Wojna Francji z Ligą Augsburgską to temat o którym, niestety, wiedziałem niewiele. Pomimo, że książką Piotra Olendra koncentruje się na działaniach morskich, to autor przedstawia również szersze tło omawianych wydarzeń. Zacznę od tego, że pozycja została napisana z niezwykłą drobiazgowością. Znajdziemy tutaj sporo informacji o okrętach (w załącznikach znajduje się wykaz flot państw uczestniczących w wojnie wraz z danymi dotyczącymi poszczególnych okrętów),ich uzbrojeniu, ale przede wszystkim świetne przedstawienie ruchów wojennych. "Działania na morzu" to oczywiście pojęcie dosyć pojemne, ale wojna Francji z Ligą Augsburgską nie obfitowała tylko w starcia okrętów, lecz sporo tam było różnego rodzaju rajdów, desantów, ostrzeliwania portów. Pod tym względem była to naprawdę różnorodna i interesująca wojna, która objęła prawie cały świat, bo autor opisuje działania w Europie, Ameryce Północnej i na Karaibach. Wspomniałem wcześniej o szerszym tle wojny, bo jest ono niezwykle istotne. Piotr Olender zwraca uwagę na szereg czynników, które warunkowały zwłaszcza ruchy floty francuskiej - coraz gorszą sytuację finansową(czy generalnie wysiłek wojenny walczących państw),zmieniającą się doktrynę wykorzystania okrętów, różne koncepcje powstające w łonie generalicji dotyczące strategii morskiej, problemy z komunikacją czy ogólnie rzecz biorąc z dowodzeniem w epoce żagla, rolę handlu w tamtych czasach . Do tego autor w skrótowy sposób omawia też działania lądowe na froncie niemieckim, niderlandzkim, katalońskim i włoskim. Z książki można wyciągnąć naprawdę sporo informacji na temat okrętów, taktyki i strategii morskiej, które autor we wnikliwy, ale jednocześnie przystępny sposób formułuje. Drobny zgrzyt to niestety korekta, która w starszych książkach NapoleonV (ta jest z 2014 roku) potrafiła zawodzić i tak jest niestety i tym razem. Przykładowo na stronach 80-82 pewna wyspa w zatoce Bantry jest zapisana na trzy różne sposoby: Bury, Bare, Bure - wchodzę na Google Maps - wyspa nazywa się...Bere. Na stronie 240 niedokładnie zapisano nazwisko czeskiego historyka Kovařika, na 319 autor myli Brest z Tulonem, wiem, drobnica, ale irytująca, chociaż oczywiście nie wpływa na wysoką ocenę. Do tego doceniam blisko sto ilustracji, siedemnaście tabel oraz dwadzieścia pięć map. Książka Piotra Olendra to fantastyczna pozycja, poziom merytoryczny dzieła jest niezwykle wysoki, a lekturę można polecić nie tylko osobom zainteresowanym epoką żagla.

Wojna Francji z Ligą Augsburgską to temat o którym, niestety, wiedziałem niewiele. Pomimo, że książką Piotra Olendra koncentruje się na działaniach morskich, to autor przedstawia również szersze tło omawianych wydarzeń. Zacznę od tego, że pozycja została napisana z niezwykłą drobiazgowością. Znajdziemy tutaj sporo informacji o okrętach (w załącznikach znajduje się wykaz...

Każda praca Piotra Olendra charakteryzuje się kompleksowym podejściem do opisywanego zagadnienia oraz klarownym, potoczystym wykładem. W efekcie jego książki nadają się do czytania zarówno dla pasjonatów tematu jak i dla kompletnych laików. Tak jest także w tym przypadku. Pisząc o wojnie morskiej w epoce żagla autor nie zapomina o szerszym kontekście, tj. o kampaniach na lądzie ale także o sytuacji politycznej, ekonomicznej, demograficznej w krajach biorących udział w wojnie. Wyjaśnia kwestie związane z budownictwem okrętowym, uzbrojeniem, werbunkiem załóg, strategią i taktyką walki w epoce flot żaglowych. Pisze o sprawach personalnych, o tym jak osobiste poglądy i animozje wpływały na przebieg działań. Ponieważ w książce co chwilę padają konkretne kwoty odnoszące się do wydatków, podatków, zdobytych łupów, poniesionych kosztów to znalazł się tu nawet rozdział poświęcony systemom monetarnym obowiązującym w krajach biorących udział w konflikcie. Zrozumienie przebiegu bitew ułatwiają czytelne mapki sytuacyjne i tabele z wykazami okrętów obu stron. Książkę wieńczy 40-stronicowy wykaz flot. Wydanie jest solidne, na dobrym papierze i w sztywnej oprawie. Przypisy umieszczone są na dole stron, co lubię. Bibliografia jest obfita a ilustracji bardzo dużo. Ogólnie książka jest świetna w treści a forma za tym nadąża (pomijając okazjonalne literówki). Bardzo wartościowa pozycja dla każdego, kto interesuje się wojną w opisywanym okresie, nie tylko morską. Polecam!

Każda praca Piotra Olendra charakteryzuje się kompleksowym podejściem do opisywanego zagadnienia oraz klarownym, potoczystym wykładem. W efekcie jego książki nadają się do czytania zarówno dla pasjonatów tematu jak i dla kompletnych laików. Tak jest także w tym przypadku. Pisząc o wojnie morskiej w epoce żagla autor nie zapomina o szerszym kontekście, tj. o kampaniach na...

Fantastyczna praca autora.
Niezwykle wnikliwy i przystępny dla czytelnika opis flot i działań morskich przedostatniej wojny Ludwika XIV. Wojna Francji z Ligą Augsburską (Palatynacka),okazała się o tyle kosztowną, a przez to znacząca dla Ludwika, że musiał zrezygnować ze swych wielkich aspiracji (po niepowodzeniach, zdecydował się nie odbudowywać floty, a pozostałe mu ograniczone środki przeznaczyć na utrzymanie armii). Klęski marynarki francuskiej, miały też duży wpływ na możliwości działania Francji i koalicji antyfrancuskiej w kolejnej wojnie (wojnie o sukcesję hiszpańską). No i przede wszystkim, udany desant i Chwalebna rewolucja Wilhelma Orańskiego, doprowadził do przyłączenia się Anglii do koalicji antyfrancuskiej.
Ciekawe są też wnioski czytelnika, które wynikają z opisów bitew. Często były to bitwy, bez strat żaglowca (tylko uszkodzenia i straty w ludziach). Jednakże bitwa pod Barfleur, jest świetnym przykładem, bitwy, w której działania dowódcy podporządkowane zostały nie znoszącym sprzeciwu dyrektywom z Wersalu, doprowadzają do niepotrzebnego ataku na 2 razy silniejszego przeciwnika i do klęski pod La Hougue (zagłady francuskiej floty). Ta bezsensowna metoda dowodzenia zza biurka (a właściwie ręcznego sterowania każdym dowódcą z tronu),przynosiła też paraliż decyzyjny dowódców polowych i ciekawe klęski Francji na lądzie (w wojnach Ludwika XIV i chociażby w wojnie siedmioletniej za Ludwika XV).
Bardzo ciekawie opisane taktyki i strategie działań na morzu (w tym nowa "terroryzująca" taktyka bombardowania miast z okrętów np. celem zastraszenia piratów berberyjskich). Dużo ciekawej statystyki odnośnie "wojny krążowniczej" łupiącej flotę handlową przeciwnika. Wojny, którą skutecznie prowadzili zwłaszcza Francuzi. Autor jednakże w przystępny sposób wyjaśnia (kontynuując tym tezy Mahana "Wpływ potęgi morskiej na historię"),że sukcesy wojny krążowniczej, nie było tak znaczące, jak zwycięstwo nad flotą wroga i opanowanie mórz i oceanów przez Anglię. Tzn. państwo, które opanowało morze, mniej traciło na „korsarstwie” wroga, niż państwo, które nie mogło swobodnie handlować i było zmuszone do działań korsarskich (krążowniczych).
Tytuł zawiera szereg ciekawostek np. opis cen i trudności zakupu drewna do najwyższych masztów żaglowców. Dość powiedzieć, że drzewo na maszt o kilka metrów dłuższe, było kilku/kilkunastokrotnie droższe (a nie o kilka % droższe).
Polecam

Fantastyczna praca autora.
Niezwykle wnikliwy i przystępny dla czytelnika opis flot i działań morskich przedostatniej wojny Ludwika XIV. Wojna Francji z Ligą Augsburską (Palatynacka),okazała się o tyle kosztowną, a przez to znacząca dla Ludwika, że musiał zrezygnować ze swych wielkich aspiracji (po niepowodzeniach, zdecydował się nie odbudowywać floty, a pozostałe mu...