Oczekiwałem czegoś całkiem innego po kontynuacji bardzo dobrego „Światła Cieni”.

Początek zapowiadał się przyzwoicie, po tym co się stało w poprzedniej części, przybywa kolejny statek, aby nieumyślnie zgarnąć pasażera na gapę. Coś się zaczyna dziać niepokojącego w układzie słonecznym i nagle bach. Cała koncepcja się zmienia, świat się zmienia, jakby to była całkiem inna książka. Mam wrażenie, że książka nie ma głównego bohatera, a ci przedstawieni po przeniesieniu akcji na Ziemię nie są w ogóle interesujący.

Książka czytana jedynie fragmentami, żeby zobaczyć czy zmieni się na lepsze. Nie zmieniło się. Zawiodłem się całkowicie.

Oczekiwałem czegoś całkiem innego po kontynuacji bardzo dobrego „Światła Cieni”.

Początek zapowiadał się przyzwoicie, po tym co się stało w poprzedniej części, przybywa kolejny statek, aby nieumyślnie zgarnąć pasażera na gapę. Coś się zaczyna dziać niepokojącego w układzie słonecznym i nagle bach. Cała koncepcja się zmienia, świat się zmienia, jakby to była całkiem inna...

Intrygujące zakończenie.prawie jak Matrix.

Intrygujące zakończenie.prawie jak Matrix.

Miało być tajemniczo i nieprzewidywalnie. Miały być drugie oraz trzecie dna. No i były.
Trochę zabrakło jednak pewnych wyjaśnień.
Nie wiadomo zresztą dlaczego bo książka krótka i dość treściwa. Mocno też przegadana.

Miało być tajemniczo i nieprzewidywalnie. Miały być drugie oraz trzecie dna. No i były.
Trochę zabrakło jednak pewnych wyjaśnień.
Nie wiadomo zresztą dlaczego bo książka krótka i dość treściwa. Mocno też przegadana.

Mamy tu drugą część cyklu Światło cieni.Jeśli część I była całkiem udana,to niestety II ga część mnie zawiodła. Grzech podstawowy:autor miał ambicję napisana oryginalnej książki opisującej ludzkość po inwazji Obcych. Ambicje autora zupełnie rozbiegły się z jego możliwościami twórczymi.Ja zrozumiałem intencję autora,bo w swoim życiu przeczytałem naprawdę sporo książek z tematyki SF,ale przeciętny czytelnik musi zadać sobie pytanie-o co w tym chodzi?Do tego to bezsensowne zakończenie,które każdego czytelnika zmusi do zadania sobie pytania ;K...a na co ja straciłem tyle czasu...

Mamy tu drugą część cyklu Światło cieni.Jeśli część I była całkiem udana,to niestety II ga część mnie zawiodła. Grzech podstawowy:autor miał ambicję napisana oryginalnej książki opisującej ludzkość po inwazji Obcych. Ambicje autora zupełnie rozbiegły się z jego możliwościami twórczymi.Ja zrozumiałem intencję autora,bo w swoim życiu przeczytałem naprawdę sporo książek z ...

Solidny kawał mocnej sci-fi. Gdy zacząłem czytać, nie mogłem się oderwać. Przeczytałem ciurkiem w 24 godziny. Rewelacja!

Solidny kawał mocnej sci-fi. Gdy zacząłem czytać, nie mogłem się oderwać. Przeczytałem ciurkiem w 24 godziny. Rewelacja!

Niestety srodze się zawiodłem.
Pierwszy tom bardzo mi się podobał więc z nadzieją sięgnąłem po Łunę.
Niestety książka diametralnie inna niż jej porzedniczka.
Nie wydając się w szczegóły po prostu nie wiadomo o co chodzi.

Niestety srodze się zawiodłem.
Pierwszy tom bardzo mi się podobał więc z nadzieją sięgnąłem po Łunę.
Niestety książka diametralnie inna niż jej porzedniczka.
Nie wydając się w szczegóły po prostu nie wiadomo o co chodzi.

Nie co lepsza,ale za dużo przemyśleń.

Nie co lepsza,ale za dużo przemyśleń.

7/10

7/10

Kontynuacja powieści "Światło cieni" i jak to czasem z sequelami bywa, nieco gorsza, a przede wszystkim w innym stylu. Lubię twardą, może nawet militarystyczną s-f, a zabawy w stylu końcowej sekwencji "Odysei kosmicznej", podróży do własnego umysłu, czy nie do końca określonych halucynacji, trochę mnie nużą i w sumie niewiele z tego rozumiem. Mam zawsze wrażenie, że autor nie miał pomysłu, więc napisał tak, żeby było dziwnie, a czytelnik będzie zaintrygowany, w myśl zasady: "nie rozumiem, więc to musi być bardzo mądre". No cóż, ja nie rozumiem i nie mam oporów, żeby dopuszczać możliwość, że po prostu ja jestem za głupi.

Akcja rozgrywa się kilkadziesiąt lat po wydarzeniach z "Światła cieni". Ktoś jednak zawlókł kosmitów na Ziemię, Marsa, itd., więc nagle kosmiczna cywilizacja ludzi się wali. Trochę mi się to wydaje dziwne, że nagle kolonie zostają odcięte od siebie. Co, nie mieli własnych statków kosmicznych? Niemniej jednak fabuła skupia się na nierównej walce ocalałych ludzi z tymi, którzy się poddali. Im dalej w fabułę, tym więcej drzew, a raczej schodzimy na kolejny poziom "Incepcji". Myślimy, że to prawda, a to jednak sen, albo manipulacja, a ona też okazuje się w głębi czyimś snem, lub wirtualną projekcją.

Zaletą książki są jej niewielkie rozmiary. Gdybym miał czytać cegłę wielkości "Hyperiona" o takich dywagacjach, to skończyłoby się jak z "Lodem" Dukaja. 2/3 książki i smyrnięta na półkę.

Kontynuacja powieści "Światło cieni" i jak to czasem z sequelami bywa, nieco gorsza, a przede wszystkim w innym stylu. Lubię twardą, może nawet militarystyczną s-f, a zabawy w stylu końcowej sekwencji "Odysei kosmicznej", podróży do własnego umysłu, czy nie do końca określonych halucynacji, trochę mnie nużą i w sumie niewiele z tego rozumiem. Mam zawsze wrażenie, że autor...

Dla tych co zastanawiają się czy kupić drugi tom. Tak... TAAAK! Ta część jest jeszcze lepsza! Właśnie skończyłem i zbieram mózg ze ściany! Daje 9 i ujmuje 1 punkt tylko przez to, że wątek główny jest dosyć oklepany. Ale zakończenie wprost epickie. Zakochałem się. Polecam. I rozpaczam, iż nie pojawi się kontynuacja książki. (pisałem właśnie w tej sprawie z autorem i otrzymałem odpowiedź negatywną) ;(

Dla tych co zastanawiają się czy kupić drugi tom. Tak... TAAAK! Ta część jest jeszcze lepsza! Właśnie skończyłem i zbieram mózg ze ściany! Daje 9 i ujmuje 1 punkt tylko przez to, że wątek główny jest dosyć oklepany. Ale zakończenie wprost epickie. Zakochałem się. Polecam. I rozpaczam, iż nie pojawi się kontynuacja książki. (pisałem właśnie w tej sprawie z autorem i...