Carp. Mała mieścina w stanie Nowy Jork. Pełna beznadziei i bezrobocia. Jednak co rok w wakacje tętniąca emocjami licealistów. Dlaczego? Ze względu na grę. Gra nazywa się Panika i polega na przesuwaniu własnych granic, zmusza do wyjścia poza strefę bezpieczeństwa, do stawienia czoła najgłębszym lękom. Wygraną jest zazwyczaj 50 tysięcy dolarów, czyli możliwość ucieczki z Carp na zawsze. Gra się do samego końca, nawet jeśli któryś z graczy zostanie przy tym okaleczony bądź uśmiercony. Mimo tego, co roku wśród uczniów, którzy dopiero co ukończyli liceum, znajduje się wielu chętnych do gry.

Wszyscy grają dla pieniędzy, które mogą dać szansę na nowe, lepsze życie. Niektórzy grają dla zemsty. Niektórzy, żeby udowodnić sobie i innym, że są coś warci. Nic nie jest oczywiste i jednoznaczne.

Ciekawe kreacje bohaterów - nie do końca da się ich polubić, ale na pewno daje się zrozumieć ich motywację. Najbardziej podobała mi się postać Dodge'a i Heather. Na samym początku trochę bałam się Heather - wydawała mi się nijaka i typowa, ot, dziewczę ze złamanym sercem. Jednakże miło się zawiodłam. Okazała się naprawdę ciekawą postacią z historią i charakterem. Nie tylko jej historia mnie poruszyła. Również Dodge, drugi narrator tej historii, wzbudza w czytelniku nie tyle sympatię, co zrozumienie.

Właśnie te historie jakie stoją za bohaterami nadają im realności. W końcu to dzieciaki, które na swój sposób próbują ułożyć sobie życie. Dzięki temu można wczuć się w ich sytuację i zrozumieć z czym przychodzi im walczyć. I wtedy przestaje się im zazdrościć.

To naprawdę ciekawa opowieść o pokonywaniu własnych lęków. O pracy nad sobą i przesuwaniu własnych barier. Opowieść o nastolatkach z problemami innymi niż te miłosne. Z poważnymi problemami życiowymi. I to jest naprawdę miła odmiana.

Krótkie rozdziały, dwóch narratorów, prosty język i ciekawy pomysł na fabułę pozwoliły autorce, stworzyć naprawdę intrygującą pozycję. Nie jest to typowa "młodzieżówka" w żadnym tego słowa znaczeniu. To jednak coś więcej. Niby lekka, łatwa i przyjemna lektura, a jednak pozwalająca zastanowić się nad niektórymi aspektami życia.

Muszę przyznać, że nie obiecywałam sobie po tej powieści zbyt wiele, ponieważ czytałam już wcześniej trylogię "Delirium" tej autorki i, pisząc oględnie, zachwycona nie byłam - obawiałam się więc, że w tej książce pani Oliver zaserwuje mi podobne błędy, jakie popełniła już wcześniej. Na szczęście tak się nie stało. To miłe widzieć, że pisarz się rozwija.

Polecam.

Carp. Mała mieścina w stanie Nowy Jork. Pełna beznadziei i bezrobocia. Jednak co rok w wakacje tętniąca emocjami licealistów. Dlaczego? Ze względu na grę. Gra nazywa się Panika i polega na przesuwaniu własnych granic, zmusza do wyjścia poza strefę bezpieczeństwa, do stawienia czoła najgłębszym lękom. Wygraną jest zazwyczaj 50 tysięcy dolarów, czyli możliwość ucieczki z Carp...