Trzecia część przygód Waxa Landriana i jego ekipy, można więc pokusić się o małe podsumowanie.
Od wydarzeń opisanych w poprzedniej części minęło pół roku, Wax nadal nie wybaczył Nieśmiertelnym manipulowania jego życiem w związku z tym, gdy przychodzą do niego z prośbą o pomoc, on odmawia. Podejrzewa, że jego wuj może więzić jego siostrę, a że ma to związek ze sprawą kandra, Wax razem z całym towarzystwem rusza w pogoń- to znaczy- na misję dyplomatyczną. Kompania wydaje się świetnie dobrana- nieustępliwy Wax, pomysłowy Wayne, mądra Marasi, przewidująca prawie wszystko Steris i kandra do zadań specjalnych, MeLaan.
Opis ich pobytu w Nowym Seran to najzabawniejsza część książki, potem jest już poważniej- łącznie z pytaniami, jak daleko Bóg ( tu Harmonia, ale można te kwestie potraktować bardziej uniwersalnie)może posunąć się w ingerencję w ludzkie życie, co jest obojętnością, a co szacunkiem wobec wolnej woli człowieka.
Co do samych postaci- cudowny, gadający z bogami Wax, taki wyjątkowy,taki najważniejszy, staje się lekko irytujący. Świat kręci się wokół niego, choć jego przyjaciele wcale nie są mniej zdolni, czy mniej ważni. O wiele ciekawsza postacią jest Wayne- ma chłopak swoje demony, ma kontrowersyjne poczucie humoru, ale to wierny przyjaciel i dobry człowiek. Właśnie- przyjaźń. Jakie to prawdziwe, że nie rozkłada się równomiernie. Czy sprawiedliwie. Oczywiste, że Wax i Wayne są najlepszymi przyjaciółmi, a Marasi, która dołączyła do nich, będąc pod urokiem legendy Waxiliuma jest nieco z boku.Choć jest inteligentna, dzielna i wierna. Niby nie chce, by oceniano ją przez pryzmat jej znajomości z Waxem, ale przy pierwszej lepszej okazji, wciąga go do spraw, które miała prowadzić. I wciąż go podziwia. Bardziej "równe" relacje ma z Waynem ( często wspomagane docinkami, przekomarzaniem, a bywa, że i alkoholem). Marasi mogłaby spokojnie dać sobie spokój z Waxem i Waynem i wyjechać do krainy Malwian.
Postacią, która bardzo zyskała jest Steris. Pozornie nudna i przesadnie poukładana jest nieoceniona jeśli chodzi o logistykę. Ma awaryjne plany na wszystkie okazje i awaryjne plany do planów awaryjnych, lubi przygody i potrafi zachować zimną krew kiedy trzeba. No i okazała się niezłą dyplomatką. Z siostrą łączy ją zamiłowanie do robienia notatek i uważanie siebie za zbędny dodatek. No i last but not least- MeLaan. Młoda- jak na Nieśmiertelnych- kandra, która wyzwania traktuje jak przygodę, lubi się zabawić, a kiedy trzeba, poświęca się dla śmiertelników. Świetna postać.
Teraz pozostaje czekać na kolejną część- na szczęście Sanderson pisze szybciej niż Martin.

Trzecia część przygód Waxa Landriana i jego ekipy, można więc pokusić się o małe podsumowanie.
Od wydarzeń opisanych w poprzedniej części minęło pół roku, Wax nadal nie wybaczył Nieśmiertelnym manipulowania jego życiem w związku z tym, gdy przychodzą do niego z prośbą o pomoc, on odmawia. Podejrzewa, że jego wuj może więzić jego siostrę, a że ma to związek ze sprawą...