Przykład uwielbienia swojego własnego głosu i Ego autora tak wielkiego, iż z reportażu wyszła mu biografia; najgorszy reportaż jaki przeczytałem w życiu. Sytuacja podobna jak w wywiadach Igora Janke, który zaprasza do wywiadu niesamowicie interesujących ludzi a później przerywa im w pół zdania.

Przykład uwielbienia swojego własnego głosu i Ego autora tak wielkiego, iż z reportażu wyszła mu biografia; najgorszy reportaż jaki przeczytałem w życiu. Sytuacja podobna jak w wywiadach Igora Janke, który zaprasza do wywiadu niesamowicie interesujących ludzi a później przerywa im w pół zdania.

Pomysł ciekawy, ale... nie dałem rady dokończyc tej pozycji. Styl słaby, po pewnym czasie miałem wrażenie że autor się pogubil

Pomysł ciekawy, ale... nie dałem rady dokończyc tej pozycji. Styl słaby, po pewnym czasie miałem wrażenie że autor się pogubil

Strasznie ciężko opisać tą pozycję. Z jednej strony koncepcja antyturyzmu przypadła mi do gustu - miasto szachów to na pewno kolejny punkt na mojej liście must see before I die. Z drugiej, no im dalej w las tym się gorzej czyta. Początkowa formuła szubko się wyczerpuje i robi się coraz nudniej i nudniej....

Strasznie ciężko opisać tą pozycję. Z jednej strony koncepcja antyturyzmu przypadła mi do gustu - miasto szachów to na pewno kolejny punkt na mojej liście must see before I die. Z drugiej, no im dalej w las tym się gorzej czyta. Początkowa formuła szubko się wyczerpuje i robi się coraz nudniej i nudniej....

Pomysł fajny, odwiedzane miejsca ciekawe, ale autor wywoływał we mnie momentami poczucie irytacji, która odbierała przyjemność z czytania.

Pomysł fajny, odwiedzane miejsca ciekawe, ale autor wywoływał we mnie momentami poczucie irytacji, która odbierała przyjemność z czytania.

Książka petarda - nie można się oderwać a banan nie schodzi z twarzy. Wartko, ciekawie, oryginalnie. Po prostu Rosja. Jeśli szukacie czegoś o Rosji to można brać w ciemno. W przeciwieństwie do przynudzającego Hugo-Badera,

Książka petarda - nie można się oderwać a banan nie schodzi z twarzy. Wartko, ciekawie, oryginalnie. Po prostu Rosja. Jeśli szukacie czegoś o Rosji to można brać w ciemno. W przeciwieństwie do przynudzającego Hugo-Badera,

Biorąc pod uwagę, że jest to debiut, nie oceniam zbyt surowo. Co do samej książki, styl autora jest mało wypracowany, dopiero stawia pierwsze kroki w pisaniu, i to widać.

Za wszelką cenę starał się odkryć coś niesamowitego, uczynić ze swoich podróży nietuzinkową historię, jednak nie wyszło. I on sam o tym wie. Brakowało mocniejszych akcentów, dzikości tych krain, skoro to miała być antypodróż, to dlaczego pociąg a nie samochód, a jeszcze lepiej stop plus zwiedzanie pieszo? Trochę brakowało pasji.

Co mi się za to podobało? Wszelkie przypisy historyczne, rzucające ciekawe światło na zamieszkujące Rosję mniejszości. Najciekawsza część była związana z Udmurtami, ich kapłanem, obrzędami. Nie wiemy za wiele, ale możemy poczuć ten klimat. Autor miał także chwile dobrych przemyśleń, garść dobrych opisów, i na tym koniec.

Na minus brak kwintesencji podróży, jakiegoś zarysu tych ludów, historii życiowych, rozmów. Irytowały też szczeniackie wstawki, czy wymyślanie scenariuszy na filmy, gdzie nie wiedziałam, czy autor żartuje, kpi, czy na serio podaje takie idiotyczne pomysły na fabułę. Całość niestety wypadła słabo.

Biorąc pod uwagę, że jest to debiut, nie oceniam zbyt surowo. Co do samej książki, styl autora jest mało wypracowany, dopiero stawia pierwsze kroki w pisaniu, i to widać.

Za wszelką cenę starał się odkryć coś niesamowitego, uczynić ze swoich podróży nietuzinkową historię, jednak nie wyszło. I on sam o tym wie. Brakowało mocniejszych akcentów, dzikości tych krain, skoro to...

Temat okej, język okej, ale autor, jego poczucie własnej wyjątkowości oraz protekcjonalizm względem odwiedzanych wkurwiły mnie znacząco. Książka parę razy odrzucona w kąt [ale doczytana - w podróży nie było nic innego pod ręką]. Nie lubię autora, inną jego książkę zdecydowanie sobie odpuszczę. 

Temat okej, język okej, ale autor, jego poczucie własnej wyjątkowości oraz protekcjonalizm względem odwiedzanych wkurwiły mnie znacząco. Książka parę razy odrzucona w kąt [ale doczytana - w podróży nie było nic innego pod ręką]. Nie lubię autora, inną jego książkę zdecydowanie sobie odpuszczę. 

Nieciekawe miejsca, nieciekawa narracja. Hugo Bader dużo lepszy. Szkoda czasu.

Nieciekawe miejsca, nieciekawa narracja. Hugo Bader dużo lepszy. Szkoda czasu.

Trochę nie rozumiem pobudek autora. Ale nieważne dlaczego jeździ w miejsca spoza "kultury cappucino", ważne że chce mu się jeszcze o tym pisać, momentami nawet z humorem.

Trochę nie rozumiem pobudek autora. Ale nieważne dlaczego jeździ w miejsca spoza "kultury cappucino", ważne że chce mu się jeszcze o tym pisać, momentami nawet z humorem.

Książka nie tylko dla Tych, którzy interesują się tym regionem świata. Na pewno nie jest to przewodnik. Książka o ludziach, spotkaniach, życiu w innej rzeczywistości gorszej? Nie sądzę.

Książka nie tylko dla Tych, którzy interesują się tym regionem świata. Na pewno nie jest to przewodnik. Książka o ludziach, spotkaniach, życiu w innej rzeczywistości gorszej? Nie sądzę.