Miało być po polsku, a jest po amerykańsku. Panowie autorzy za dużo się naoglądali Walking Dead zmieszanego z Resident Evil.
Sztampowe wątki (w końcu trudno od takiej literatury oczekiwać oryginalności) w stylu "straciłem przytomność i ominęła mnie apokalipsa", cycatej super-laski zakochanej w głównym bohaterze (siiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiigh), złych sekciarzy i wojskowych można przełknąć, ale taki absurdów jak to, że każdy cywil po dorwaniu w łapy jakiejkolwiek spluwy magicznie nabiera zdolności wytrawnego strzelca, tego że grupa bandziorów planowała atak na budynek głównej komendy w ramach odwetu na komendancie (no doprawdy, bardzo polskie) czy masowy i łatwy dostęp do broni palnej - nie. Tak samo jak zupełnie absurdalne zorganizowanie Słowian (w ciągu kilku dni od apokalipsy? Istny cud zesłany od Peruna jak nic!) czy zapiekłą wrogość katolików i słowian wobec siebie nawzajem. Ja rozumiem, że ciężkie czasy, człowiek człowiekowi wilkiem, ale na boga (czy też bogów!) nie od początku! Panowie autorzy! Skoro już tak mocno się inspirujecie amerykańskimi wytworami kultury pop-zombie to inspirujcie się rzetelnie, biorąc z gatunku co najlepsze, a nie co najgorsze. Polska wam się z Teksasem pomyliła.

Miało być po polsku, a jest po amerykańsku. Panowie autorzy za dużo się naoglądali Walking Dead zmieszanego z Resident Evil.
Sztampowe wątki (w końcu trudno od takiej literatury oczekiwać oryginalności) w stylu "straciłem przytomność i ominęła mnie apokalipsa", cycatej super-laski zakochanej w głównym bohaterze (siiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiigh), złych sekciarzy i...