Tak się złożyło że po "Letnią noc" sięgnęłam zaraz po lekturze "Magicznych lat" i tak oto w sposób niemal niezauważalny z jednego amerykańskiego prowincjonalnego miasteczka znalazłam się w drugim przez większą część tej powieści czytałam ją jako przedłużenie "Magicznych lat" zatem jako znakomitą powieść obyczajową a tymczasem gdzieś tak w połowie autor nagle zaszlachtował mojego ulubionego bohatera i w tedy zszokowana przypomniałam sobie że to jest jednak horror. Powiem szczerze wcale by mi nie przeszkadzało to żeby to do końca była powieść obyczajowa. Pan Dan Simmons niewątpliwie rzetelnie poznał warsztat pisarski i potrafi zainteresować czytelnika tym co pisze niezależnie od tego jaki to jest gatunek literacki.
Wracając do "Letniej nocy" rozumianej bardziej jako horror a nie powieść obyczajowa to przez zdecydowanie większą część fabuła działa się nieśpiesznie co nie znaczy wcale , że wiało nudą . Nie, co to, to nie. Osobiście bardzo sobie cenię horrory w których czytelnik zapoznaje się z grozą powolutku niemal niezauważalnie ale jednak konsekwentnie. Potem gdzieś tak w połowie akcja nabiera tempa i nie odpuszcza juz do samego bardzo spektakularnego końca.
Ten koniec w mojej opinii był trochę zbyt spektakularny , osobiście odpowiadałby mi bardziej stonowany i niedopowiedziany ale nauczona doświadczeniem, po przeczytaniu wielu lepszych i gorszych horrorów zauważyłam że autorzy z niewiadomych dla mnie przyczyn bardzo lubują się w takich właśnie, można powiedzieć " wybuchowych" zakończeniach i bardzo wiele horrorów kończy się w taki sposób. Zatem zdążyłam się już do tego przyzwyczaić co nie znaczy polubić.
Wydaje mi się że mniej apokaliptyczne zakończenia mogą być równie dramatyczne i bardziej pasujące do całości.
Zatem podsumowując jest to świetna opowieść z sprawnie nakreślonymi postaciami bohaterów i chwytliwą fabułą dająca sporo satysfakcji z jej lektury.

Tak się złożyło że po "Letnią noc" sięgnęłam zaraz po lekturze "Magicznych lat" i tak oto w sposób niemal niezauważalny z jednego amerykańskiego prowincjonalnego miasteczka znalazłam się w drugim przez większą część tej powieści czytałam ją jako przedłużenie "Magicznych lat" zatem jako znakomitą powieść obyczajową a tymczasem gdzieś tak w połowie autor nagle...