W przypadku "Wariatki" szumne zapowiedzi i naprawdę ładne wydanie nie znalazły w mojej ocenie odzwierciedlenia, jeśli chodzi o całokształt.
Historia Joanny i powiązany z nią wątek kryminalny w żaden sposób do mnie nie przemówiły.
Jak dla mnie powieści tej zabrakło spójności. Poszczególne wątki intrygi niekoniecznie się zazębiały, a tym samym całość nie mogła stanowić zwartej kompilacji.
Rozwiązanie zagadki również określiłbym jako niemrawe i maksymalnie wypłaszczone, … ale po kolei.
Historia opowiada o losach pisarki - Joanny, która w trakcie pobytu w szpitalu psychiatrycznym, dochodzi do przekonania, że ktoś próbuje ją celowo pozbawić życia. Kluczem do rozwiązania zagadki okazuje się jej debiutancka powieść, wydana przez bliżej nieokreślone wydawnictwo. Treść samej powieści jednak została skutecznie zmodyfikowana, w ten sposób, że fikcyjni bohaterowie zostali zastąpieni rzeczywistymi pierwowzorami, a część wątków uległa pewnej modyfikacji.
Joanna, aby rozwikłać zagadkę musi wykorzystać wszystkie swoje atuty: inteligencję, spryt, nieodzowny seksapil oraz treść egzemplarza niefortunnej powieści.

Niestety, potencjał rzeczonej historii nie został w mojej ocenie wykorzystany, a szkoda bo sposób narracji Pani Jodełki jest godny uwagi i z pewnością przypadnie wielu czytelnikom do gustu.
Książka jest napisana bardzo nowocześnie. Autorka używa krótkich, bezpośrednio trafiających w punkt określeń i zwrotów, a unikając wydłużonych opisów skupia się głównie na akcji, której narracja prowadzona jest w trzech różnych płaszczyznach. Przede wszystkim na uwagę zasługuje tutaj zabieg „powieści w powieści”. Część historii bowiem to powieść napisana i czytana przez główną bohaterkę, która nierozerwalnie związana jest z całą osią fabuły. Ponadto autorka komentuje poczynania Joanny z perspektywy właśnie głównej bohaterki, uzupełniając wszystko klasyczną trzecioosobową narracją. Jeśli dodać do tego wszechobecny w powieści seks, podsycony fetyszem oraz nieodłączną, ociekającą krwią scenę zbrodni dostajemy do ręki współcześnie bardzo popularny rodzaj powieści.
Co z tego jednak skoro podany produkt okazuje się mało składny, a tym samym traci wszelkie swoje walory. Pomimo, iż autorka stawia na dynamiczną narrację czytelnik ma nieodparte wrażenie, że główna bohaterka stoi w miejscu, albo kręci się co najwyżej w kółko. Wszystko w tej historii wydaje się zbyt płytkie. Postacie są wyłącznie pobieżnie zarysowane, brak im głębi. Poszczególne wątki są „rwane” i jakby nie do końca ze sobą kompatybilne (używając nomenklatury informatycznej), a tym samym samo zakończenie, jak wspomniałem powyżej, jest zdecydowanie za bardzo wypłaszczone. Ja w każdym razie nie czułem żadnego napięcia, czytając tą pozycję, a rozwiązanie historii opisałbym na zasadzie „przyszło i poszło”.
Podsumowując, stwierdzam, że przy pięknym wydaniu i świetnym sposobie narracji czytelnik otrzymuje seksistowską, słabo zgłębioną historię kryminalną, która raczej nie pozostanie w jego pamięci zbyt długo.

W przypadku "Wariatki" szumne zapowiedzi i naprawdę ładne wydanie nie znalazły w mojej ocenie odzwierciedlenia, jeśli chodzi o całokształt.
Historia Joanny i powiązany z nią wątek kryminalny w żaden sposób do mnie nie przemówiły.
Jak dla mnie powieści tej zabrakło spójności. Poszczególne wątki intrygi niekoniecznie się zazębiały, a tym samym całość nie mogła stanowić...