'Siedzimy, patrząc na rzekę, i liczymy, czy jest między nami odległość pięciu rozstawionych dłoni, odległość, jaką musimy zachować za każdym razem, gdy gdzieś się zatrzymujemy.'

'Mam ściśle sprecyzowane oczekiwania, ale na jednym zależy mi najbardziej. Chcę skosztować najsławniejszego irańskiego przysmaku: ryżu po irańsku.'

'Tymczasowa żona' uczy odkrywania smaków całego świata, delektowania się nimi, czerpania przyjemności z jedzenia, które samemu się przygotowało, bez pośpiechu i z namaszczeniem. Tutaj naprawdę można rozsmakować się w sposobie przygotowywania posiłków, delektowania się nimi...

Jennifer od małego odkrywała samodzielnie świat. W dziwny sposób sięgnęła po samodzielność zanim skończyła dziesięć lat i każdy kolejny dzień przynosił coraz więcej doznań w życiu, ale też w jedzeniu, stopniowo również w gotowaniu. Jest w tej książce ta sama intensywność myśli, uczuć, doznań, ale przede wszystkim smaków, jaka zaskoczyła widza w filmie, 'Smak curry'. Pomiędzy obiema dziełami można postawić znak równości, bo choć są to dwie zupełnie odrębne historie łączy je jedna wspólna pasja.

'Siedzimy, patrząc na rzekę, i liczymy, czy jest między nami odległość pięciu rozstawionych dłoni, odległość, jaką musimy zachować za każdym razem, gdy gdzieś się zatrzymujemy.'

'Mam ściśle sprecyzowane oczekiwania, ale na jednym zależy mi najbardziej. Chcę skosztować najsławniejszego irańskiego przysmaku: ryżu po irańsku.'

'Tymczasowa żona' uczy odkrywania smaków całego...