Spore nadzieje związane z "Domem na wyrębach" wywołał we mnie fakt nominacji tej powieści do Nagrody imienia Janusza A. Zajdla oraz sporo pozytywnych komentarzy na tym oto portalu.

Rozczarowanie lekturą było równie wielkie jak rozbudzone nadzieje.

Elementy horroru pojawiają się ledwie kilka razy a większość stron wypełnia wata słowna w postaci opisów remontu domu, zakupów, czy równie ciekawych wydarzeń dnia codziennego. Z każdą kolejną stroną nie wierzyłem, jak można napisać, a potem wydać pieniądze na druk i promocję tak nudnej książki? Gdyby opowiadanie "Wyręby" pozostało opowiadaniem mogłoby być ciekawie. Niestety przekształcenie go w książkę tylko rozwodniło pomysł. Całość smakuje jak kisiel w PRL-owskim przedszkolu - saszetka proszku na wiadro wody. Zero smaku i konsystencji.

Do tego klimat kompletnie nie ma nic wspólnego z prozą Kinga a ich porównywanie to spore nadużycie.

Jednym plusem jest prosty język narracji, dzięki czemu książkę szybko się czyta. Nie odłożyłem jej tylko dlatego, że nie lubię nie kończyć zaczętych książek oraz wciąż miałem nadzieję, że coś się wydarzy. Niestety...

Zastanawiam się, jak słaby wydawniczo musiał być 2008 rok, skoro "Dom na wyrębach" został nominowany do tak zacnej nagrody?

Komuś, kto ma za dużo czasu odradzam lekturę i polecam dowolny sezon Drużyny A - przynajmniej tam coś się dzieje.

Pozdrawiam,
Jarek

p.s.
Na koniec dodam, że moja złośliwość nie wynika z chęci bezinteresownego dokopania, tylko z wielkiego wkurzenia za zmarnowany czas, którego na czytanie książek mam bardzo mało...

Spore nadzieje związane z "Domem na wyrębach" wywołał we mnie fakt nominacji tej powieści do Nagrody imienia Janusza A. Zajdla oraz sporo pozytywnych komentarzy na tym oto portalu.

Rozczarowanie lekturą było równie wielkie jak rozbudzone nadzieje.

Elementy horroru pojawiają się ledwie kilka razy a większość stron wypełnia wata słowna w postaci opisów remontu domu,...