Celem sobowtórów jest umożliwienie pogrążonym w żałobie rodzinom uporać się z żalem i tęsknotą za zmarłym dzieckiem.
Sobowtóry nie mają swojego życia. Przynajmniej nie prawdziwego. Każde zlecenie to kolejne wcielanie się w życie nieżyjącej osoby. To przejmowanie czyjegoś wyglądu, zachowania, wszystkiego. Z jednym wyjątkiem. Uczuć, jakie otoczenie żywi do sobowtórów/

Główna bohaterka Quinlan ma wyjątkowego pecha. Nawet gdy chce zrezygnować z tej pracy to nie może, gdyż jej szef to zarówno jej ojciec. Więc jedyne co może zrobić to żyć, żywotami innych.
Do czasu aż nie otrzymuje nagłego i tajemniczego zlecenia.

Tylko czy cały czas grając rolę innych można jeszcze pamiętać kim się jest naprawdę?

Cóż mogę powiedzieć. Uwielbiam tę serię. Autorka stworzyła niesamowity świat. Fakt. Nie chciałabym w nim żyć. Ale czytać o nim? Jak najbardziej.
Zwłaszcza gdy wszystko jest tak dobrze napisane. Z jednej strony w tej książce cały czas coś się dzieje jednak nie jest to przytłaczające. Czytelnik cały czas chce więcej i więcej. I dostaje to.
Właściwie tej książki się nie czyta. Ją się pochłania.

Jedyne co mi wprowadziło lekki mętlik to kolejność wydawania tych książek. Jednak teraz kiedy (niestety) już wszystkie książki z tej serii są wydane w Polsce łatwiej je sobie uporządkować.

Ja jestem na tak.
(A jeśli myślicie, że z poprzednich tomów wiecie już wszystko o Programie to się mylicie ;))

Celem sobowtórów jest umożliwienie pogrążonym w żałobie rodzinom uporać się z żalem i tęsknotą za zmarłym dzieckiem.
Sobowtóry nie mają swojego życia. Przynajmniej nie prawdziwego. Każde zlecenie to kolejne wcielanie się w życie nieżyjącej osoby. To przejmowanie czyjegoś wyglądu, zachowania, wszystkiego. Z jednym wyjątkiem. Uczuć, jakie otoczenie żywi do sobowtórów/

Główna...