Dla takich ludzi nie miałbym żadnej litości. Chciałbym, żeby cierpieli , żeby ich bolało, żeby przeszli najgorsze poniżenie z możliwych. Życzę takim ludziom prawdziwej męki, by ich dusza nie zaznała piekła tylko po ich śmierci, lecz aby ciało przeszło przez ogień piekielny jeszcze za życia.
Wobec kogo żywię taką nienawiść, taką złość, taki gniew...?
Odpowiedź wydaje się oczywista...!!!
!!!****GWAŁCICIELE****!!!
Nie chcę nawet przez chwilę pomyśleć, co czuje osoba, której godność, szacunek i przede wszystkim ciało zostaje tak brutalnie zbrukane. Najczęściej ofiarami gwałtu padają kobiety, gdyż w zderzeniu z siłą fizyczną mężczyzn są bardziej kruche i praktycznie bez jakichkolwiek szans na obronę...., są bezbronne.
Jakim trzeba być potworem, bestią, zwierzęciem bez żadnych hamulców, by coś takiego zrobić..., nigdy tego nie zrozumiem!!!
Świat jest pełen takich degeneratów, wykolejeńców..., krzywdzą kobiety, niszczą im przyszłość, bo ślady i następstwa fizyczne są przejściowe i mało znaczące, przy obrażeniach psychiczny, których trauma towarzyszyć kobiecie będzie do końca życia, blizna, która się nie zagoi.
Lecz postawmy się teraz w roli rodziców, w szczególności ojca...,
Co byście uczynili, gdyby taki potwór w ludzkiej postaci, zgwałciłby wam córeczkę, kilkuletnią, wasze kochane dziecko...?
Co byście czuli wobec oprawców...? Stalibyście biernie i potulnie patrzyli jak unikają sprawiedliwości...?
Myślę, że odpowiedź nasuwa się sama i nie muszę jej dopisywać...
Moja wyobraźnia tego nie pojmuje... zrobić coś takiego dziecku..., to jest coś, za powinni się smażyć w piekle przez całą wieczność...!!!

Spokojnie, uspokój emocje, okiełznaj słowa, bo posypią się wulgaryzmy...!!!

O takiej sytuacji właśnie jest ta książka. Ojciec pewnej czarnoskórej dziewczynki wymierza sprawiedliwość jej oprawcom, gdy ci zmierzali do sali sądowej. Zabija ich z karabinu, na oczach świadków. Oni natomiast wcześniej dokonali na niej aktu bardzo brutalnego, kilkukrotnego gwałtu, a szacunek wobec jej młodego ciała został poniżony, upokorzony do granic możliwości. Dzieje się to w latach, gdy tolerancja na tle rasowym stoi na bardzo niskim poziome, a Ku Klux Klan nadal istnieje i pała nienawiścią wobec Afroamerykanów. Czy podzielone społeczeństwo będzie w większości za uniewinnieniem czy wręcz przeciwnie? Czy ława przysięgłych okaże łaskę, a może wyda wyrok skazujący?
Ta książka zadaje mnóstwo pytań, przez co zmusza i zachęca do dyskusji..., o naszej moralności, godności, poczuciu sprawiedliwości, wartości człowieka itp....

Pamiętam jak przed laty oglądałem film na podstawie tej książki z Matheew McConaugheyem, Samuelem L. Jacksonem, Sandrą Bullock, Donaldem Sutherlandem w rolach głównych.
Poruszył moje emocje i wrażliwość. Pamięć o nim i wrażenia jakie mi wtedy towarzyszyły zostały do dziś. To jeden z niewielu filmów, które można oglądać dziesiątki razy i za każdym razem będą odciskały swoje wielkie piętno, będą budzić naszą świadomość i ukazywać wielką wagę tematu, który uderza prosto w naszą wrażliwość i moralność...

Ta książka była debiutem Grishama. Postawił sobie poprzeczkę bardzo, ale to bardzo wysoko. Zaczął swoją pisarską karierę z grubej rury.
Z tego, czym podzielił się z czytelnikami na początku książki, w przedmowie, można dowiedzieć się, że ta książka jest dla niego jedną z najważniejszych, jak nie najważniejsza. Temat gwałtu, był dla niego niezwykle osobisty i bliski emocjom. Zbierając swoje pierwsze szlify i nauki na sali sądowej, zetknął się właśnie z takim problemem. Sam zadał sobie pytanie. Co by zrobił na miejscu ojca...!!!
Przez wiele miesięcy byłem ciekaw tej książki. Wcześniej miałem okazję przeczytać inne jego powieści, które również zostały bardzo dobrze przyjęte i tak samo jak w przypadku „Czasu zabijania”, przeniesione na wielki ekran.
Wymyśliłem sobie coś takiego, że dopiero „Czas zabijania”, zweryfikuje w mojej ocenie jego pisarską jakość i klasę. Będzie takim jakby potwierdzeniem tego, co wcześniej pokazywały i udowadniały mi inne jego książki.
Z przyjemnością mogę przyznać, że potwierdził. Jeszcze w trakcie czytania dodałem go do moich ulubionych pisarzy, mistrzów słowa, osób, które można podziwiać...i cieszyć się, że dają takie książki, takie historie...!!!

Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić, to jedynie do samego zakończenia, które nieco odbiega od tego, co miałem okazję zobaczyć oglądając film...
Wzruszająca, chwytająca za serca i emocje mowa końcowa Jake'a, za każdym razem robi na mnie wrażenie. Jeśli ktoś lubi Matthew Mcconaughey'a, to tam zobaczy próbkę doskonałej gry aktorskiej.
Dla ciekawostki mogę powiedzieć, że ta scena nie była do końca pomysłem reżysera..., wyszła przy pierwszej próbie, a łzy, drżący głos nie było czymś wyreżyserowanym, zaplanowanym. Ta historia, ta opowieści musiała głęboko poruszyć jego wrażliwość, dotknąć jego emocji.
Zawiodłem się troszkę tym, że w książce Grisham wymyślił coś innego.
Lecz to tylko jedno małe zastrzeżenie

Na pewno znajdą się tacy, którzy ani filmu, ani książki jeszcze nie widzieli..., szczególnie dla nich polecam jedno i drugie naprawdę gorąco...!!!

Dla takich ludzi nie miałbym żadnej litości. Chciałbym, żeby cierpieli , żeby ich bolało, żeby przeszli najgorsze poniżenie z możliwych. Życzę takim ludziom prawdziwej męki, by ich dusza nie zaznała piekła tylko po ich śmierci, lecz aby ciało przeszło przez ogień piekielny jeszcze za życia.
Wobec kogo żywię taką nienawiść, taką złość, taki gniew...?
Odpowiedź wydaje się...