inne, które na pewno każdy sobie zadaje, możemy otrzymać odpowiedzieć wyłącznie po przeczytaniu tej powieści.

Wchodząc po raz trzeci w świat Kasztelanki Marii jej przyjaciół , w okres tak brutalnych niebezpiecznych dni, miałem przeczucia że zanurzę się w dobrej literaturze historycznej, która mnie pochłonie mnie na długie godziny i tym razem nie pomyliłem się. Chociaż w tej części już od samego początku odniosłem wrażenie, ze Pani Lorentz, prowadziła dużą brutalność, bezpardonowość w toczącą się akcję. Od pierwszych stronic książki miałem pewne zawahania jeśli chodziło o postać Huldy, gdyż dość szybko można się dowiedzieć jak zamierza potraktować Marie i aż włos jeżył mi się na głowie jak ta kobieta musi być zła, okrutna do szpiku kości i jest chyba pozbawiona miłości. Chociaż doszedłem po przeczytaniu książki do pewnego mądrego wniosku, że Hulda z czasem nabrała elementów swojej psychiki, tylko dlatego , że przez wiele lat małżeństwa jej mąż Falko , tak naprawdę nie kochał jej i chciał kochać, zdradzał ją kiedy tylko miał okazję, i gdyby Hulda nie była córka wypływowego Hrabiego to na pewno już dawno by ją oddał do klasztoru. Gdy ta kobieta pod śmierci swojego pana odetchnęła doszła także po wniosku, ze winę za to wszystko ponosi Michał i jego żona, dlatego postawia się zemścić , tak żeby zobaczyli jak to jest poczuć gniew jej rodu.

Na zakończenie , żebym przez przypadek nie podał zakończenia tej opowieści , i kolejnych części fabuły, powiem że mam przed sobą książkę napisaną dobrze, akcja toczy się zdecydowanie, (chociaż nie każdemu może przypaść do gustu brutalność opisana w tej książce), rysy bohaterów nie są przerysowane , opisy zwyczajów panujących na dworach: rosyjskim, sułtańskim czy to greckim nie odbiegają od prawdy historycznej- która jest silną stroną powieści pani Lorentz.

Pocieszę tych , którzy będą oczekiwać kolejnej części przygód Marii i jej przyjaciół na tym Tomie opowieść się nie skończy. Autorka napisała jeszcze jedną część Sagi ,a mianowicie Córkę Nierządnicy, w której teraz się zagłębiam i oczekujcie niebawem paru słów o tym dziele. A tym czasem zachęcam Was do przeczytania i dzielenia się ocenami i spostrzeżeniami na temat tego tomu oraz całej Sagi.

Miłego Czytania

Po raz trzeci mamy okazję „zobaczyć” się z piękną odważną kasztelanką, dawną nierządnicą Marią w przestrzeni powieści pani Lorentz. Tym razem nasza bohaterka po wielu przygodach na czeskich ziemiach, szczęśliwie znajduje się u boku małżonka, i wraca do nowej posiadłości przygotowanej dla nich przez Cesarza , który mianował Michała Wolnym Rycerzem Rzeszy co skutkuje,...