Czy rzeczywistość może okazać się gorsza, niż najbardziej przerażająca fikcja? Gdzie przebiega granica, między tym, co dzieje się naprawdę, a wytworem wyobraźni i skąd wiedzieć, czy się ją przekroczyło? Artur Urbanowicz nie patyczkuje się z czytelnikiem i w powieści „Gałęziste” zmusza go do weryfikacji tego, w co i komu można wierzyć bezgranicznie.
Ratunkiem dla zagrożonego związku Karoliny i Tomka miał być kilkudniowy wyjazd na Suwalszczyznę. Dziewczyna zaplanowała dla nich wycieczki krajoznawcze i spacery, podczas których spokojnie porozmawiają i uda im się powrócić do stanu sprzed kilkunastu miesięcy. Tomek od początku był nastawiony sceptycznie, a problem z noclegiem tylko pogorszył jego humor. Gdy wreszcie wylądowali w Białodębach, maleńkiej wiosce położonej wśród lasów, obok starego cmentarza Jaćwingów, nie spodziewali się, co może ich tu spotkać. Odkrywali uroki okolicy, jednocześnie walcząc z ogarniającym ich uczuciem niepokoju, stopniowo przeradzającym się w przerażenie.

Czy rzeczywistość może okazać się gorsza, niż najbardziej przerażająca fikcja? Gdzie przebiega granica, między tym, co dzieje się naprawdę, a wytworem wyobraźni i skąd wiedzieć, czy się ją przekroczyło? Artur Urbanowicz nie patyczkuje się z czytelnikiem i w powieści „Gałęziste” zmusza go do weryfikacji tego, w co i komu można wierzyć bezgranicznie.
Ratunkiem dla zagrożonego...